Jako chrześcijanin, jako wyznawca Chrystusa, wykonuj swój obowiązek chwili. Czymkolwiek jest, wykonuj go z wielką miłością.. A jeśli będzies...
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać206
- ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel6
- ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
- Artykuły„Spy x Family Code: White“ – adaptacja mangi w kinach już od 26 kwietnia!LubimyCzytać2
Catherine de Hueck Doherty
W 1912 roku piętnastoletnia Katarzyna została poślubiona przez barona Borysa de Hueck. Był to początek bolesnych i tragicznych wydarzeń w jej życiu osobistym prowadzących ostatecznie do separacji i unieważnienia małżeństwa wiele lat później. Podczas I Wojny Światowej Katarzyna służyła na froncie jako pielęgniarka, a po wybuchu Rewolucji Październikowej schroniła się wraz z mężem w Finlandii, gdzie z wyroku komunistów omalże nie zginęła śmiercią głodową. Stamtąd przedostała się do Anglii, a potem do Kanady. W Anglii podjęła decyzję o wstąpieniu do Kościoła rzymskokatolickiego (1919 rok),nie wyrzekając się przy tym swojego prawosławnego dziedzictwa. Po przyjeździe do Kanady państwo de Hueck zamieszkali w Toronto. Tu, w 1921 roku urodził się ich jedyny syn, George. Początki życia w “Nowym Świecie” nie były łatwe. Choroba męża, brak środków utrzymania, ciężka praca fizyczna nie wystarczająca na więcej niż przetrwanie w nędzy, nieufność ówczesnego społeczeństwa wobec tak zwanej “słowiańskiej emigracji”, to tylko niektóre z wielu przeciwności, jakie spotkały Katarzynę w tym czasie. Ostatecznie przyszła zmiana na lepsze. Energiczna osobowość i dramatyczne talenty Katarzyny pozwoliły jej na otrzymanie korzystnej finansowo pozycji prelegentki w znanym biurze wykładowym, podróżującym po kontynencie północnoamerykańskim ze swoimi programami kulturalno — oświatowymi. U szczytu kariery zawodowej i materialnego dobrobytu ogarnęło ją głębokie zwątpienie w sens takiego życia. Wtedy właśnie, poprzez słowa Ewangelii, “Powstań, idź… sprzedaj wszystko, co masz… podnieś swój krzyż i naśladuj Mnie”, które zdawały pojawiać się za każdym razem kiedy otwierała Pismo Święte, usłyszała wezwanie do radykalnej zmiany życia. Po okresie zmagań i wątpliwości, posłuszna temu wezwaniu rozdała swój majątek ubogim, zabezpieczając wcześniej utrzymanie dla syna. Za pozwoleniem i poradą biskupa diecezji zamieszkała pomiędzy biednymi w Toronto. Wkrótce zebrała się wokół niej niewielka grupa współpracowników i tak w początku lat 30-tych powstał pierwszy Friendship House (“Ośrodek Przyjaźni”). Po kilku latach otwarł on swoje placówki w wielu innych miastach (Harlem w Nowym Jorku, Chicago, i inne). Katarzyna w tym czasie, podobnie jak jej przyjaciółka Dorothy Day, była jedną z pierwszych w walce o sprawiedliwość społeczną i rasową w Ameryce Północnej. W latach 40tych, Katarzyna poślubiła Edwarda Doherty, znanego dziennikarza amerykańskiego, którego poznała w Harlemie. Ich znajomość zaczęła się kiedy Eddie, zainteresowany Friendship House postanowił opisać jego działalność na łamach nowojorskiej prasy. 17 maja 1947 roku Katarzyna i Eddie zamieszkali w Combermere, w Kanadzie, dając początek dzisiejszemu Madonna House. W krótkim czasie zaczęli dołączać inni, zostając tu pomimo trudnych warunków życia z dala od bezpieczeństwa i wygód miasta. Katarzyna przyjmowała każdego z gościnnością zapraszając do wspól-nego życia — modlitwy, pracy i rekreacji. Podobnie jak w Friendship House pomagała także miejscowej ludności. Odwiedzała samotnych, pielęgnowała chorych, organizowała naukę dla dzieci i dorosłych, zbierała pieniądze, ubrania i żywność dla wszystkich potrzebujących. I tak w konkretny, prosty sposób świadczyła i uczyła o miłości Boga. Z upływem lat zainteresowanie duchowością Madonna House wzrosło. Na zaproszenie biskupów z innych diecezji, zarówno w Kanadzie jak i poza jej granicami, zostały otwarte nowe ośrodki apostolatu. Duchowość naszej wspólnoty oparta na życiu Świętej Rodziny z Nazaretu, wywarła wpływ na wiele osób przybywających do Combermere z całego świata. Ten wpływ wciąż rośnie nawet dzisiaj. Wizja prostego życia Ewangelią, którą Bóg obdarzył Katarzynę dociera do wielu głównie poprzez kontakt z naszymi domami. Inni poznają ją czytając książki i publikacje opracowane na podstawie pism Katarzyny. Katarzyna Doherty zmarła 14 grudnia, 1985 roku w Combermere, w wieku 89 lat. W 1991 roku, za zgodą miejscowego biskupa w Pembroke, wszczęto jej proces beatyfikacyjny, a obecnie nadano jej tytuł “Służebnicy Bożej”. Informacje na temat Służebnicy Bożej Katarzyny Doherty i jej procesu beatyfikacyjnego należy szukać pod: www.catherinedoherty.orghttp://www.madonnahouse.org/pl/
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Nie potrzebuję samotności, aby się modlić, ale potrzebuję ciszy wewnętrznej.
1 osoba to lubiWsłuchaj się w siebie tak, byś znalazł ścieżkę do Boga wewnątrz kruchych murów twojego człowieczeństwa. Wsłuchaj się w siebie, bo tylko ty...
Wsłuchaj się w siebie tak, byś znalazł ścieżkę do Boga wewnątrz kruchych murów twojego człowieczeństwa. Wsłuchaj się w siebie, bo tylko ty sam poprowadzisz siebie do Niego lub od Niego odejdziesz. Wsłuchaj się w siebie, a kiedy już dotrzesz do Niego - posłuchaj Boga. Słuchaj uważnie, bo jeżeli usłyszysz Jego głos, staniesz się mądry mądrością Pana i będziesz wtedy słyszał głosy ludzi już nie jako rozhukane morze lub motłoch. Mowa każdego człowieka jest Jego mową, ofiarowanym ci skarbem, który przewyższa wszelkie twoje oczekiwania, ponieważ przywiodłeś siebie do Niego i słuchałeś Jego głosu.
1 osoba to lubi