Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Do przeczytania tej książki skłonił mnie trochę los mojego pradziadka ze strony mamy. Wiem tylko tyle, że Józef Cyrski został zamordowany przez żołnierzy niemieckich w roku 1944 w okresie Powstania Warszawskiego lub niedługo po nim w chwili, gdy wyszedł z ukrycia w poszukiwaniu wody dla swojej żony i córek. Babcia (wówczas młodziutka dziewczyna),jej siostry i ich matka zostały schwytane i wywiezione do obozu pracy do Niemiec. Chciałem w pewien sposób doświadczyć tego jakie życie mogła wieść wtedy moja rodzina, gdyż nigdy nie mieli okazji mi tego opowiedzieć. "Nie umieraj do jutra'' to zbiór dziesięciu opowiadań przedstawiających dzieje ludzi biorących udział w Powstaniu Warszawskim, a potem ukrywających się w ruinach stolicy przed nazistowskimi łapankami. Często przez wiele tygodni, a nawet miesięcy w poszukiwaniu resztek jedzenia i wody zdatnej do picia. Ludzie Ci doznali wielkich krzywd ze strony agresora, jak również byli ich świadkami... Autor opowiada o brutalnych gwałtach i egzekucjach, o kobietach z wbitymi butelkami w pochwy, o nienarodzonych dzieciach wyrywanych siłą z łona i wdeptywanych w ziemię... o chłopcu, który próbując się ratować wyskoczył z drugiego piętra doznając dwóch otwartych złamań kości piszczelowych, a następnie zabitym strzałem w głowę i wielu innych. Na szczęście w całym tym piekle byli też ocaleli. W różnym stanie. Od zagłodzonych prawie na śmierć po uciekinierów z psującymi się ranami pełnymi kłębiących się robaków. Niektórzy przetrwali nawet strzał w głowę z bliskiej odległości. Potworne wydarzenia, które wyciskały łzy z oczu. Literacko książka stoi na dobrym poziomie. Rozumiem wybór aż tylu opowiadań, Pan Wacław zamierzał zapewne przekazać czytelnikowi jak największą ilość historii o wielu ''Robinsonach'', chociaż chciałoby się, żeby niektóre były trochę bardziej rozwinięte. Mamy też legendę o Aresie, niewidzialnym bohaterze mszczącym się na najeźdźcach. Polecam.