Najnowsze artykuły
- ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
- Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz1
- ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński13
Popularne wyszukiwania
Polecamy
René Śliwowski
4
6,8/10
Urodzony: 02.02.1930Zmarły: 23.06.2015
prof. dr hab. René Śliwowski - polski historyk literatury i tłumacz.
Przyszedł na świat w środkowej Francji, w rodzinie imigrantów z Polski.
Po II wojnie światowej Śliwowscy wrócili do kraju.
Absolwent leningradzkiego Państwowego Instytutu Pedagogicznego im. A. Hercena (filologia rosyjska).
Autor lub współautor około 10 książek.
Przetłumaczył na polski dzieła m.in. Antoniego Czechowa, Andrieja Płatonowa i Fiodora Sołoguba.
Zredagował "Antologię dawnej noweli rosyjskiej" (1978).
Wieloletni pracownik Wydziału Rusycystyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Członek Związku Literatów Polskich.
René Śliwowski żył 85 lat.
Wybrane publikacje: "Antoni Czechow" (Wiedza Powszechna, 1965),"Czechow w oczach krytyki światowej" (PIW, 1971),"Andrzej Płatonow" (z Wiktorią Śliwowską, Czytelnik, 1983),"Rosja, nasza miłość" (z Wiktorią Śliwowską, Iskry, 2008),"Rusycystyczne peregrynacje" (Wyd. Instytutu Historii PAN, 2010).
Żona: Wiktoria Lewin-Łaska (do 23.06.2015, jego śmierć).http://nauka-polska.pl/dhtml/raporty/ludzieNauki?rtype=opis&objectId=58507&lang=pl
Przyszedł na świat w środkowej Francji, w rodzinie imigrantów z Polski.
Po II wojnie światowej Śliwowscy wrócili do kraju.
Absolwent leningradzkiego Państwowego Instytutu Pedagogicznego im. A. Hercena (filologia rosyjska).
Autor lub współautor około 10 książek.
Przetłumaczył na polski dzieła m.in. Antoniego Czechowa, Andrieja Płatonowa i Fiodora Sołoguba.
Zredagował "Antologię dawnej noweli rosyjskiej" (1978).
Wieloletni pracownik Wydziału Rusycystyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Członek Związku Literatów Polskich.
René Śliwowski żył 85 lat.
Wybrane publikacje: "Antoni Czechow" (Wiedza Powszechna, 1965),"Czechow w oczach krytyki światowej" (PIW, 1971),"Andrzej Płatonow" (z Wiktorią Śliwowską, Czytelnik, 1983),"Rosja, nasza miłość" (z Wiktorią Śliwowską, Iskry, 2008),"Rusycystyczne peregrynacje" (Wyd. Instytutu Historii PAN, 2010).
Żona: Wiktoria Lewin-Łaska (do 23.06.2015, jego śmierć).http://nauka-polska.pl/dhtml/raporty/ludzieNauki?rtype=opis&objectId=58507&lang=pl
6,8/10średnia ocena książek autora
32 przeczytało książki autora
76 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Opowieści niesamowite. Groza i niesamowitość w prozie rosyjskiej XIX i na początku XX w.
7,8 z 6 ocen
16 czytelników 2 opinie
1975
Najnowsze opinie o książkach autora
Opowieści niesamowite. Groza i niesamowitość w prozie rosyjskiej XIX i na początku XX w. Mikołaj Gogol
7,8
Opowiadania poruszają różne tematy, od nadprzyrodzonych zjawisk i duchów, po chciwość, pokusę, wszelkie słabości, mrok ludzkiej natury oraz strach. Książka sama w sobie zachwyca licznymi przesądami, magią i legendami z odległej Rosji. Niektóre z nich są mroczne i przerażające, inne bardziej subtelne, a także refleksyjne. Wszystkie jednak charakteryzują się doskonałym warsztatem literackim oraz umiejętnością budowania atmosfery grozy i niesamowitości.
Pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika literatury grozy. To również doskonały sposób na zapoznanie się z rosyjską literaturą klasyczną.
Antoni Czechow René Śliwowski
6,0
Antoni Czechow to postać niewątpliwie bardzo ciekawa. Dorastający pod skrzydłami apodyktycznego ojca, niekiedy nazbyt intensywnie kształtował swoje pióro w oparciu o relacje z rodzicielem. Choć mało jest o tym informacji, Czechow studiował medycynę, a w przyszłej twórczości Rosjanina, nauka ta odgrywała istotną rolę.
Rene Śliwowski bardzo wnikliwie i w oparciu m.in. o liczną prywatną korespondencję Czechowa, oparł swoją książkę biograficzną o wybitnym noweliście. Biografia mistrza małych form literackich przyozdobiona jest we wzloty i upadki. Były spektakularne sukcesy dokumentów (Sachalin) i opowiadań (Śmierć urzędnika, Kameleon) jak i niedoceniane acz jak się później okazało rewolucyjne sztuki teatralne (Płatonow, Mewa).
Śliwowski nie tylko zebrał zależności panujące między Antonim Czechowem a oficynami wydawniczymi i właścicielami czasopism wydawanych w ojczyźnie pisarza, ale również doprecyzował nastroje społeczne panujące w drugiej połowie XIX- wiecznej Rosji.
Posłużę się również najtrafniejszym w mojej opinii cytatem charakteryzującym tak Czechowa jak i treść książki:
"Tę swoją niezależność Czechow cenił ponad wszystko(...) "Boję sie tych, którzy szukają tendencji między wierszami i którzy koniecznie chcą mnie zaliczyć bądź do liberałów, bądź do konserwatystów. Nie jestem ani liberałem ani konserwatystą, ani ewolucjonistą ani mnichem ani indyferentystą. Chciałbym być wolnym pisarzem i tyle i żałuję, że Bóg nie dał mi tyle siły by nim zostać. (...) "Moje sakrum to ludzkie ciało, zdrowie, rozum, talent, natchnienie, miłość i absolutna wolność - wolność od przemocy i obłudy, jakąkolwiek przybrałaby postać"
W mojej subiektywnej opinii jeszcze przed sięgnięciem po dzieła Czechowa, warto zajrzeć do książki Śliwowskiego - ona w dość przejrzysty i spójny, a zarazem ciekawy sposób traktuje o wielkim, rewolucyjnym, wrażliwym i bezkompromisowym pisarzu. Parę zawiłych i nudnych fragmentów można autorowi wybaczyć - ja zrzuciłem je na moją nieznajomość wielu nazwisk przewijających się w pozycji.