Najnowsze artykuły
- ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant60
- ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
- ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński29
- ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Raul Lozano
1
6,8/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Urodzony: 03.09.1956
Trener siatkówki. Od 2008 roku trener reprezentacji Niemiec. Wcześniej trener reprezentacji Polski (2005-2008),z która zdobył 2. miejsce na MŚ w Japonii w 2006 roku.
Karierę zaczynał od studiów inżynierskich, później przez 9 lat grał na pozycji rozgrywającego (sporadycznie na pozycji libero). Wybrał trenowanie, ponieważ jak sam uważał wiedział więcej o grze niż potrafił wykonać na boisku. Trenował zarówno kobiety jak i mężczyzn.
Ma syna Matiasa i żonę Laurę.
Karierę zaczynał od studiów inżynierskich, później przez 9 lat grał na pozycji rozgrywającego (sporadycznie na pozycji libero). Wybrał trenowanie, ponieważ jak sam uważał wiedział więcej o grze niż potrafił wykonać na boisku. Trenował zarówno kobiety jak i mężczyzn.
Ma syna Matiasa i żonę Laurę.
6,8/10średnia ocena książek autora
66 przeczytało książki autora
37 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Moje miejsce. Autobiografia Raul Lozano
6,8
Na rynku nie ma zbyt wielu siatkarskich publikacji, ale ta z pewnością jest wyjątkową, bo jest o „małym, wielkim geniuszu z La Platy” jak powiedział o nim Leo Beenhakker.
Pewnie już z wielu z Was, wie o kim będzie mowa. O człowieku, który uszczęśliwił Polskę i dał jej wielki powód do radości i co więcej tknął nowe życie w polską siatkówkę. Autobiografia Raula Lozano „Moje miejsce” jest bardzo typowym przykładem takiej właśnie publikacji, pod tym względem jest niemal wzorowa. Dla nas, polskich kibiców również powód napisania książki przez Argentyńczyka wyzwala dodatkowe emocje: „ Pozwólcie zatem mi wytłumaczyć - bez cienia skargi! - tę moją warszawską samotność wśród tłumów, a zrozumiecie, że to właśnie potrzeba zwykłej, codziennej rozmowy z Wami skłoniła mnie do napisania tej książki”.
Książka Raula Lozano „ Moje miejsce. Autobiografia” jest doskonałą publikacją opowiadającą historię znanego trenera od jego narodzin do pamiętnych mistrzostw świata w 2006 roku. To przegląd życia Lozano począwszy od jego dzieciństwa, po rodzinę, przyjaciołach, a tragicznych przeżyciach czasów wojskowej junty w Argentynie oraz pierwszych sukcesach, blaskach i cieniach kariery trenerskiej Raula Lozano.
Książka jest barwnym zapisem dojrzewania jednego z najbardziej cenionych szkoleniowców świata.
Autobiografia jest doskonała, bardzo dobrze złożona i w czytelnej szacie graficznej, i jest napisana w pierwszej osobie, co sprawia, iż kontakt z trenerem staje się jeszcze bardziej osobisty i intymny. Jedynym mankamentem są czasem zbyt długie opowieści i historie, które powodują zamieszanie, nie wspominając już o licznej rodzinie z różnymi imionami i nazwiskami. Ale na pewno nikomu kto sięgnie po tę pozycję nie będzie to aż nadto przeszkadzać. Plusem jest na pewno bardzo duża ilość zdjęć, które przeplatają kolejne wątki autobiografii. Trzeba przyznać, że Raul Lozano bardzo otworzył się w tej książce zdradzając kulisy swojej rodziny czy decydując się opowiedzieć o wstrząsających historiach. Najbardziej w pamięci utkwiło mi przyznanie się trenera do czytania książek, polskich książek! Ilu polskich trenerów może się pochwalić znajomością tekstów Zygmunta Baumana i Ryszarda Kapuścińskiego? Raul Lozano może!
Ponownie kilka cytatów z książki:
„Ona tańczyła i śmiała się, a ja piłem jej wino i wino chłopaka, z którym tańczyła, tak że po jakimś czasie musiał iść po nowy kubek i wrócił dopiero po jakichś 10 minutach… Wykorzystałem tę chwilę, żeby zdobyć jej numer telefonu”.
„Skoro Polakom udało się stworzyć nową rzeczywistość społeczną i polityczną, dlaczego nie mielibyśmy dokonać tego samego w sporcie?”
Więcej na mateuszminda.blogspot.com
Moje miejsce. Autobiografia Raul Lozano
6,8
Kim jest Raul Lozano? Kibicom polskiego sportu raczej go przedstawiać nie trzeba, jednak wiadomo, że nie wszyscy się sportem interesują.
Raul Lozano to argentyński trener. Był pierwszym zagranicznym selekcjonerem reprezentacji Polski w siatkówce. To on przyczynił się do "odbudowania" potęgi polskiej siatkówki (byliśmy nią w latach 70. ubiegłego wieku, gdy zdobywaliśmy złoto Mistrzostw Świata czy Igrzysk Olimpijskich pod wodzą Huberta Jerzego Wagnera) w XXI wieku. Objął kadrę w 2005 roku, a już rok po rozpoczęciu pracy u nas, zdobyliśmy pierwszy medal w męskiej siatkówce dla Polski po latach "pustki" (wcześniej w 2003 i 2005 roku złoto mistrzostw Europy zdobyliśmy w siatkówce kobiecej pod wodzą Andrzeja Niemczyka) - srebro na mistrzostwach świata (8 lat później znowu zagraliśmy w finale przeciwko Brazylii, tym razem rewanżując się i tym samym... Jesteśmy aktualnymi mistrzami świata, jednak pod wodzą... Już trzeciego trenera po Argentyńczyku).
Podziwiam Raula Lozano i jest dla mnie swego rodzaju legendą. Uważam, że to dzięki niemu zdobywaliśmy potem sukcesy pod wodzą Daniela Castellaniego (złoto mistrzostw Europy),Andrei Anastasiego (złoto Ligi Światowej, srebro Pucharu Świata czy brązowe medale Mistrzostw Europy i Ligi Światowej) i Stephane'a Antigi (złoto mistrzostw świata). Żeby odnosić sukcesy, trzeba jakoś tą "dobra passę" zacząć, a to właśnie jemu zawdzięcza polska siatkówka.
W książce "Moje miejsce. Autobiografia" możemy przede wszystkim poznać historię życia popularnego Argentyńczyka, ale i historię Argentyny w drugiej połowie XX wieku, argentyńskiej siatkówki, a potem też kulisy włoskiej Serie A w latach 70.-90. ubiegłego wieku. Raul Lozano opowiada o swoim dzieciństwie i młodości w Argentynie, emigracji do Włoch, pracy w Hiszpanii i Polsce. Możemy też poznać historię jego przyjaciół, którzy zginęli tragicznie podczas wojny domowej w Argentynie.
Po przeczytaniu autobiografii Raula Lozano mogę szczerze przyznać, że oprócz sportu, sporo tu historii Argentyny, a pod koniec książki również porównań historii Polski i ojczyzny Lozano. Dzięki tej lekturze wiem, że mamy wiele z Argentyńczykami wspólnego oraz znam różnice między naszymi narodami.
Jeżeli ktoś interesuje się historią, mogę bez wahania mu polecić tę pozycję. Książka jest połączeniem sportu i historii, można dzięki niej się sporo dowiedzieć.
Jeżeli chodzi o mnie, kibica siatkówki, jestem bardzo zadowolona, że przeczytałam "Moje miejsce. Autobiografię".