Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsze dni wakacji powitałam egzotycznymi klimatami Tangeru położonym w Maroku. Byliście tam kiedyś? Przenieśmy się w czasie do grudnia 1947 r. Tanger był wówczas Strefą Międzynarodową, prawdziwym tyglem, mieszającym wiele narodowości i to niekoniecznie z powodu piękna tego miejsca, ale jego strategicznego położenia. Maksymilian Biel, były agent północnoafrykańskiej ekspozytury polskiego wywiadu wojskowego, prowadzi w Tangerze firmę transportową. Pewnego dnia kontaktuje się z nim przyjaciel z czasów wojny, który wkrótce później zostaje zamordowany. Maksowi przyspiesza krew w żyłach. Doświadczenie szpiegowskie nie pozwala mu przejść obojętnie wobec śmierci dawnego współpracownika. Rozpoczyna prywatne śledztwo, które w toku burzliwych wydarzeń staje się początkiem lawiny zdarzeń, gdzie agenci, przemytnicy, artyści i inne barwne zawody mieszają się ze sobą, komplikując i utrudniając dotarcie do prawdy. Tanger oszałamia wielokulturowością. Mamy tu mieszankę nie tylko narodowościową i wyznaniową, ale także polityczną. Ta ostatnia staje się zarzewiem do buntów, rewolucji, a co za tym idzie idealnym rynkiem dla przemytników broni. Kawiarnie i herbaciarnie kuszą gwarem i świetnie sprawdzają się do załatwiania legalnych i pokątnych interesów. Wszędzie pachnie herbatą miętową, przegryzaną od czasu do czasu ciasteczkami z haszyszem. Łatwo wmieszać się w tłum, łatwo zniknąć bez śladu. W tych okolicznościach śledztwo Maksymiliana nie należy do najłatwiejszych, jednakże doświadczenie z czasów drugiej wojny światowej jest jego ogromnym atutem. Niezwykle ciekawe są jego metody dochodzeniowe. Tradycyjne, bez zastosowania współczesnych nowinek technologicznych, ale niezwykle konsekwentne. Czy uda mu się poznać nazwisko mordercy przyjaciela i poznać jego motywy? „Szpiedzy Tangeru” to sensacja na wysokim poziomie. Niezwykle wiarygodnie, z dopracowaną warstwą historyczną, skomplikowaną intrygą, wartką akcją, pościgami i strzelankami. Naprawdę warto przeczytać!