- ArtykułyKsiążka na Dzień Dziecka: znajdź idealny prezent. Przegląd promocjiLubimyCzytać1
- Artykuły„Zaginiony sztetl”: dalsze dzieje Macondo, a może alternatywna historia Goraja?Remigiusz Koziński1
- Artykuły„Zależy mi na tym, aby moje książki miały kilka warstw” – wywiad ze Stefanem DardąMarcin Waincetel1
- ArtykułyMagdalena Hajduk-Dębowska nową prezeską Polskiej Izby KsiążkiAnna Sierant2
Wit Szostak
Polski pisarz, z wykształcenia doktor filozofii, absolwent Papieskiej Akademii Teologicznej. Mieszka w Krakowie. Członek Towarzystwa Tischnerowskiego i miłośnik twórczości Tolkiena. Jest znawcą muzyki ludowej, od kilku lat zapisuje nuty ostatnich skrzypków ludowych, gra na skrzypcach, gęślach i dudach.
Swoją karierę pisarską zaczynał jako autor obracający się w kręgu fantasy i realizmu magicznego, z czasem stał się pisarzem przełamującym schematy gatunkowe. Debiutował w roku 1999 opowiadaniem "Kłopoty z błaznem", zamieszczonym w „Nowej Fantastyce”. Pierwsze powieści, czyli cykl o Smoczogórach, a także Oberki do końca świata inspirowane były kulturą polskich gór czy szerzej -- kulturą ludową. Późniejsze powieści, począwszy od Trylogii krakowskiej, oddalają się od fantastyki w stronę realizmu magicznego. Ostatnie utwory przełamują konwencje gatunkowe, a pisarz -- oprócz klasycznych powieści -- publikuje także utwory eksperymentujące z zastanymi formami literackimi, również z dramatem.
Kilkakrotnie był nominowany do Nagrody im. Janusza A. Zajdla. Wichry Smoczogór dodatkowo wyróżnione zostały nagrodą Śląkfy. W roku 2008 otrzymał Nagrodę im. Janusza A. Zajdla za opowiadanie Miasto grobów. Uwertura opublikowane w antologii Księga strachu 2. Za powieść Chochoły otrzymał Nagrodę Literacką im. Jerzego Żuławskiego, a za powieść Fuga był nominowany do Nagrody Literackiej Nike 2013. W 2014 r. nominowany do Paszportów "Polityki" za Sto dni bez słońca (w 2020 r. znalazł się na długiej liście nominowanych). Laureat Nagrody Krakowa Miasta Literatury UNESCO za powieść Cudze słowa (2020). Za Szczelinami otrzymał nagrodę Krakowskiej Książki Miesiąca (październik 2022) oraz nominację do Nagrody Literackiej Nike 2023.
Autor kilkudziesięciu opowiadań. W latach 2015-2016 w miesięczniku "Znak" (nr 724-735) ukazywał się jego autorski cykl opowieści o Nowym Prokocimiu zatytułowany „Mitologia wielkiej płyty". Do każdego z 11 odcinków ilustracje przygotowywała Patrycja Podkościelny.
Jak sam mówi, używa pseudonimu nie po to, by się ukrywać, lecz aby zasygnalizować, że rozgranicza różne dziedziny swoich zainteresowań, jako że pod swoim prawdziwym nazwiskiem publikuje teksty dotyczące filozofii.
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Video#1
Powiązane treści
Wyzwanie czytelnicze Lubimyczytać. Temat na maj 2024
„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynu
Kalendarz wydarzeń literackich: listopad 2023
Nominacje do „Nike” 2023: wielu debiutantów, parytet płci
Kalendarz wydarzeń literackich: marzec 2023
Gdańskie Targi Książki już w ten weekend!
Popularne cytaty autora
Ten ciągły lęk przed rozstrzygnięciem, przed działaniem, przed życiem sprawia, że żyjąc, udaję życie, żyję obok siebie, wyobrażając sobie ty...
Ten ciągły lęk przed rozstrzygnięciem, przed działaniem, przed życiem sprawia, że żyjąc, udaję życie, żyję obok siebie, wyobrażając sobie tylko, jak to kiedyś, w przyszłości, będę żył życiem prawdziwym, będę opowiadał zgrabnie skrojone historie, będę znajdował właściwe słowa i tonacje. I tak od lat śledzę siebie samego z ubocza, z ukrycia, widząc, że ten prawdziwy ja, ja, którym chciałbym być, jest zawsze o kilka kroków przede mną. Widzę go znikającego za kolejnym zakrętem, kiedy sam dopadam tego zakrętu, spostrzegam go zanurzającego się w czeluść jakiejś bramy, potem zamykającego za sobą drzwi. A ja stoję z zadyszką na schodach, zmęczony pogonią, z zadyszką od tego ciągłego pośpiechu, stoję tak, oddychając ciężko i znów zostaję w tyle, z zadyszką. Ja nie jestem, mnie nie ma, ja dopiero będę”.
Niewdzięczny jest czart zazdrości. Żadnego pożytku z niego nie ma. Inne to przynajmniej coś człekowi dadzą, taka rozpusta, na ten przykład. ...
Niewdzięczny jest czart zazdrości. Żadnego pożytku z niego nie ma. Inne to przynajmniej coś człekowi dadzą, taka rozpusta, na ten przykład. W sumie dobrze nie za bardzo, ale co człowiek użyje, to jego. Albo obżarstwo. Albo nawet nuda, bo zanim się pogrążysz, to choć wypoczniesz zdrowo. Ale zazdrość? Niszczy cię od środka i tylko szkodę niesie. Wyżera cię dniami i nocami, odpędza wszelkie inne myśli. Paskudna sprawa.
7 osób to lubiI hołd by mu oddali, ale przegrzebki jedli.
7 osób to lubi