Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chyba kiedyś napisałem dłuższą recenzję... może odkopię. A tymczasem - wlokąca się opowieść o tym, że starać się można, ale wszystko ch... Bohaterami targają rozmaite namiętności i ku różnym dążą celom (od buntu nastolatki do poszukiwań w dżungli) i zawsze dochodzą do poczucia beznadziei... Można by to interpretować "ależ mieli pecha", względnie jako studium dochodzenia do depresji poprzez interpretację wszystkiego "na smutno" - jednak pisarz ma zapędy... ateistyczno-metafizyczne. Pragnie on, jak się wydaje, udowodnić nam, że wszelkie pragnienia nieuchronnie prowadzą do rozczarowań, ale należy niezłomnie głosić prawdę - choć ona jest tak gorzka... Po co, nie wiadomo, chyba dla satysfakcji tylko. - Z książki zapamiętałem najlepiej scenę, gdy jedna postać żarliwie zapewnia drugą, że nie wierzy w Boga, wszak to przesądy... a po chwili wdaje się z zapałem w rozmowę o horoskopach - jak się zdaje, najzupełniej serio... No i jak tu nie uznać, że człowiek ma naturalną potrzebę wiary, a jej brak zastępuje zabobonem... Dałbym tej książce nawet niższą ocenę, ale stanowi ona ciekawy przykład nihilizmu i abnegacji, którą jest przeżarta kultura post-modernistyczna....