Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik234
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
- ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant13
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Krzysztof J. Szmidt
14
7,4/10
Profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Łódzkiego, kierownik Zakładu Pedagogiki Twórczości w Katedrze Badań Edukacyjnych. Autor wielu książek i artykułów z zakresu pedagogiki twórczości i treningu kreatywności, w tym pierwszego w Polsce podręcznika akademickiego Pedagogiki twórczości (2007; wyd. II poszerzone 2013),Treningu kreatywności. Podręcznika dla pedagogów, psychologów i trenerów grupowych (2008; wyd. 2 poszerzone 2013),"ABC kreatywności" (2010),Szkiców do pedagogiki twórczości (2001),Twórczość i pomoc w tworzeniu w perspektywie pedagogiki społecznej: (2001). Autor popularnego poradnika rozwoju kreatywności, jednego z pierwszych w Polsce Elementarza twórczego życia (1994; II wyd. 1997). Redaktor i współredaktor wielu publikacji z zakresu nauk o twórczości i kreatywności, m.in.: Nowe teorie twórczości - nowe metody pomocy w tworzeniu (2001),Dydaktyka twórczości (2003),Psychopedagogika działań twórczych (2005),Twórczość dzieci i młodzieży. Stymulowanie - badanie - wsparcie (2009),Metody pedagogicznych badań nad twórczością: teoria i empiria (2009),Zasoby twórcze człowieka. Wprowadzenie do pedagogiki pozytywnej (2013). Prezes Zarządu Głównego Polskiego Stowarzyszenia Kreatywności w latach 2000-2009, obecnie prezes honorowy PSK i superwizor treningu twórczości PSK. Koordynator naukowy największego w Polsce projektu nauczania twórczości - Szkoła wspierająca uzdolnienia, realizowanego od dziesięciu lat w Płocku. Pomysłodawca nowej formy dydaktycznej - lekcji twórczości, realizowanych w wielu polskich szkołach, autor podręczników i pomocy dydaktycznych z tego zakresu ("Porządek i Przygoda. Lekcje twórczości" i Żywioły. Lekcje twórczości w nauczaniu zintegrowanym). Przeprowadził setki treningów kreatywności dla różnych grup zawodowych, w tym dla tak znanych firm, jak: Praktiker, Parker, Cersanit, BRE Bank, Polsnack czy Masterfood Polska. Stały współpracownik i konsultant naukowy Ośrodka Twórczej Edukacji Kangur w Krakowie oraz Centrum Edukacji Nauczycieli Szkół Artystycznych Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Dla programu 1 TVP nakręcił serial edukacyjny Pogotowie Twórczości (trzy emisje). Opiekun naukowy jedynej w Polsce Państwowej Ogólnokształcącej Szkoły Artystycznej w Zakopanem.
Wykładowca pedagogiki twórczości na UŁ, metodyki nauczania w szkole wyższej na studiach doktoranckich socjologii, visiting professor w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie i na wielu studiach podyplomowych z zakresu psychopedagogiki twórczości i zdolności. Promotor wielu prac doktorskich z pedagogiki twórczości.
Wykładowca pedagogiki twórczości na UŁ, metodyki nauczania w szkole wyższej na studiach doktoranckich socjologii, visiting professor w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie i na wielu studiach podyplomowych z zakresu psychopedagogiki twórczości i zdolności. Promotor wielu prac doktorskich z pedagogiki twórczości.
7,4/10średnia ocena książek autora
70 przeczytało książki autora
316 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Kreatywność na 33 sposoby. Odkryj swój twórczy potencjał
Krzysztof J. Szmidt
6,7 z 6 ocen
19 czytelników 4 opinie
2023
Mądrość. Psychologia mądrych myśli, słów i czynów
Krzysztof J. Szmidt, Robert J. Sternberg
8,0 z 1 ocen
4 czytelników 0 opinii
2023
Kultura i twórczość w czasach zarazy
Krzysztof J. Szmidt, Magdalena Sasin
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
2021
Alternatywy w edukacji
Krzysztof J. Szmidt, Edyta Gruszczyk-Kolczyńska
6,3 z 3 ocen
6 czytelników 2 opinie
2018
Edukacyjne uwarunkowania rozwoju kreatywności
Krzysztof J. Szmidt
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2018
Sesje twórczej pomysłowości dla pedagogów, psychologów i trenerów grupowych
Krzysztof J. Szmidt
6,0 z 1 ocen
17 czytelników 0 opinii
2016
Zasoby twórcze człowieka. Wprowadzenie do pedagogiki pozytywnej
Krzysztof J. Szmidt, Magdalena Sasin
0,0 z ocen
3 czytelników 0 opinii
2014
Trening kreatywności. Podręcznik dla pedagogów, psychologów i trenerów grupowych
Krzysztof J. Szmidt
9,0 z 1 ocen
26 czytelników 0 opinii
2013
Metodologiczne problemy tworzenia wiedzy w pedagogice
Krzysztof J. Szmidt, Jacek Piekarski
9,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
2010
Trening twórczości w szkole wyższej
Makary K. Stasiak, Krzysztof J. Szmidt
7,5 z 2 ocen
4 czytelników 0 opinii
2005
Najnowsze opinie o książkach autora
Kreatywność na 33 sposoby. Odkryj swój twórczy potencjał Krzysztof J. Szmidt
6,7
Współczesne czasy stanowią pochwałę dla kreatywności. Kreatywne jest już wszystko, począwszy od zabawek po artykuły biurowe. Kreatywność ma wzięcie, jest na nią zapotrzebowanie, tyle tylko, że cały system w którym funkcjonujemy robi wszystko, by tę kreatywność zabić. Począwszy od wczesnych etapów nauki dzieci uczone są zachowania się zgodnie z przyjętymi wzorcami i uczenia się zgodnie z kluczem odpowiedzi. Każda odpowiedź wykraczająca poza przyjęty wzorzec, jest zła. To tylko przykład w morzu innych zachowań i reguł, w których wzrastamy, a które ograniczają naszą kreatywność. Nie bez znaczenia jest też rozwój technologiczny – wytwory już nie powstają z nudy, tą bowiem zabija internet, po który sięgamy w każdej niemal sytuacji. Przestajemy inspirować się obserwacją otoczenia, zachowaniami ludzi, bo przecież ktoś właśnie dodał post w mediach społecznościowych…
Czy zatem można w jakiś sposób rozbudzić swoją kreatywność? Czy można odkryć swój potencjał? Czy można zacząć tworzyć, wymyślać kreatywne rozwiązania złożonych (albo nawet prostych) problemów? Okazuje się że tak, a przeczytamy o tym w książce „Kreatywność na 33 sposoby. Odkryj swój twórczy potencjał”. Krzysztof J.Szmidt stworzył poradnik, który – poza wiedzą teoretyczną z zakresu kreatywności oraz twórczości – dostarcza nam przede wszystkim wskazówek, jak tę kreatywność rozbudzać w sobie każdego dnia. Lektura ma zatem wymiar praktyczny, a wdrożenie tych porad w życie, wykonanie poleconych przez autora ćwiczeń może sprawić, że zaczniemy wykorzystywać w pełni nasze możliwości. Lektura adresowana jest przede wszystkim do osób, które kształcą się w dziedzinach związanych z kreatywnością, choć jestem przekonana, że tak naprawdę każdy skorzysta z zawartej tu wiedzy. Pod warunkiem oczywiście, że nie skończy się na zapoznaniu z książką, a na czynnym wykorzystywaniu rad i kierowaniu się zamieszczonymi wskazówkami.
Książka – jak wskazuje tytuł – składa się z trzydziestu trzech krótkich rozdziałów, gdzie wiedza merytoryczna przeplata się z praktyką. Autor w tych rozdziałach zawarł sposoby na rozwijanie kreatywności i uprawianie twórczego życia, choć tak naprawdę, tych sposobów można by wymienić o wiele więcej. Te jednak wydają się najważniejsze, a przy tym każdy może z nich skorzystać. Każdy rozdział zakończony jest blokiem „Próby”, w którym zamieszczone są zadania do wykonania. Ta praca domowa służy doświadczeniu tego, o czym czytamy w danym rozdziale. Już sama obserwacja, zastanowienie się nad pewnymi kwestiami otwierają nasz umysł na nowe możliwości i pozwalają tworzyć nowe połączenia neuronalne. Autor nazywa je nawet treningiem kreatywności i nie ma w tym określeniu przesady.
Dodatkowo w książce znajdziemy przykłady „z życia wzięte”, czyli sylwetki kreatywnych osób, które w niecodzienny sposób działają, rozwiązują problemy, tworzą, przy okazji mogąc zainspirować innych. To ludzie, których nazwisk nie znajdziemy możne na pierwszych stronach gazet, ale dzięki temu wydaje się ich dzielić od nas mniejszy dystans, a przez to i my nabieramy przekonania, że kreatywne życie jest możliwe również w naszym wykonaniu. Uzupełnieniem lektury są również zdjęcia, mniej lub bardziej związane z tekstem, które na różne sposoby na nas oddziałują, albo ilustrując dany fragment, albo przykuwając nasz wzrok jakimś elementem czy tematem.
Poradnik, inaczej niż większość dostępnych na rynku, nie obiecuje nam, że w tydzień staniemy się bardziej kreatywni i dzięki temu odniesiemy sukces. Przede wszystkim pozwala nam dokładnie zrozumieć, czym jest kreatywność i co może ją ograniczać. Podsuwa nam sposoby na rozwijanie tej kreatywności, daje zgodę (a nawet zachęca do tego) na twórcze wyprawy naszego umysły. A wszystko po to, byśmy nie zmienili się w maszyny działające według schematu. Wpuśćmy zatem kreatywność do naszego życia!
Pedagogika twórczości Krzysztof J. Szmidt
7,4
Pedagogika twórczości autorstwa Krzysztofa J. Szmidta, profesora nadzwyczajnego, kierownika Zakładu Pedagogiki Twórczości w Katedrze Badań Edukacyjnych Uniwersytetu Łódzkiego to rzecz wyjątkowa na rynku wydawniczym wśród książek wpisujących się w podobny zakres tematyczny Autor podszedł do tematu w sposób rzetelny, starając się w pełni zarysować podstawowe zagadnienia, problemy i niuanse związane z przedmiotem badań i dociekań naukowych na temat różnych form kreatywności. Pedagogika twórczości to nowa subdyscyplina nauk pedagogicznych, dlatego każda, dobrze merytorycznie i konceptualnie przygotowana pozycja jest bardzo potrzebna. Schmidt stara się usystematyzować to, co do tej pory zostało powiedziane, wytłumaczyć te kwestie problemowe, wymagające weryfikacji założeń teoretycznych. To nie tylko podręcznik akademicki, choć z pewnością bardzo potrzebny studentom chcącym pogłębić bądź dookreślić swoją wiedzę na temat zdolności twórczych i postawy twórczej człowieka, ale jest to także publikacja niezbędna dla każdego, komu bliskie są formy pracy z dziećmi, młodzieżą, tudzież treningi twórczości z różnymi grupami społecznymi. Próbuje przedstawić uzasadnione naukowo narzędzia opisu i wyjaśnić problemy kreatywności, adresując swoją prace nie tylko dla badaczy ale i nauczycieli, pedagogów, terenów twórczości, psychologów.
Książka została precyzyjnie podzielona, na dziesięć rozdziałów a te z kolei na podrozdziały. Opatrzona wprowadzeniem zapoznającym czytelnika z zakresem tematycznym podejmowanym przez autora, i zakończeniem podsumowującymi w kilkunastu zdaniach rozpatrywane kwestie. Dalej mamy bogatą bibliografię, indeks osobowy i rzeczowy, co jest dużym ułatwieniem w poszukiwaniu interesującego zagadnienia czy osoby. W pierwszym rozdziale przedstawione zostały Cele i dziedziny pedagogiki twórczości. Jest to szczegółowe zapoznanie się z pojęciem i celem badań Szmidta, oraz nakreślenie sytuacji badawczej dot. tego zjawiska na świecie w ujęciu różnych autorów m.in. : Witolda Dobrołowicza, Andrzeja Góralskiego czy Jana Łaszczyka. Zapoznajemy się też z podstawowymi pojęciami dotykającymi tematu, jak Twórcze nauczanie czy nauczanie (do) twórczości. Po tych wstępnych rozważaniach autor ukazuje swój punkt widzenia dotyczący celów, przedmiotu badań i dziedziny pedagogiki twórczości. Najdłuższe dywagacje skupiają się wokół prześledzenia rozwoju tej subdziedziny wiedzy w Polsce od początku XX w.
Dalej autor zawęża temat do przyjrzenia się wyłącznie pojęciu twórczości, przytaczając wybrane definicje w przejrzystych ramkach. Ważniejsze kwestie do zapamiętania i uporządkowania przedstawia w formie wykresów, co nie tylko uprzyjemnia lekturę, ale przede wszystkim systematyzuje wiedzę. I na końcu rozdziału znajdziemy konkretne podsumowanie, gdzie w dziewięciu punktach wyszczególnione są najważniejsze i chronologicznie poukładane treści.
Następnym punktem rozważań są Teorie twórczości, czyli następna teoretyczna „pigułka wiadomości” wprowadzająca do tematu. Tutaj, bardzo obszernie naszkicowane są główne założenia i twierdzenia poszczególnych teorii wraz z ich przedstawicielami. Każda z nich dokładnie omówiona i udokumentowana. Można przeczytać m.in. o teoriach klasycznych, teoriach poznawczych, systemowych i kulturowych, humanistycznych, postaw twórczych czy teoriach twórczości codziennej.
Natomiast kolejne rozdziały pokazują omawiany temat bardziej od strony praktycznej ze zwróceniem szczególnej uwagi na twórczość dzieci i młodzieży, porównanie cech twórczości dziecka i dorosłego, podanie przykładów twórczych zachowań dzieci w różnych formach aktywności , a także charakterystyka uczniów twórczych z wymieniem cech intelektualnych i cech osobowości. Taki rekonesans wprowadza czytelnika do dalszych treści związanych z wychowaniem do twórczości. Wiedza na temat cech intelektualno-osbowych dziecka posłuży nauczycielowi czy rodzicowi do dopasowania metod wychowania. W pracy nad efektami działalności twórczej i kreatywnej dzieci i młodzieży należy zwracać także uwagę na przeszkody i bariery występujące na danym etapie pracy. Są to problemy nie tylko charakterologiczne ale i środowiskowe, przeszkody związane z bazą lokalową i wyposażeniem szkół i postawami nauczycieli oraz metodami jakie stosują w nauczaniu. Autor zwraca wiec uwagę na zewnętrzne i wewnętrzne problemy przeszkadzające w dążeniu co celu. Celem tym może być np. poszukiwanie i tworzenie wartości oraz twórczy styl życia czy człowiek o orientacji twórczej. W rozdziałach następnych tym podejmuje się także kwestie dotyczące szkoły twórczej, czyli jaka powinna być, aby sprostać zadaniom do wychowywania młodych ludzi w duchu twórczości i kreataywności. Mówi też o środowisku społeczno-kulturalnym oraz rodzinie, jak wpływa na rozwój twórczości dzieci, przedstawiając badania przeprowadzone na matkach i ojcach, stylu wychowania etc.
No i chyba najciekawsze treści dla nauczycieli, rodziców czy trenerów twórczości, znajdują się na końcu książki. To dwa rozdziały, w których zamknięta jest masa przykładów praktycznych, takich jak podstawowe zasady dydaktyki twórczości (np. zasady pomocy w tworzeniu dotyczące stylu pracy pedagoga oraz stosowanych metod w ujęciu Krzysztofa J. Szmidta – zasada facylitacji, zasada ludyczności, zasada rozwijania autonomicznej motywacji poznawczej, zasada wzmacniania procesu twórczego, zasada przeciwdziałania przeszkodom, zasada osobistej twórczości nauczyciela (twórczego nauczania). Bogato przedstawione są także metody dydaktyki twórczości, czyli np. sposobów wspierania i rozwijania zdolności twórczego myślenia oraz dyspozycji emocjonalno-motywacyjnych i działaniowych. Są to m.in. metody stymulujące ciekawość poznawczą i myślenie pytajne, metody wykorzystujące techniki myślenia dywergecyjnego, czy wykorzystujące analogie i metafory. Autor poleca także techniki dramowe, które uruchamiają wyobraźnię i kreują fikcyjny świat, są naturalna formą ekspresji dzieci, ale także zabawą podczas której uruchamiają się mocno procesy myślowe. Bardzo ciekawe są teksty dotyczące Treningu twórczości, co w ostatnich latach stało się, bardzo modnym i pożądanym elementem w pedagogice twórczości. Jego celem jest zazwyczaj kształtowanie ogólnej sprawności działania, ale także dokonywanie zmian w osobowości, kształcenie umiejętności interpersonalnych, podwyższenie odporności an stres, pomoc w rozwijaniu zdolności koncentracji etc. Rozdział dziewiąty dotyczy wybranych programów wychowania do twórczości służących do pobudzania myślenia twórczego ale i innych komponentów kreatywności, czyli np. umiejętności związane z dążeniem do samorealizacji oraz dobrostanu psycho-fizycznego.
Szmidt przygotował bardzo cenną publikację. Na ponad siedmiuset stronach zawarł wiele ważnych wskazówek dla ludzi chcących rozwijać się w przedmiocie pedagogiki twórczości, ale i pod względem naukowo-badawaczym uzupełnić czy wyjaśnić niektóre kwestie problemowe, niedookreślone. Każdy rozdział oprócz bogactwa interesującej treści opatrzony jest w różne tabele, wykresy, ramki sprzyjające zapamiętywaniu treści i ich wyodrębnieniu z całości. Oprócz tego bardzo ciekawym rozwiązaniem jest pojawiające się co jakiś czas Myślenie pytajne, pytanie związane z poruszanym tematem, np. Jakie znaczenie miało pojecie „dyletant” w czasach młodości Radlińskiej, a jakie ma obecnie? Drugie oryginalne rozwiązanie stanowi ramka zatytułowana Z warsztatu badacza lub badaczy, w której autor prezentuje w zwięzłej formie swoje dociekania naukowe lub innych badaczy. I ostatnia perełka to kolejna ramka zatytułowana Ze szkolnej ławy, gdzie mamy przedstawioną daną sytuację z lekcji twórczości, przeprowadzonej albo przez autora albo przez inną osobę w danej grupie uczniów lub studentow.
Także jednym słowem książka warta polecenia i powinna znaleźć się na polce każdego, kto jest studentem, nauczycielem, trenerem twórczości, czy rodzicem, chcącym dobrze pokierować rozwojem swojego dziecka. Talenty ma każdy, ale niezauważone zostają często albo w ogóle nie odkryte albo utracone. W końcu warto zainwestować w coś, co z pewnością w przyszłości zaprocentuje nie tylko dobrym rozwojem intelektualnym dziecka, ale i psychicznym, ucząc samodzielności, samoakceptacji i odporności w trudnym momentach życia.
Krzysztof J. Szmidt, Pedagogika tworczości, Sopot, Wydawnicwto GWP, 2013