- ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!Anna Sierant5
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński37
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać422
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
Andrzej Kijowski
Absolwent UJ.
Jeden z najbardziej znanych przedstawicieli krakowskiej szkoły krytyki.
Autor scenariuszy do 7 filmów fabularnych, m.in. do "Wesela" Andrzeja Wajdy (1972),"Pasji" Stanisława Różewicza (1977) i "Z dalekiego kraju" Krzysztofa Zanussiego (1981).
W latach 1968-1984 używał pseudonimu literackiego "Dedal".
Należał do opozycji walczącej piórem z władzą ludową.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem. Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2008).
Od 1985 roku przyznawana jest Nagroda im. Andrzeja Kijowskiego, a wśród laureatów byli m.in. Adam Michnik, Adam Zagajewski i Bronisław Wildstein.
Wybrane książki: "Różowe i czarne" (Wydawnictwo Literackie, 1957),"Arcydzieło nieznane" (Wydawnictwo Literackie, 1964),"Szósta dekada" (PIW, 1972),"O dobrym Naczelniku i niezłomnym Rycerzu" (Wydawnictwo Literackie, 1984),"Rachunek naszych słabości (pierwsze wydanie: 1994, Bellona),"Dziecko przez ptaka przyniesione" (Słowa Obraz Terytoria, 2001).
Żona: Kazimiera Kijowska (do 29.06.1985, jego śmierć),syn Andrzej Tadeusz Kijowski (ur. 15.07.1954).http://
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Popularne cytaty autora
Kto by się w swej pracy kulturalnej ograniczył tylko do czytania arcydzieł lub literatury określającej go wewnętrznie, ryzykuje pozbycie się...
Kto by się w swej pracy kulturalnej ograniczył tylko do czytania arcydzieł lub literatury określającej go wewnętrznie, ryzykuje pozbycie się energii własnego myślenia i tworzenia (w jakiejkolwiek dziedzinie),albowiem jej przypływami nie rządzi sam zachwyt, lecz zachwyt na przemian ze złością wzbudzoną przez widok niedoskonałości. Natchnieniem mądrości jest nie sama mądrość szczęśliwa, dokonana i wyrażona, lecz na równi z nią jej biedna krewna, przebijająca się do niej w udręce - mądrość chybiona, nasza, z którą utożsamiamy się i współczujemy solidarnie.
Pisarz ze swojej samotni widzi wiele; niech jej nie opuszcza. Jego istnienie na uboczu jest niemałą pociechą dla człowieka, który musi zżyć ...
Pisarz ze swojej samotni widzi wiele; niech jej nie opuszcza. Jego istnienie na uboczu jest niemałą pociechą dla człowieka, który musi zżyć się z wielką gromadą ludzką. Ludzkość zawsze otaczała szacunkiem samotników, pustelników. Mędrzec żyje w odosobnieniu... Tak: uprawianie myśli i sztuki jest także swoistym rytuałem; odosobnienie jest jego ważnym czynnikiem. Jeżeli pisarz zechce wyjść ze swojej samotni i zżyć się ze społeczeństwem, społeczeństwo samo go do niej zagoni: siedź tam, powie, i mów, co widzisz. Ale mów.
1 osoba to lubiKto się ze swoją duszą w świecie zgubił, trafia do literatury.
1 osoba to lubi