Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Całkiem interesujący debiut. Konstrukcja dość klasyczna - bohaterowie mają questy i odbijają się z punktu w punkt. Poprowadzona jednak gładko i sensownie, udało się uniknąć syndromu gry komputerowej. Podobno często wydawnictwa odrzucają pierwszoosobowe narracje lub każą przeredagować. Jeśli to prawda, to nie wiem po co - FPN umożliwia lepszy wgląd w przeżycia bohatera, co jest dość ważne w przypadku horrorów i niektórych innych gatunków. Tutaj mamy gromadkę żywcem ze Scooby-Doo. Całość mocno przypominało albo Scooby-Doo albo Archiwum X. Super, że autor nie popadł w żadne strzygi ani wiedźmy, ale raczej Frankensteinowe klimaty - nawet kosztem realizmu. Zdecydowanie wolę przeczytać coś, co rządzi się swoimi prawami lub korzysta z extensive licentia poetica ale nie jest 2137. tłuczeniem tego samego motywu. Było trochę zgrzytów, generalnie cały motyw współpracy z policją, ujście płazem pożaru, nagłe przeskoki (wiadomości pięć minut później) itd, ale wszystko było w ramach konwencji i wyszło dość poprawnie. Nic do czego można by się naprawdę przyczepić. Kilka elementów warto byłoby doszlifować, mniej fabularnych, a raczej językowych - jednak nie jestem w stanie ocenić czy to kwestia autora czy wydawnictwa i jego redakcji oraz korekty. Bo na tym mogłoby popracować. Literówki się zdarzają. Błędy też. Tutaj jednak literówek jest masa, interpunkcja bywa losowa. Okej, bywa. Ale "dom był ruderom", "był dobrym dyplomatom" czy "spojrzał kontem oka" to jednak przesada :) Nie jest to stricte horror ani groza, ale coś jakby young adult crime horror story. Generalnie - jeśli autor napisze coś jeszcze to pewnie przeczytam.