Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zło, jakże proste w swoim założeniu. Jakże piękne w swojej naturze. Jednak, czy jeśli człowiek go dotyka to paradoksalnie nie psuje go? To tutaj Craig Russell pokaże nam nasze wewnętrzne zło oczami i czynami innych - trzeba tylko słuchać. Książka jest połączeniem klimatu mrocznego, złego z nutą polityki przedwojennej i zdecydowanym przytłoczeniem czytelnika za pomocą miejsc - szczególnie szpitalu psychiatrycznego umieszczonego w zamku. Fabuła ciekawa, wielowątkowa, ciężka, brutalna. Mamy tutaj pokazany obłęd na wiele różnych sposobów. Czy nazwałbym to horrorem - nie, bardziej dramatem psychologicznym. Wręcz freudowskim. Jeśli ktoś lubi zagłębiać się w meandry ludzkiej psychiki rozchylając kolejne płaty mózgu - tutaj znajdzie swoje miejsce. Okładka od początku obiecuje coś mrocznego, oko widocznie wystraszone, patrzące na śmierć zasiewa poczucie lęku, ale też ekscytacji. Chcemy wejść przez źrenicę do samego sedna książki. Wydanie bardzo pozytywne, ładnie oraz schludnie wydane. Do niczego nie można się przyczepić. Ósemka, może i osiem i pół. Warto sięgnąć po tą książkę. Osoby które ją wybiorą po prostu wiedzą co biorą do ręki - mrok, szaleństwo, Freud - tak opisałbym tą książkę. Zachęcam do przeczytania. Obok świeczki, z lampką wina i burzą za oknem. Jak przystało na lata 30'ste