Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiktor Jerofiejew, rosyjski dysydent stwierdził w jednej ze swoich wypowiedzi, że nie może uwierzyć, iż ledwo obalono Związek Sowiecki, Europa buduje sobie coś identycznego... Muszę powiedzieć, że sięgnęłam po książkę de Villiersa z pewnym lękiem. Jako osoba, która z entuzjazmem głosowała za wstąpieniem do Unii Europejskiej jako "wspólnoty ojczyzn" (naiwnie, jak to młodzi, wierząc, że złodziejstwo i niegospodarność rozpętane w Polsce po "obaleniu" komunizmu zostanie w ten sposób okiełznane - hmmm, jakby odgórnie),potem, przez lata uważnie obserwująca zachodzące procesy (a miałam ku temu unikalną okazję, że tak powiem "od wewnątrz"),już wcześniej powzięłam podejrzenia co do motywów tej organizacji i mechanizmów jej działania i stałam się najpierw ostrożnym eurosceptykiem, a następnie zwolennikiem natychmiastowego "wypisania się" z tego interesu. Nigdy wcześniej, co prawda, nie zagłębiałam się w życiorysy założycieli, dlatego akurat te informacje były dla mnie niespodzianką. I to nie pod tym względem, że były to właściwie kreatury - bo to, że w wielkiej polityce przede wszystkim tego typu ludzie funkcjonują, nie jest dla mnie zaskoczeniem, lecz raczej, że ich powiązania sięgają aż tak hańbiących zjawisk jak rząd Vichy we Francji czy Niemcy hitlerowskie... Myślę, że książka może być bazą wypadową , swoistym pierwszym krokiem dla każdego, kto chce bliżej zapoznać się z tą problematyką. Szczególnie dla euroentuzjastów, choć w kontekście gigantycznej propagandy, której efektem jest kompletne wypranie mózgów połączone z zupełnym zanikiem umiejętności obserwacji i wyciągania wniosków, obawiam się, że ostrzeżenia de Villiersa to wołanie na puszczy...