Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szczerze muszę przyznać, że jedynym mi pozostałym uczuciem po lekturze tego reportażu to ulga. Nie mogę się przyczepić do różnorodnych historii zamieszczonych w nim, ukazują wzajemne relacje wyspiarzy. Ale chaotyczny sposób, w jaki zostały umieszczone był niezwykle męczący. W jednym podrozdziale jest mowa o greckich Cypryjczykach, zaraz w kolejnym o tureckich. Tylko po nazwiskach orientowałam się, o których mowa. Autor ma dar obserwacji, ale jeszcze nie opanował w pełni przekazania swych wniosków w sposób, który by zafascynował i wciągnął. Mimo, że historia najnowsza Cypru to nie jest łatwy temat, wiem, że da się to tak przedstawić, by było lepiej przyswajalne dla czytelnika. Koniec końców nie wiem do końca czego chcą Cypryjczycy (i północni i południowi) oraz jak ustosunkowują się do swojej historii. Co rozmówca, to inne teorie i przemyślenia, zabrakło mocnego podsumowania.