Najnowsze artykuły
ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostek
2
Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee Hye1
ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną Sawicką
2
ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?
4
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2023
2022
2019
2017
2016Na zawsze Milena Pija Lindenbaum
Dawid od jakiegoś czasu chodzi z Mileną. Kiedy pojawia się w jego życiu Ewa, Milena zaczyna traktować Dawida jak powietrze. Powiecie: no tak – Ewa na horyzoncie, zatem to też nic dziwnego. Tymczasem Ewa pojawia się nieprzypadkowo, bo przez rozwód rodziców i nową partnerkę ojca. I choć większą część książki zajmują perypetie z Mileną, to na drugim planie poruszony zostaje problem miłości w życiu człowieka i rozwodów. Już na samym początku Dawid wspomina, że połowa dzieciaków z jego klasy ma rozwiedzionych rodziców. Z jednej strony mamy dylematy dorastającego chłopaka. Z drugiej – ojciec też próbuje sobie na nowo ułożyć życie, co też łatwe nie jest. Próbuje rozmawiać z synem na ten temat. Wspomina o rozwodzie z mamą Dawida: „Chyba dobrze zrobiliśmy”. Za chwilę czytamy: „Może to było niepotrzebne”. To nigdy nie są łatwe tematy – ani w życiu, ani w książkach. Uczuciowy galimatias Dawida i Mileny mógłby być też dobrym tematem na grubszą książkę. Tymczasem tutaj całość ujęta została w niewielkim, poręcznym tomiku. Autor koncentruje się na najważniejszych scenach, rozmowach, na tym, co jednak istotne. Tak jakby wychodził potrzebom współczesnych nastolatków naprzeciw. Oni nie chcą czytać rozwlekłych opisów. Najnormalniej w świecie nie mają na to czasu, a może i chęci też. Krótkie rozdziały, ważne tematy, problemy młodych ludzi – dla czytelników, którzy nie lubią grubaśnych tomów. I dla tych, którzy chcą poznać problemy swoich rówieśników ze Szwecji.Majka i Łapa Per Nilsson
Niezwykła ,przekorna, pełna humoru książeczka dla dzieci. Duży format. Twarda okładka. Ilustracje kolorowe . Kreska rozpoznawalna z daleka , mojej ulubionej ilustratorki Lisen Adbage . Obrazki tej plastyczki nigdy nie są przesłodzone, postacie rzeczywiste i realistyczne, bez zbędnych upiększeń. Jest coś w nich takiego , że przyciągają uwagę i idealnie pasują do treści. Tekstu w książeczce jest mało , ale ilustracja mówi już nam wszystko. Jest to opowiadanie o przyjaźni małej dziewczynki o imieniu Majka z wielkim psem, zwanym Łapą. Historia sama w sobie byłaby normalna , gdyby nie to , że trochę dziwnie wygląda ta przyjaźń. Dziecko chce jak najwięcej poznać zwyczaje psie, a z kolei psiak wyraźnie zaczyna dominować nad dziewczynką. Jest to taka zamiana ról dziecko-pies. Coś w rodzaju challenge. Dziecko poznaje zwyczaje psie ,w sposób aż za bardzo dosłowny. Przykładem może być , że pies śpi w dziecięcej pościeli na łóżku dziewczynki, a ona sama w jego koszyku , okryta jego kocem. Albo pies pije przy stole ze szklanki Majki, a dziewczynka z miski psiej na podłodze. I takich przykładów znajdziecie i obejrzycie jeszcze mnóstwo tutaj. Nie zdradzam szczegółów. Odkrywanie podobieństw i różnic tych dwojga czasami aż zamurowują człowieka. Książka jest przewrotna. Jako bajka , może jest to śmieszne. Ale mimo wszystko brak podstawowej higieny w całym opowiadaniu , przeraża mnie. Znajduje tylko jedno przesłanie dla dzieci, że tak jak w tej książeczce nie należy nigdy postępować. Przyjaźń między zwierzęciem i człowiekiem tak, ale są pewne granice, które należy ustalić z dzieckiem , przed przyjęciem pod swój dach jakiegokolwiek zwierzaka.Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
