Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uważam, że dosyć ciekawym pomysłem było obsadzenie Red Dusta w roli szeryfa – był to ważny krok w rozwoju tej postaci. Scenarzysta jednak uznał inaczej i rudowłosy kowboj staje się tu ponownie samotnych poszukiwaczem przygód. Czy oznacza to przerabianie po raz kolejny tych samych pomysłów? Red Dust postanawia zrezygnować z funkcji szeryfa i rusza na północ do Montany. Tam jest świadkiem tamtejszej walki o złoża miedzi. Samemu przyjdzie mu się opowiedzieć po jednej ze stron, kiedy trafi na farmę pewnego człowieka w średnim wieku samotnie wychowującego córkę. Niektórych może trochę zniechęcić zbyt długie podprowadzenie w tomie pod właściwą fabułę. Uważam jednak, że było to konieczne, aby zrozumieć decyzję Red Dusta, także przedstawić sytuację w Montanie. Doceniam, że jeden z wątków wraca, chociaż w dosyć naiwnej formie. Całkiem obiecujące było starcie do którego szykowali się bohaterowie. Po jednej i po drugiej stronie byli dosyć wykwalifikowanie rewolwerowcy i zapowiadało się naprawdę epickie starcie. Ostatecznie jednak całość kończy się trochę za pomocą deus ex machina, chociaż bohaterowie mają szansę się wykazać. W tym tomie Hermann wprowadza parę niemych czarno-białych kadrów. Mają one na celu pokazać kolejne etapy podróży Red Dusta. One też pokazują w pełni szczegółowość rysunków i aż szkoda, że cały album nie jest w czerni i bieli. Czuję się trochę rozczarowany po lekturze. Album ma parę obiecujących wątków, które jednak zostają niewykorzystane. Mogło być lepiej.