Comanche #3 - Wilki z Wyoming

Dalsze przygody na ranczu Comanche. Bohaterowie postanawiają pomóc w transporcie dużej sumy pieniędzy, na którą polują okoliczni bandyci.

Zarys fabuły brzmi bardzo typowo, ale tak naprawdę jest dosyć bardziej oryginalnie, bo za transport odpowiada tu miejscowy pijaczek, który zamiast wykonywać swoją pracę pije z miejscowym traperem. Poza tym pojawia się też dosyć interesujący nowy sojusznik bohater – kaznodzieja, który zdaje się skrywać pewną tajemnicę. Podobała mi się relacja, jaka nawiązała się między nim a Red Dustem.

W samej historii niestety rozczarowują przeciwnicy – mało rozgarnięte draby bez żadnych cech pozytywnych. Jak dla mnie dosyć małe wyzwanie dla bohaterów.

Rysunki Hermanna jak zawsze pierwsza klasa.

Polecam miłośnikom klasycznych westernów.

Dalsze przygody na ranczu Comanche. Bohaterowie postanawiają pomóc w transporcie dużej sumy pieniędzy, na którą polują okoliczni bandyci.

Zarys fabuły brzmi bardzo typowo, ale tak naprawdę jest dosyć bardziej oryginalnie, bo za transport odpowiada tu miejscowy pijaczek, który zamiast wykonywać swoją pracę pije z miejscowym traperem. Poza tym pojawia się też dosyć...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Albumy Wilki z Wyoming oraz Czerwone niebo nad Laramie (odpowiednio 3 i 4 tom serii Comanche) należy czytać razem. Znaczy się po przeczytaniu jednego od razu polecam sięgnąć po następny. A to dlatego, że fabularnie są ze sobą powiązane...

Akcja Wilków… skupia się na bandzie braci Dobbs, którzy zasadzili się na dyliżans Sida Bullocka licząc na to, że uda im się ukraść pieniądze stowarzyszenia hodowców bydła, które ten miał dostarczyć do Greenstone Falls. Jednak przed wyruszeniem woźnica przekazał pieniądze Pharaonowi Colorado, a sam transportował tylko pustą skrzynię oraz jednego podróżnego – Briana Braggshawa – szemranego kaznodzieję i byłego rewolwerowca. Colorado miał pojechać do miasteczka okrężną drogą, niestety, gdy tylko zaschło mu w gardle, zboczył z trasy i zawinął do chaty trapera, który słynie z tego, że pędzi najlepszą gorzałkę w całym Wyoming.

Dobbsowie napadli na dyliżans. Niegroźnie zranili Sida. Mogło być gorzej. Na szczęście w sukurs konwojentowi i podróżnemu pospieszyli kowboje z rancza Comanche. A po chwili udają się na poszukiwanie zapijaczonego prawdziwego przewoźnika. Nie bardzo wiedzą, gdzie go szukać, dlatego dzielą się na trzy dwuosobowe zespoły i wyruszają w różnych kierunkach. Red Dust przemierza prerię w parze z Braggshawem. Panowie niespecjalnie przypadli sobie do gustu. W tym miejscu, chciałbym napisać kilka dobrych słów o scenarzyście, który trafnie oddał różnice charakterów obu panów, wzajemną niechęć oraz słowne utarczki. Wspólne przebywanie i rozmowy powodują, że lody topnieją, ale o pełnych roztopach nie może być mowy.

(...) Ciężko dalej omawiać serię bez wnikania w znaczące elementy fabuły. Nie chciałbym za dużo zdradzać, ostatecznie wypada, abym choć napomknął, że Dust opuścił ranczo Trzy Szóstki.

Zarówno scenarzysta, jak i rysownik z albumu na album pozwalają sobie na więcej. Pisarz nie zamyka fabuły tylko do jednego tomu, a w interesujący sposób ciągnie jeden wątek przez obie omawiane pozycje. Akcja toczy się wartko, całość została opowiedziana sprawnie i interesująco...

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2017/01/08/comanche-3-wilki-z-wyoming-comanche-4-czerwone-niebo-nad-laramie/

Albumy Wilki z Wyoming oraz Czerwone niebo nad Laramie (odpowiednio 3 i 4 tom serii Comanche) należy czytać razem. Znaczy się po przeczytaniu jednego od razu polecam sięgnąć po następny. A to dlatego, że fabularnie są ze sobą powiązane...

Akcja Wilków… skupia się na bandzie braci Dobbs, którzy zasadzili się na dyliżans Sida Bullocka licząc na to, że uda im się ukraść...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

KAWAŁ SOLIDNEGO KOMIKSOWEGO WESTERNU

Nigdy nie przepadałem za westernami. Poza kilkoma filmowymi wyjątkami (Leone, Tarantino, Eastwood) nie przekonałem się do gatunku i nawet kultowe komiksy, jak „Blueberry” nie potrafiły mnie zainteresować na tyle bym chciał się im bliżej przyjrzeć. A jednak „Comanche” udała się rzecz niemożliwa: zdołała przykuć moją uwagę pierwszym tomem, a potem już całkiem kupiła moje serce. Część trzecia tylko podsyca te odczucia, oferując udany scenariusz Grega i absolutnie zachwycające rysunki Hermanna, który z albumu na album tworzy coraz piękniejsze grafiki.

Po kłopotach z Indianami życie na nietypowym ranczu „trzy szóstki” wreszcie wróciło do normy. Jednakże na jego mieszkańców już czekają kolejne problemy. Oto Sid Bullock uciekając wraz z kaznodzieją przed Dobbsami zostaje postrzelony. Przed przejęciem przez bandytów wozu ratuje go tylko bliska odległość „trzech szóstek” i spotkanie Toby’ego oraz Clema. Dobbsowie uciekają, Bullock znajduje opiekę, ale to dopiero początek. Oto okazuje się bowiem, że bandyci chcieli zdobyć skrzynię, którą przewoził Sid, przekonani iż zawiera pieniądze stowarzyszenia hodowców. Jednak był to podstęp, a pieniądze ma ze sobą nie kto inny, jak pijaczyna Pharaon. Red Dust i pozostali z rancza postanawiają rozdzielić się i ruszyć z pomocą, dopilnowując by wszystko przebiegło jak należy. Dobssonowie jednak orientują się w całej sytuacji i ruszają za nimi. Red Dust doskonale wie, jak bardzo są niebezpieczni, ale ciągłe napięcia między nim a kaznodzieją, który przejawia mordercze zapędy nie ułatwiają zadania…

„Comanche” to nie tylko solidny komiksowy western, ale przede wszystkim po prostu znakomity komiks europejski. Dobrze napisany, z konkretnie zarysowaną akcją i postaciami, dobrze oddaje klimat opowieści z Dzikiego Zachodu. Przede wszystkim jednak zachwyca za sprawą rysunków Hermanna, chyba najlepszych, jakie ten znakomity autor stworzył w swojej karierze. Nie było tego jeszcze widać w pierwszym tomie, ale wraz z postępem akcji stało się jasne, że to ilustrator kradnie całą uwagę i podnosi wartość albumu. Przepiękne plenery, znakomite oddanie detali i ujmujący kolor sprawiają, że „Comanche” chce się oglądać wciąż na nowo, zatrzymując na dłużej przy konkretnych kadrach i podziwiając ich kunszt. Nie ważne, czy ukazane jest ranczo w pełnym słońcu, środek lasu w trakcie zmierzchu czy chata skryta w ciemnościach nocy, Hermann rysuje absolutnie rewelacyjnie. I bardzo realistycznie, nie zniekształcając głów, jak to się zdarza w jego późniejszych pracach.

Wracając jednak do treści, fabularnie „Comanche” to typowy, opowiedziany bez zbędnych dłużyzn western. Są ci dobrzy, są ci źli, są pojedynki, strzelaniny, dużo whisky, jedna twarda kobieta, Indianie itd., itd. Słowem wszystko to, czego oczekuje się od gatunku. Miłośnicy historii o Dzikim Zachodzie będą więc zadowoleni. A nawet bardziej, bo niniejsza seria to nie sztampowy western, a naprawdę dobra opowieść, która dostarczy wiele rozrywki każdemu miłośnikowi europejskich komiksów. Dobrze, że przed nami jeszcze dwanaście tomów tej serii. Polecam gorąco!

Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2017/01/03/comanche-3-wilki-w-wyoming-michel-greg-hermann-huppen/

KAWAŁ SOLIDNEGO KOMIKSOWEGO WESTERNU

Nigdy nie przepadałem za westernami. Poza kilkoma filmowymi wyjątkami (Leone, Tarantino, Eastwood) nie przekonałem się do gatunku i nawet kultowe komiksy, jak „Blueberry” nie potrafiły mnie zainteresować na tyle bym chciał się im bliżej przyjrzeć. A jednak „Comanche” udała się rzecz niemożliwa: zdołała przykuć moją uwagę pierwszym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dobre czytadło. Raczej nie kupiłabym ponownie.

Dobre czytadło. Raczej nie kupiłabym ponownie.

Pokaż mimo to