Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak dla mnie rozczarowanie. Nie zadziałało prawie nic. Po pierwsze: rysunki. Okay, autor potrafi rysować, nie mówię, że nie, ale decyzja artystyczna polegająca na ukazaniu bohaterów w postaci mocno zantropomorfizowanych zwierząt nie zafunkcjonowała. Nie widzę uzasadnienia dla pstrej mieszanki zwierząt, które nie mają swoich właściwych cech - jak ongiś w bajkach - ale są po prostu śmiesznymi ludźmi. W dodatku zwierzęta te mają dziwne anatomiczne cechy ludzkie, na przykład... ludzkie stopy. Ale także ludzkie piersi. Myślę, że widok klaczy chodzącej na dwóch nogach i obdarzonej dwoma całkiem sporymi cycuszkami - nie wymionami, ale właśnie cycuszkami - będzie mi się śnił do końca życia. I nie będą to sny erotyczne. Aby nie było: nie jestem wrogiem antropomorfizacji, po prostu to nie jest udana antropomorfizacja. To nie Blacksad, to nie Maus. Osobnym tematem jest czemu np. klacz w tej opowieści ma syna wilka - czyżby jak w starym dowcipie, była taka impreza, że dziecko powinno się cieszyć, że nie szczeka? Cóż, w tym kontekście nie śmieszy. Obstawiam, że ktoś tu nie przemyślał koncepcji. Po drugie: opowieść niby z gatunku głębszych, ale opiera się na deus ex machina, a rys charakterologiczny postaci nie istnieje. Zdradzę mikro-spojler: główny bohater ma dwie cechy. Jego matka jest dziwką (i klaczą). On sam bije kobiety. Tyle. Na więcej cech zabrakło miejsca. W dodatku te dwie cechy nie mają znaczenia, zapewne miały nadać głębi kolesiowi, ale nie pykło. Płaskie, jednowymiarowe postaci snują się od punktu A do punktu B, rzeczy dzieją się same z siebie, decyzje są podejmowane bo tak lub bo nie. Podobała mi się kolorystyka komiksu - za ten aspekt odpowiada aż sześć osób. Sporo. Pewnie ciągle zabierały sobie kredki. Ostatecznie ta, która zagarnęła najwięcej kredek odwaliła doskonałą robotę - jest to być może jeden z lepiej pokolorowanych komiksów jakie widziałem od dość dawna. Oczywiście jest to opinia subiektywna. Koniec końców: tak sobie, ale przecież nie ma tragedii. Nie jest to komiks zły, po prostu mocno przeciętny. Coś tam usiłuje, niewiele mu się udaje, jednak da się go przeczytać i nie ma bólu.