Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wymęczyłam. Książka krótka, a ja czytałam ją chyba z miesiąc. Chyba nie tego się spodziewałam. Dostałam historię (przejmującą, trudną i bolesną, to prawda) kobiety, która ciągle użala się nad sobą i nad wszystkimi innymi. Wszyscy ludzie są źli, oceniają ją, chcą ją skrzywdzić i to tylko dlatego, że jest gruba. Autorka ciągle opisuje to samo i ciągle powraca do swoich przeżyć. Rozumiem, że to były dla niej traumatyczne przeżycia i niestety ją ukształtowały, miały ogromny wpływ na jej życie, ale ja jako czytelnik nie muszę o tym nieustannie czytać. Bo ja staram się zrozumieć i współczuję, łączę się w bólu i mocno przeżywam to, co ją spotkało i co się potem działo. Z drugiej strony, mimo zrozumienia dla jej decyzji, nie jestem w stanie ich akceptować i w pewnych kwestiach nie będę jej kibicować, np. to, jak traktuje swoich bliskich. Poza tym mam wrażenie, że autorka trafiała na samych beznadziejnych ludzi, pracowników, lekarzy i każdy ją oceniał przez pryzmat grubości. Autorka mnóstwo rzeczy sobie dopowiada. Na pewno ma to związek z jej przeżyciami, ale w pewnym momencie czułam się wręcz atakowana. Wszyscy źli, wszystko źle, każdy tylko czeka, aby zranić autorkę, a już chudzi ludzi to w szczególności. No wręcz mają ubaw po pachy. I jeszcze jedna kwestia. Autorka ciągle powtarza, że grube ciało jest niemodne, nie instagramowe, nie atrakcyjne. Ani słowa o tym, że przede wszystkim jest niezdrowe. Kwestie medyczne zostały tutaj całkowicie pominięte, autorka skupia się na atrakcyjności i nieatrakcyjności. A to błąd, bo pokazuje, że dla autorki liczy się tylko wygląd zewnętrzny. Ocenianie po wyglądzie krytykuje u innych ludzi, ale u siebie tego nie widzi. Książka ta nie wniosła nic do mojego życia, oprócz tego, że wiem, co się przydarzyło autorce i jak to na nią wpłynęło. I szczerze, było to ogromne rozczarowanie.