Dom nad błękitnym morzem

Dom nad błękitnym morzem - TJ Klune - 3,5 /5 🌼

Linus to mężczyzna z pozoru zadowolony ze swojego życia. Samotnik oczywiście z wyboru z kotem, który chyba go nie lubi. Gdy dostaje niezwykle ważne i tajne zlecenie od swoich przełożonych, wie jedno zrobi wszystko zgodnie z przepisami i co najważniejsze nie pozwoli aby uczucia lub własne zdanie i poglądy przeszkodziły mu w wykonaniu swojej pracy.

Jak się możecie domyślić oczywiście nie wszystko poszło po myśli Linusa. Jako bohater nie miał dla mnie za dużo polotu. Jak mam być szczera to właśnie on zdobył najmniej mojej sympatii, był taki nijaki przy pozostałych barwnych i złożonych postaciach. Najbardziej oczywiście przypadł mi do gustu mały rozrabiaka z diabolicznym spojrzeniem i poczuciem humoru.

Były momenty słodkie, śmieszne i naprawdę smutne. Pokazane zostało naprawdę wiele nieciekawych aspektów, życia będąc innymi niż oczekiwane jest przez społeczeństwo i narzucone im normy.

Historia smutna i wzruszająca jednak ja liczyłam na coś bardziej wow. Po tylu zachwytach nad piórem TJ Klune byłam przekonana, że ta pozycja zwali mnie z nóg i rozłoży tak bardzo, że przez następne dni nie będę myślała o niczym innym tylko o tych bohaterach. Sam wątek romantyczny też jakoś nieszczególnie do mnie przemówił.

Tak nie było, wielka szkoda ale i tak była to dobra książka, po prostu jeśli się na nią nie nastawi jak na arcydzieło bez skazy, będziecie raczej zadowoleni.

Dom nad błękitnym morzem - TJ Klune - 3,5 /5 🌼

Linus to mężczyzna z pozoru zadowolony ze swojego życia. Samotnik oczywiście z wyboru z kotem, który chyba go nie lubi. Gdy dostaje niezwykle ważne i tajne zlecenie od swoich przełożonych, wie jedno zrobi wszystko zgodnie z przepisami i co najważniejsze nie pozwoli aby uczucia lub własne zdanie i poglądy przeszkodziły mu w...

Urocza, pokrzepiająca historia w klimacie Harry’ego Pottera z pierwszych części, zanim w magicznym świecie zaczęło robić się poważnie i mrocznie. Równocześnie jest to historia zupełnie inna od dziejącej się w murach Hogwartu, a wspólnym mianownikiem jest tylko szkoła dla dzieci magicznie uzdolnionych.

W powieści mamy dwa światy: jeden korporacyjny, ponury, bez miłości, przyjaźni i nadziei, w którym każdy dzień jest równie beznadziejny. Drugi świat jest ciepły i bezpieczny, którego należy bronić za wszelką cenę.

Dzieci mieszkające w sierocińcu są bardzo różnorodne, każde ma inną przeszłość, traumy, pasje, przyjaźnie. Są opisane w bardzo realistyczny sposób i szybko się do nich przywiązałam.

W książce mamy też wątek romantyczny między dorosłymi bohaterami, ale nie jest on nachalny – co więcej - dopełnia historię o przybranej rodzinie.

Co prawda nie ocenia się książki po okładce, ale w tym przypadku doskonale oddaje ona klimat. Spokój, ciepło, niekończące się wakacje oraz szczypta magii.

Jest to opowieść o podejmowaniu słusznych lecz trudnych wyborów. Autor walczy z uprzedzeniami i podsyła bardzo ważny morał - nie oceniaj po pozorach i stereotypach. Jest to także powieść o poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi, bezpieczeństwa i akceptacji.

Z niecierpliwością czekam na kontynuację.

Urocza, pokrzepiająca historia w klimacie Harry’ego Pottera z pierwszych części, zanim w magicznym świecie zaczęło robić się poważnie i mrocznie. Równocześnie jest to historia zupełnie inna od dziejącej się w murach Hogwartu, a wspólnym mianownikiem jest tylko szkoła dla dzieci magicznie uzdolnionych.

W powieści mamy dwa światy: jeden korporacyjny, ponury, bez miłości,...

Bardzo pouczająca, wzruszająca i ciepła.

Bardzo pouczająca, wzruszająca i ciepła.

Czytanie tej książki zajęło mi ponad rok. Nie potrafiłam przez nią przebrnąć.
W majówkę postanowiłam , że jednak dam jej jeszcze jedną szansę. Czy żałuję?

Sama nie wiem. Koniec końców nie była taka zła, pokochałam dzieci z sierocińca, aczkolwiek głównego bohatera nie mogłam znieść.

Zaprzeczał cały czas swoim uczuciom, można mi zarzucić, że to przecież przez to, że wbijali mu do głowy bzdury przez całe lata, pewnie każdy człowiek po takim długim okresie czasu by się ugjął i zaczął w to wierzyć.

W tym momencie trzeba zadać sobie pytanie: Czy on po prostu nie widział tych kłamstw czy nie chciał w nie uwierzyć.
Każdy może sobie odpowiedzieć na nie inaczej lub znaleźć swoją interpretację.

W chwili kiedy zaczął pojmować te wszystkie łgarstwa, książka zaczęła mnie bardziej interesować. Choć ciężko mi uwierzyć w tą jakże szybką przemianę, dodała on tempa do książki i ostatnie 100 stron przeczytałam chyba w nie całą godzinę.

Podsumowując.
Nie żałuję jej przeczytania, nie jest to książka nie traktująca o ważnych tematatach, mimo wszystko nie będzie to moja ulubiona pozycja.

Czytanie tej książki zajęło mi ponad rok. Nie potrafiłam przez nią przebrnąć.
W majówkę postanowiłam , że jednak dam jej jeszcze jedną szansę. Czy żałuję?

Sama nie wiem. Koniec końców nie była taka zła, pokochałam dzieci z sierocińca, aczkolwiek głównego bohatera nie mogłam znieść.

Zaprzeczał cały czas swoim uczuciom, można mi zarzucić, że to przecież przez to, że...

ta książka opatuliła mnie ciepłym kocykiem i podsunęła owocową herbatę🥺 serducho mi topnieje

ta książka opatuliła mnie ciepłym kocykiem i podsunęła owocową herbatę🥺 serducho mi topnieje

Książka w stosunkowo lekkiej formie przedstawia wiele ważnych wartości życiowych.

Książka w stosunkowo lekkiej formie przedstawia wiele ważnych wartości życiowych.

Bardzo przyjemnie się to czytało (tak od 50str dopiero się rozkręca). Wątek miłosny dwóch panów nie jest tu nachalny, jest delikatny, uroczy. Nie jest to wątek główny. Historia skupia się na temacie nietolerancji, na tym jak ludzie reagują na wszystko co inne, co odbiega od ogólnie przyjętych norm, co wywołuje dyskomfort, strach, niezrozumienie i agresje. Przesłanie książki, ze milosc i bezpieczeństwo jest najważniejsze w życiu każdego dziecka ale tez i dorosłego człowieka jest pięknym przesłaniem. Niestety nie sprawia to, ze książka jest jakaś cudownie porywająca, ot takie czytadło, cozy fantasy, z grupka dziwolągów które jak przekonuje autor książki, są do nas bardziej podobne niż to dostrzegamy ☺️ przyjemne ale d… nie urywa 😜

Bardzo przyjemnie się to czytało (tak od 50str dopiero się rozkręca). Wątek miłosny dwóch panów nie jest tu nachalny, jest delikatny, uroczy. Nie jest to wątek główny. Historia skupia się na temacie nietolerancji, na tym jak ludzie reagują na wszystko co inne, co odbiega od ogólnie przyjętych norm, co wywołuje dyskomfort, strach, niezrozumienie i agresje. Przesłanie...

Nie żal Ci, że cię tam nie ma?
Oby każdy z nas znalazł swój dom nad błękitnym morzem 🙂

Nie żal Ci, że cię tam nie ma?
Oby każdy z nas znalazł swój dom nad błękitnym morzem 🙂

Jakie to było urocze, a przy tym otulające i podnoszące na duchu. Świetna historia, właściwie nieskomplikowana, ale podana z wyczuciem i sporą dawką humoru. Ciekawi bohaterowie, każda postać jest tu jedyna w swoim rodzaju.
Książka porusza chyba wszystkie możliwe życiowe tematy, ale nie miałam nimi przesytu. Wszystko tutaj pasuje, nie jest tego za dużo ani za mało.
Zakończenie jak dla mnie może jest trochę za idealnie słodkie, ale całość jest na plus.

Jakie to było urocze, a przy tym otulające i podnoszące na duchu. Świetna historia, właściwie nieskomplikowana, ale podana z wyczuciem i sporą dawką humoru. Ciekawi bohaterowie, każda postać jest tu jedyna w swoim rodzaju.
Książka porusza chyba wszystkie możliwe życiowe tematy, ale nie miałam nimi przesytu. Wszystko tutaj pasuje, nie jest tego za dużo ani za...

Oszałamiająco genialna.
Totalnie wzruszająca i pouczająca. Myślę że każdy człowiek powinien przeczytać tą książkę bo jest ważna dla każdego z nas i każdy z nas odnajdzie siebie na kartach tej powieści. Płakałam dwa razy co nie zdarza mi się często podczas czytania.

Oszałamiająco genialna.
Totalnie wzruszająca i pouczająca. Myślę że każdy człowiek powinien przeczytać tą książkę bo jest ważna dla każdego z nas i każdy z nas odnajdzie siebie na kartach tej powieści. Płakałam dwa razy co nie zdarza mi się często podczas czytania.