Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ktos nizej bardzo sie zbulwersowal, ze w 2 pierwszych opowiadaniach sa zbyt wymowne sceny seksu. Musze przyznac, ze podczas czytania tych opowiadan mialam "ciarki zenady". Powiedzialam sobie, ze jesli trzecie opowiadanie tez takie bedzie, to odkladam te ksiazke. Baaardzo sie ciesze, ze jednak dalam jej szanse. Ksiazka jest fantastyczna! Stare wierzenia, mala, polska wies i jej mieszkancy, tak swietnie przedstawieni, ze sie czlowiekowi wydaje, ze nie jedna taka wies widzial. Jezyk, jakim posluguje sie Slaboniowa, tylko dodaje uroku i wiarygodnosci tej ksiazce. Narracja prowadzona jest wspolczesnym jezykiem.
Jesli lubisz strzygi, poludnice, czy utopce, jesli lubisz swojska, polska wies, to bardzo goraco polecam Ci te ksiazke.

Ktos nizej bardzo sie zbulwersowal, ze w 2 pierwszych opowiadaniach sa zbyt wymowne sceny seksu. Musze przyznac, ze podczas czytania tych opowiadan mialam "ciarki zenady". Powiedzialam sobie, ze jesli trzecie opowiadanie tez takie bedzie, to odkladam te ksiazke. Baaardzo sie ciesze, ze jednak dalam jej szanse. Ksiazka jest fantastyczna! Stare wierzenia, mala, polska wies i...

Jak w skrocie opisac glownego bohatera? "Kiedys tego nie wiedzial, ale teraz juz wie". Czego konkretnie? Wlasciwie wszystkiego. Przez 800 stron swoich wspomnien, ciagle zaznacza, ze kiedys tego nie wiedzial/ nie rozumial, teraz juz wie/ rozumie. I tyczy sie to kazdej emocji, kazdego wydarzenia i jest to bardzo meczace. Przynajmniej dla mnie bylo. Inna rzecz, ktora bardzo rzuca sie w oczy, to to, ze wszyscy go albo kochaja, albo nienawidza. Chyba przez cala ksiazke nie ma ani jednej osoby, ktorej bylby obojetny.
Ksiazka momentami byla bardzo wciagajaca, a po chwil wlokla sie i usypiala mnie. Opisy Indii sa ciekawe i to chyba najwiekszy plus tej ksiazki.
Podsumowujac: czuje sie bardzo zawiedziona, bo postanowilam zaufac zachwytom nad ta ksiazka, na ksiazkowych grupach, a okazala sie slaba. Nie mowie, ze nie warto jej przeczytac, ale nie nalezy spodziewac sie fajerwerkow. Uwazam tez, ze spokojnie mozna bylo ja skrocic o powtarzanie w kolko tego samego i lanie wody, zmiescilaby sie wtedy pewnie na 600 stronach.

Jak w skrocie opisac glownego bohatera? "Kiedys tego nie wiedzial, ale teraz juz wie". Czego konkretnie? Wlasciwie wszystkiego. Przez 800 stron swoich wspomnien, ciagle zaznacza, ze kiedys tego nie wiedzial/ nie rozumial, teraz juz wie/ rozumie. I tyczy sie to kazdej emocji, kazdego wydarzenia i jest to bardzo meczace. Przynajmniej dla mnie bylo. Inna rzecz, ktora bardzo...