Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tematy porusza ciekawe, ale jako książka powinna wciągać. Fabularnie, literacko, światotwórczo, filozoficznie... A poza kilkoma chwilami nie wciągała.

Tematy porusza ciekawe, ale jako książka powinna wciągać. Fabularnie, literacko, światotwórczo, filozoficznie... A poza kilkoma chwilami nie wciągała.

Najważniejszy wniosek z lektury: wcale nie trzeba aż tyle w życiu robić, liczy się to, co ważne.

Najważniejszy wniosek z lektury: wcale nie trzeba aż tyle w życiu robić, liczy się to, co ważne.

Pierwsza książka ze Świata Dysku. Jeszcze tak nie bawi, jak późniejsze, ani nie jest zbyt przemyślana fabularnie. Ale i tak nieźle się czytało.

Pierwsza książka ze Świata Dysku. Jeszcze tak nie bawi, jak późniejsze, ani nie jest zbyt przemyślana fabularnie. Ale i tak nieźle się czytało.

Mądra, lekka i elegancka narracyjnie. Warto przeczytać dziecku.

Mądra, lekka i elegancka narracyjnie. Warto przeczytać dziecku.

Fabuła przeciągnięta, niespójna i mało logiczna. Wszystkie postacie grane w zasadzie na jednej nucie, chwilami nieuzasadniona i przesadzona brutalność. Do tego kiczowaty i przerysowany bestiariusz (na jednym krańcu przeraźliwe Wietrzydła, na drugim Pupiszonki). Daleko do lekkości, mądrości i elegancji narracji jak w "Rasmusie i włóczędze". Choć lepsze momenty ma.

Fabuła przeciągnięta, niespójna i mało logiczna. Wszystkie postacie grane w zasadzie na jednej nucie, chwilami nieuzasadniona i przesadzona brutalność. Do tego kiczowaty i przerysowany bestiariusz (na jednym krańcu przeraźliwe Wietrzydła, na drugim Pupiszonki). Daleko do lekkości, mądrości i elegancji narracji jak w "Rasmusie i włóczędze". Choć lepsze momenty ma.

Drugie spotkanie ze współczesnym literacko Małeckim i podoba mi się chyba nawet bardziej od "Horyzontu". Znów niedługo, prosta, ale intymna opowieść, pisana poprzez bezpośrednie emocje i ogląd na wydarzenia kilku bohaterów. Znów tajemnicza, rodzinna historia z przeszłości, tylko tym razem kluczowe znaczenie (i czas na kartach książki) mają wydarzenia z okresu II Wojny Światowej. Znów powieść o problemach z wyrażeniem własnych uczuć i brakiem wiary w siebie. Znów mam poczucie, że każdy ma swoje, mniej lub bardziej trudne historie rodzinne, które go wewnętrznie ukształtowały i które gdzieś tam się tlą emocjonalnie w dorosłym życiu. Może dlatego fabuły Małeckiego wydają się bliskie i emocjonalnie angażują. A, chwilami miałem lekkie skojarzenia z "Drachem" Szczepana Twardocha.

Drugie spotkanie ze współczesnym literacko Małeckim i podoba mi się chyba nawet bardziej od "Horyzontu". Znów niedługo, prosta, ale intymna opowieść, pisana poprzez bezpośrednie emocje i ogląd na wydarzenia kilku bohaterów. Znów tajemnicza, rodzinna historia z przeszłości, tylko tym razem kluczowe znaczenie (i czas na kartach książki) mają wydarzenia z okresu II Wojny...

Językowo świetnie, fabularnie... tak sobie.

Językowo świetnie, fabularnie... tak sobie.

Książkowe cegły mają swój urok, ale czasami ma się ochotę zanurzyć w zgrabne jezioro literek, zamiast nieskończonego ich oceanu. I z tej oto przyczyny wziąłem się za zakupiony niedawno (przy okazji ebookowej promocji) "Horyzont" Jakuba Małeckiego, który okazał się prostą, ale jednocześnie wciągającą i emocjonalną historią dwojga współczesnych bohaterów. On to saper, na którym wisi PTSD po przebytych misjach wojskowych w Afganistanie*. Ona to zaczynająca życie na własny rachunek kobieta, którą zaczyna nurtować ledwie wspomniana przez leciwą już babcię pewna rodzinna tajemnica. Oboje próbują jakoś się odnaleźć w życiu i zacząć patrzeć przed siebie. A początkiem ich znajomości jest zainteresowanie... bułgarskim rapem (jeśli poszukacie na YouTube, to na własny rachunek 😉 ). Narracja jest pierwszoosobowa (jego i jej), język lekki, czyta się błyskawicznie, Pozostaje tylko polecić. Z pewnością sięgnę po inne tytuły tego autora.
*wspomnienia z misji oparte są na wspomnieniach pewnego małżeństwa wojskowych, z którymi autor miał okazję rozmawiać. Nie wiadomo, które z nich są prawdziwe, a które tylko zmyślone. Z pewnością najbardziej zastanawia historia dotycząca Bahira.

Książkowe cegły mają swój urok, ale czasami ma się ochotę zanurzyć w zgrabne jezioro literek, zamiast nieskończonego ich oceanu. I z tej oto przyczyny wziąłem się za zakupiony niedawno (przy okazji ebookowej promocji) "Horyzont" Jakuba Małeckiego, który okazał się prostą, ale jednocześnie wciągającą i emocjonalną historią dwojga współczesnych bohaterów. On to saper, na...

Równie dobra, wiejąca grozą i bezsensem wojny, jak film. Chociaż brakowało mi trochę szerszego opisu bohaterów, a język i dobór słów (może to kwestia tłumaczenia) nie zawsze mi odpowiadały.

Równie dobra, wiejąca grozą i bezsensem wojny, jak film. Chociaż brakowało mi trochę szerszego opisu bohaterów, a język i dobór słów (może to kwestia tłumaczenia) nie zawsze mi odpowiadały.

Niestety dużo niespójności i brak dopracowania świata oraz postaci. Potencjał jest (miks powieści płaszcza i szpady plus fantastyczny koncept "czegoś więcej"), ale wykonanie daje przeciętną satysfakcję i raczej poczucie rozczarowania. Szkoda, bo "Czterdzieści i cztery" bardzo mi się podobało.

Niestety dużo niespójności i brak dopracowania świata oraz postaci. Potencjał jest (miks powieści płaszcza i szpady plus fantastyczny koncept "czegoś więcej"), ale wykonanie daje przeciętną satysfakcję i raczej poczucie rozczarowania. Szkoda, bo "Czterdzieści i cztery" bardzo mi się podobało.