Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Odległa przyszłość. Ludzkość pogrążona w apatii i na skraju wymarcia jest zarządzana przez grupę super-inteligentnych i niemal nieśmiertelnych robotów oraz roboty niższego rzędu. Jednak kiedy prawie wszystkie inteligentne roboty popełniają samobójstwo, ostatni z nich, przeżywający kryzys egzystencjalny Spofforth popada w głęboką depresje i też postanawia się zabić. Jednak zadanie to nie jest dla niego czymś wykonalnym - Spofforth jako jedyny ma blokadę która mu to uniemożliwia. Kiedy w pewnym momencie kontaktuje się z nim mężczyzna - Paul- który twierdzi że jako ostatni potrafi czytać w życiu Spoffortha następuje zmiana. Niedługo po tym poznana przez Paula kobieta rozpoczyna łańcuch zdarzeń który zmieni życia ich wszystkich.
Osobiście żałuje, że nie sięgnąłem po tą powieść wcześniej. Autor dla którego pisanie Sci-Fi nie było głównym zajęciem napisał krótką, aczkolwiek treściwą, wartościową i co by tu dużo mówić piękną książkę. Trójka bohaterów, trzy różne punkty widzenia. Podróż Paula, samotność Spoffortha oraz rozterki Mary. Wszystko składa się w jedną całość którą umiejętnie domyka zakończenie. Polecam jeśli lubicie powieści fantastyczne w których akcji praktycznie nie ma, ale za to jest fantastyczna i prowadzona powoli - acz nie ślamazarnie fabuła.

Odległa przyszłość. Ludzkość pogrążona w apatii i na skraju wymarcia jest zarządzana przez grupę super-inteligentnych i niemal nieśmiertelnych robotów oraz roboty niższego rzędu. Jednak kiedy prawie wszystkie inteligentne roboty popełniają samobójstwo, ostatni z nich, przeżywający kryzys egzystencjalny Spofforth popada w głęboką depresje i też postanawia się zabić. Jednak...

Nie wiem czy z tej książki faktycznie wycięto część zawartości czy nie, ale...... 90% zawartości książki to wspomnienia Rico ze szkolenia wojskowego, akcji jest tam może na 20 stron. Na domiar złego nie do końca wiadomo czy książka miała krytykować militaryzm czy wychwalać. Wiem tylko że okropnie się zestarzała i nijak ma się do kultowego filmu.

Nie wiem czy z tej książki faktycznie wycięto część zawartości czy nie, ale...... 90% zawartości książki to wspomnienia Rico ze szkolenia wojskowego, akcji jest tam może na 20 stron. Na domiar złego nie do końca wiadomo czy książka miała krytykować militaryzm czy wychwalać. Wiem tylko że okropnie się zestarzała i nijak ma się do kultowego filmu.

O ile sama Droga bez znaczenia miała jakiś początek, środek i koniec, nawet ciekawych (choć zbyt mnogich bohaterów)o tyle Ekspres Ares był już tak rozwleczony, a główna bohaterka tak nijaka i denerwująca (nie wspominając o długich opisach bądź jej przemyśleniach które można spokojnie pominąć), że chyba daruje sobie inne cegiełki od tego pana.

O ile sama Droga bez znaczenia miała jakiś początek, środek i koniec, nawet ciekawych (choć zbyt mnogich bohaterów)o tyle Ekspres Ares był już tak rozwleczony, a główna bohaterka tak nijaka i denerwująca (nie wspominając o długich opisach bądź jej przemyśleniach które można spokojnie pominąć), że chyba daruje sobie inne cegiełki od tego pana.

Trwa globalny konflikt jądrowy. Bombardowani propagandą ludzie stłoczeni w podziemnych centrach przemysłowych produkują broń na wojnę, przed którą się schronili. Marzą, by wreszcie wyjść na zdruzgotany świat. Pewnego dnia przywódca jednej z podziemnych osad zostaje zmuszony przez okoliczności oraz przedstawicieli swojego mrówkowca do wyjścia na zewnątrz. Tam odkrywa jednak że prawda o świecie jest całkiem inna od tego czym karmi ich na co dzień propaganda w TV. W tym samym czasie rozpoczyna się walka o władzę pomiędzy sprawującym władzę absolutną Stantonem Brosem planującym zniszczenie swojego największego oponenta, a grupką przedstawicieli elity Yansejowców których coraz bardziej gryzie sumienie w związku z okłamywaniem zwykłych, zmuszonych do życia w podziemiach obywateli.
Powieść stanowi całkiem przyjemne połączenie kilku opowiadań Dicka, jak choćby najbardziej rzucającego się w oczy- Na modłę Yanceya. Nie powiedziałbym, żeby była to jego najlepsza powieść, w najlepszym wypadku jest dobra.
Cała konstrukcja powieści jest prosta:
Ot, elity drenujące do granic możliwości obywateli żyjących w kłamstwie o dawno zakończonej wojnie i tłoczących się jak szczury podczas gdy sami żyją w gigantycznych willach na powierzchni. Wciągnięty w wir wydarzeń oczywiście zostaje mieszkaniec podziemi wraz z kilkoma innymi osobami . Polecam jeśli jesteście fanami ;)

Trwa globalny konflikt jądrowy. Bombardowani propagandą ludzie stłoczeni w podziemnych centrach przemysłowych produkują broń na wojnę, przed którą się schronili. Marzą, by wreszcie wyjść na zdruzgotany świat. Pewnego dnia przywódca jednej z podziemnych osad zostaje zmuszony przez okoliczności oraz przedstawicieli swojego mrówkowca do wyjścia na zewnątrz. Tam odkrywa jednak...

Hockenberry wraz z Trojanami i Achajami próbuje przechylić szale zwycięstwa na swoją stronę. Achilles wyrusza z powodu rzuconego przez Afrodytę uroku na osobistą krucjatę. Między bogami wybucha wojna domowa. Morawce wyruszają na wyprawę od której losów może zależeć los wielu planet, a Daeman, Harman i Ada wraz z liczną społecznością dworu Ardis próbują przetrwać wojnę z Wojniksami której nie mają szans przetrwać bez pomocy i uzbrojenia.
Bardzo dobre zakończenie tej epickiej opowieści.
O wiele lepsze niż w - też świetnej swoją drogą - kwadrologii Hyperiońskiej.
Wszyscy bohaterowie zostali dobrze nakreśleni, wszystkie wątki świetnie domknięte, historia jest żwawsza niż w Ilionie, a samo zakończenie świetne. Skłamałbym mówiąc, że nie uroniłem drobnej łzy (jednak nie spowodowanej smutkiem ;) ) - czytając w epilogu o późniejszych losach Harmana, Ady, Daemana, Hockenberego i moich osobistych ulubieńców Mahnmuta i Orphu. Podróż trwała ponad 900 stron, ale te 900 stron było warte każdej poświęconej im chwili. Polecam, nawet jeśli poprzednia część was trochę zmęczyła ;D .

Hockenberry wraz z Trojanami i Achajami próbuje przechylić szale zwycięstwa na swoją stronę. Achilles wyrusza z powodu rzuconego przez Afrodytę uroku na osobistą krucjatę. Między bogami wybucha wojna domowa. Morawce wyruszają na wyprawę od której losów może zależeć los wielu planet, a Daeman, Harman i Ada wraz z liczną społecznością dworu Ardis próbują przetrwać wojnę z...

Dziesięć lat temu Ricky, Gabe, Lewis i Cassidy zastrzelili stado jeleni- w tym młodą łanie. Kiedy jeden z nich ginie w na pierwszy rzut oka błahy dla Indianina sposób rozpoczyna się łańcuch brutalnych wydarzeń wprawiony w ruch przez coś lub kogoś kto pragnie się zemścić za masakrę sprzed 10 lat. Tylko czy da się zapobiec rozlewowi krwi i zadość uczynić grzechom przeszłości?
Powieść dosyć dobrze opisuje smutną szarą rzeczywistość współczesnych rdzennych amerykanów, pełną przemocy, niedoli i nałogów. Niestety trochę kuleje w innych kwestiach. Fabuła staje się coraz bardziej przewidywalna, no i na koniec mamy typowe starcie jednej z postaci z głównym antagonistą.

Dziesięć lat temu Ricky, Gabe, Lewis i Cassidy zastrzelili stado jeleni- w tym młodą łanie. Kiedy jeden z nich ginie w na pierwszy rzut oka błahy dla Indianina sposób rozpoczyna się łańcuch brutalnych wydarzeń wprawiony w ruch przez coś lub kogoś kto pragnie się zemścić za masakrę sprzed 10 lat. Tylko czy da się zapobiec rozlewowi krwi i zadość uczynić grzechom...

Zapowiadało się bardzo dobrze. Tragedia która połączyła dwóch znajomych, wspólne hobby połączone z wyprawami na odludzie i duszny klimat. Ale niestety na klimacie się kończy. Trzon powieści stanowi opowieść o przerażających wydarzeniach z przeszłości oraz legendzie którą jeden z bohaterów usłyszał. Spodziewałem się czegoś lepszego, aczkolwiek klimat rodem z powieści Lovecraft`a dał radę.

Zapowiadało się bardzo dobrze. Tragedia która połączyła dwóch znajomych, wspólne hobby połączone z wyprawami na odludzie i duszny klimat. Ale niestety na klimacie się kończy. Trzon powieści stanowi opowieść o przerażających wydarzeniach z przeszłości oraz legendzie którą jeden z bohaterów usłyszał. Spodziewałem się czegoś lepszego, aczkolwiek klimat rodem z powieści...

Na początku książka sprawia wrażenie stereotypowego fantasy-horroru robionego bardziej pod nieco młodszych odbiorców. NA SZCZĘŚCIE jest to tylko pierwsze wrażenie po specyficznym wstępie do opowieści.
Carolyn wraz z kilkoma innymi osobami w dzieciństwie została adoptowana przez tajemniczego człowieka którego przez resztę życia nazywać będą ojcem. Każde z nich miało tylko jedno zadanie - uczyć się w sztuce/dziedzinie wybranej przez Ojca i pod żadnym pozorem nie dzielić sie uzyskaną wiedzą z innymi. Problem w tym, że któregoś dnia Ojciec znika, a biblioteka która służyła wszystkim za dom zostaje w tajemniczy sposób zabezpieczona przed intruzami.
Ze wszystkich tylko Carolyn zdaje się mieć pomysł co robić, a pomóc jej w tym może niepozorny mający w przeszłości zatargi z prawem chłopak....
Osobiście polecam, dobre fantasy pomieszene z drobnymi elementami z horroru.

Na początku książka sprawia wrażenie stereotypowego fantasy-horroru robionego bardziej pod nieco młodszych odbiorców. NA SZCZĘŚCIE jest to tylko pierwsze wrażenie po specyficznym wstępie do opowieści.
Carolyn wraz z kilkoma innymi osobami w dzieciństwie została adoptowana przez tajemniczego człowieka którego przez resztę życia nazywać będą ojcem. Każde z nich miało tylko...

Pierwsza część podróży Enei, Raula i ich poranionego towarzysza zakończyła się sukcesem- Enea odnalazła miejsce ze swoich snów oraz umknęła z rąk Paxu i TechnoCentrum. Na tym jednak ich podróż jak i zadanie się nie kończą. Raul zostaje wysłany w samotną pielgrzymkę którą ma zwieńczyć podróż na planetę która wciąż opiera się wpływom Paxu. Wracają starzy przyjaciele, starzy wrogowie, stare legendy spotykają swoje przeznaczenie, a nowe się rodzą. W tle tych wydarzeń Raul uświadamia sobie jak nie wiele znaczy w wielkim świecie oraz to jak smutny koniec czeka jego ukochaną - o czym ta wie od bardzo dawna.
Jak dla mnie na prawdę godne zwieńczenie całej sagi.
Dostaliśmy domknięcie wątków z poprzedniej książki, wyjaśnienie różnych dziwnych wydarzeń z pierwszych dwóch książek, jak i najbardziej interesujący wszystkich smaczek - kto i po co stworzył ponurego żniwiarza z Hyperiona czyli samego Dzierzbę.

Pierwsza część podróży Enei, Raula i ich poranionego towarzysza zakończyła się sukcesem- Enea odnalazła miejsce ze swoich snów oraz umknęła z rąk Paxu i TechnoCentrum. Na tym jednak ich podróż jak i zadanie się nie kończą. Raul zostaje wysłany w samotną pielgrzymkę którą ma zwieńczyć podróż na planetę która wciąż opiera się wpływom Paxu. Wracają starzy przyjaciele, starzy...

Mija prawie trzysta lat od upadku Hegemonii. Większością planet rządzą Kościół katolicki i jego zbrojne ramię - organizacja Pax. Istnieje jednak śmiertelne zagrożenie dla nowej władzy. Tym zagrożeniem jest córka bohaterki poprzednich książek - Brawne Lamii. Na jej ochroniarza, opiekuna i przyjaciela wybrany zostaje Raul Endymion. Były żołnierz straży planetarnej który zostaje cudem wybawiony z objęć śmierci i staje przed wyborem - odejść i liczyć się z konsekwencjami lub podjąć się wraz z niespodziewanym sojusznikiem zadania uratowania i opieki nad Eneą i tym samym przeżyć przygodę życia. W tym samym czasie misje odnalezienia dziewczynki za wszelką cenę dostaje targany wewnętrznymi rozterkami oficer wojsk Paxu, Ojciec-kapitan De Soya. Jak potoczą się losy naszej grupki, jak zachowa się w obliczu odkrytych w trakcie podróży wiadomości De Soya?
To już pytania na które odpowiedź poznamy po przeczytaniu w/w powieści. Polecam, to nie to samo co Hyperion, nie mamy mnogości postaci i polityki. Mamy mniejszą grupkę bohaterów wpadających co chwila w kłopoty i ścigających ich żołnierzy. Mamy również mnogość typowych dla Simmons`a opisów. Osobiście polecam.

Mija prawie trzysta lat od upadku Hegemonii. Większością planet rządzą Kościół katolicki i jego zbrojne ramię - organizacja Pax. Istnieje jednak śmiertelne zagrożenie dla nowej władzy. Tym zagrożeniem jest córka bohaterki poprzednich książek - Brawne Lamii. Na jej ochroniarza, opiekuna i przyjaciela wybrany zostaje Raul Endymion. Były żołnierz straży planetarnej który...

W 1924 roku zmagania grupy angielskich wspinaczy, których celem było zdobycie najwyższej góry świata, zostają przerwane, gdy podczas ataku na szczyt ginie dwóch wspinaczy, George Mallory i Sandy Irvine. Zupełnie pominięta przez gazety zostaje jednak śmierć dwóch innych, niespodziewanych uczestników wspinaczki - Percivala Broomleya oraz młodego austriaka Meyera.
Rok później trzech wspinaczy – brytyjski poeta i weteran Wielkiej Wojny Richard Davis Deacon, francuski przewodnik z Chamonix Jean-Claude Clairoux i idealistyczny młody Amerykanin Jacob William Perry – planując zdobycie Mont Everestu, pozyskuje fundusze na wyprawę od pogrążonej w żałobie lady Bromley. Dostają jednak od opłakującej zaginięcie syna arystokratki jeden warunek - w Indiach dołączy do nich krewny jej syna i razem wyruszą w góry.
Pomimo kłótni i długich przygotowań wyprawa w końcu się odbywa. Problemem stają się jednak o wiele gorsze warunki, poszukiwania szczątków Broomleya oraz ktoś lub coś ścigający grupę naszych bohaterów. Czy to co odnajdą w górach będzie można nazwać abominacją?
Całą historię czytamy w formie wspomnień jednego z uczestników wyprawy- Jake`a Perryego wspominającego zarówno początki przyjaźni z Deaconem i J.C. jak i przygotowania oraz samą wyprawę i skutki.
Czy powieść jest dobra? Jest, czy jest w niej dużo akcji? Tak, ale dopiero pod koniec opowieści. Czy mamy świetnie oddany klimat i realizm wyprawy na Everest w 1925 roku? Tak.
Osobiście polecam, chociaż dla mnie przygoda z tą powieścią była niczym wspinaczka na Everest -długa, mozolna i ciężka, ale warta doświadczenia.

W 1924 roku zmagania grupy angielskich wspinaczy, których celem było zdobycie najwyższej góry świata, zostają przerwane, gdy podczas ataku na szczyt ginie dwóch wspinaczy, George Mallory i Sandy Irvine. Zupełnie pominięta przez gazety zostaje jednak śmierć dwóch innych, niespodziewanych uczestników wspinaczki - Percivala Broomleya oraz młodego austriaka Meyera.
Rok później...

Sądziłem, że najlepszą książką jaką do tej pory przeczytałem był Terror od (o ironio) również Dana Simmons`a. Czy to się zmieniło? Nie, ale po przeczytaniu zarówno Hyperiona jak i w/w powieści mogę powiedzieć jedno. Konkurencja jest bardzo silna, a dla Pana, Panie Simmons? Mam tylko jedno do powiedzenia. Dziękuje. Dziękuje za to, że nawet jeśli Upadek Hyperiona różnił się w swojej formie od samego Hyperiona którego uwielbiam jako powieść sci-fi. Nawet jeśli miejsce wciągających, historii zajęła polityka i nowi bohaterowie , a los starych bohaterów został odepchnięty na odrobine dalszy plan pomimo po dotarcia do grobowców. To wciąż była to powieść w którą wsiąknąłem jak jak woda w gąbkę.
Dostajemy w końcu to na czego wyjaśnienie czekaliśmy przez setki stron, a bohaterowie nierzadko setki lat.
Kim jest i skąd się wziął Dzierzba?
Jak zakończy się pielgrzymka?
Gdzie znajduje się TechnoJądro i jakie ma plany?
I najważniejsze - czy Wygnańcom na prawdę zależy na zagładzie swoich starszych braci Ludzkości i czy właśnie szeroko pojęta ludzkość zasługuje na odkupienie za to czego dokonała podczas kolonizacji kosmosu.
Polecam, z całego serca polecam, zwłaszcza jeśli spodobała wam się pierwsza część.

Sądziłem, że najlepszą książką jaką do tej pory przeczytałem był Terror od (o ironio) również Dana Simmons`a. Czy to się zmieniło? Nie, ale po przeczytaniu zarówno Hyperiona jak i w/w powieści mogę powiedzieć jedno. Konkurencja jest bardzo silna, a dla Pana, Panie Simmons? Mam tylko jedno do powiedzenia. Dziękuje. Dziękuje za to, że nawet jeśli Upadek Hyperiona różnił się w...

Siedmioro wydawałoby się losowych osób dostępuje zaszczytu za który wielu oddałoby wszystko- zostają wybrani na pielgrzymów przez Kościół Dzierzby. Ich cel - tajemnicze grobowce czasu znajdujące się na planecie Hyperion oraz rezydująca tam istota zwana Dzierzbą lub Władcą Bólu. Od wyników owej pielgrzymki może zależeć los Hegemoni będącej na skraju wojny, gdyż według legend rezydent grobowca spełni prośbę jednego pielgrzyma, pozostali zginą.
Wiedząc jednak, że podróż zajmie im wiele dni pielgrzymi decydują się umilić sobie czas - każdy z nich ma opowiedzieć historię, każdy z nich poprzez owe historię zdradzić swój sekret. I to właśnie owe historie stanowią trzon w/w powieści. Z pozoru nie mające nic wspólnego z ich zadaniem, a jednak pozwalające spojrzeć na wydarzenia oczami różnych osób i coraz bardziej uchylające rąbka tajemnicy.
Simmons stworzył wspaniałą powieść w której pomimo opowieści pielgrzymów nie zabrakło miejsca na opisy świata, przyrody czy nawet polityki . Polecam, gorąco polecam.

Siedmioro wydawałoby się losowych osób dostępuje zaszczytu za który wielu oddałoby wszystko- zostają wybrani na pielgrzymów przez Kościół Dzierzby. Ich cel - tajemnicze grobowce czasu znajdujące się na planecie Hyperion oraz rezydująca tam istota zwana Dzierzbą lub Władcą Bólu. Od wyników owej pielgrzymki może zależeć los Hegemoni będącej na skraju wojny, gdyż według legend...

Ojciec Ramon Ruiz-Sanchez, jezuita i biolog, jest członkiem ziemskiej ekspedycji, która bada planetę Lithię zamieszkaną przez inteligentne gadopodobne istoty. Lithyjczycy żyją w pokoju i harmonii z naturą, bez konfliktów i przestępstw. Jednocześnie nie znają religii ani wiary w żadnej postaci.
Czy rzeczywiście może istnieć doskonałe społeczeństwo pozbawione Boga? Jak Ziemianie mają się zachować w obliczu zaawansowanej cywilizacji, która nie jest zdolna do agresji i przez całe swoje dzieje pozostawała absolutnie bezbożna?

Po takim opisie spodziewałem się książki w której główny bohater będzie się zastanawiał nad tym jakie prawo ludzie mają wpychać się tubylcom ze swoimi wierzeniami/interesami. Zamiast tego dostaliśmy książkę ze świetną pierwszą połową i drugą stwierdzającą, że społeczeństwo nie znające boga i przemocy to na pewno wytwór szatana. Zawiodłem się i to srogo, w sumie tak jak przy połowie książek z tej serii.

Ojciec Ramon Ruiz-Sanchez, jezuita i biolog, jest członkiem ziemskiej ekspedycji, która bada planetę Lithię zamieszkaną przez inteligentne gadopodobne istoty. Lithyjczycy żyją w pokoju i harmonii z naturą, bez konfliktów i przestępstw. Jednocześnie nie znają religii ani wiary w żadnej postaci.
Czy rzeczywiście może istnieć doskonałe społeczeństwo pozbawione Boga? Jak...

Ech.... co by tu o tej książce napisać.
Niby to klasyk, niby to horror o samotnym człowieku mieszkającym w odosobnieniu w głuszy w Maine,ale....
Grozy jest tu przynajmniej w moim odczuciu tyle co nic, a zakończenie zostało napisane chyba na szybko z braku lepszych pomysłów. Vesper na prawdę wydaje ostatnio coraz częściej książki które nawet jeśli są klasykami to okropnie się zestarzały.

Ech.... co by tu o tej książce napisać.
Niby to klasyk, niby to horror o samotnym człowieku mieszkającym w odosobnieniu w głuszy w Maine,ale....
Grozy jest tu przynajmniej w moim odczuciu tyle co nic, a zakończenie zostało napisane chyba na szybko z braku lepszych pomysłów. Vesper na prawdę wydaje ostatnio coraz częściej książki które nawet jeśli są klasykami to okropnie...

Ech, czemu uznano to za klasykę warta przeczytania chyba nie dowiemy się nigdy.
Sci-fi tu tyle co kot napłakał, zamiast tego mamy kryminał ala noir w dystopijnym i upadającym świecie.

Ech, czemu uznano to za klasykę warta przeczytania chyba nie dowiemy się nigdy.
Sci-fi tu tyle co kot napłakał, zamiast tego mamy kryminał ala noir w dystopijnym i upadającym świecie.

Powiem tyle. Zawiodłem się. Po przeczytaniu "Windy" oczekiwałem wiele. Dostałem nie najgorszą książkę, ale horror raczej przeciętny. Pustkowie, dwa małżeństwa żyjące niemal po sąsiedzku, ale wciąż w odosobnieniu, tajemnicza dziewczyna i coraz więcej sekretów. Mimo tych wydawałoby się dobrych pomysłów coś tu najzwyczajniej w świecie nie pykło.
1.Nie wiadomo w jakim zakątku świata dzieje się akcja, mamy pustynie, dosyć "swojskie" imiona bohaterów, miasta, ale nigdy nie jest powiedziane czy to Polska czy zmyślony przez autora kraj.
2. Nijak nie wyjaśnione kim są ci źli.

Powiem tyle. Zawiodłem się. Po przeczytaniu "Windy" oczekiwałem wiele. Dostałem nie najgorszą książkę, ale horror raczej przeciętny. Pustkowie, dwa małżeństwa żyjące niemal po sąsiedzku, ale wciąż w odosobnieniu, tajemnicza dziewczyna i coraz więcej sekretów. Mimo tych wydawałoby się dobrych pomysłów coś tu najzwyczajniej w świecie nie pykło.
1.Nie wiadomo w jakim zakątku...

D.B.Davis zostaje podle oszukany przez dwoje najbliższych mu osób i wraz ze swoim kotem Petroniuszem planuje zemstę. Problem w tym, że jego prosty wydawałoby się plan bardzo się komplikuje, a Dan zostaje umieszczony w komorze hibernacyjnej i poddany procesowi zwanemu długim snem. Po przebudzeniu kilkadziesiąt lat później odkrywa ile pozostało z jego dziedzictwa i zaczyna planować zemstę na osobach które zgotowały mu ten los. Problem w tym, że to może nie być takie łatwe, a coraz to więcej odkrytych sekretów sprawia, że Dan zaczyna się zastanawiać nad tym czy przyszłość nie jest aby czasem lepsza, a jedynym sposobem na zmianę swojego losu nie będzie bardzo niebezpieczna podróż w czasie?
Bardzo przyjemna i podnosząca na duchu powieść, po "Obcy, w obcym kraju" miałem obawy co do tego autora, ale teraz mogę powiedzieć jedno - z całego serca polecam :)

D.B.Davis zostaje podle oszukany przez dwoje najbliższych mu osób i wraz ze swoim kotem Petroniuszem planuje zemstę. Problem w tym, że jego prosty wydawałoby się plan bardzo się komplikuje, a Dan zostaje umieszczony w komorze hibernacyjnej i poddany procesowi zwanemu długim snem. Po przebudzeniu kilkadziesiąt lat później odkrywa ile pozostało z jego dziedzictwa i zaczyna...

Po okładce i opisie spodziewałem się dostać książkę... nie wiem? Bardziej młodzieżową? Mniej poważną? Na szczęście się pomyliłem i dostaliśmy może nie przesadnie, ale jednak dojrzałe sci-fi. Książka nie jest przepełniona akcją(choć takowa też jest), poznajemy stopniowo bohaterów i ich motywacje oraz otaczający ich świat. Zawodem było co prawda wyjaśnienie powodów całego zamieszania jak i zakończenie, ale jako czytadło do poduszki/ dla rozrywki spełnia swoją rolę. Polecam jeśli nie wymagacie od książek przesadnie dużo ;)

Po okładce i opisie spodziewałem się dostać książkę... nie wiem? Bardziej młodzieżową? Mniej poważną? Na szczęście się pomyliłem i dostaliśmy może nie przesadnie, ale jednak dojrzałe sci-fi. Książka nie jest przepełniona akcją(choć takowa też jest), poznajemy stopniowo bohaterów i ich motywacje oraz otaczający ich świat. Zawodem było co prawda wyjaśnienie powodów całego...

Książkę można w sumie traktować jako zbiór opowiadań, w skład którego wchodzą : "Daleka Tęcza" oraz "Próba Ucieczki" .
Pierwsze opowiadanie tj. "Daleka Tęcza" opowiada o losach naukowców jak i wszystkich innych pracowników planety Tęcza na której przeprowadzane są niebezpieczne eksperymenty związane z fizyką. Problemem są jednak wyładowania energii zwane Falami, które po każdym takim eksperymencie przybierają na sile. Czy któraś fala okaże się ostatnią dla mieszkańców Tęczy? Ile można poświęcić w imię rozwoju i nauki? Opowiadanie bardzo dobre, szczypta humoru, trochę smutku i tragedii ludzkich. Polecam.
Drugie opowiadanie jest bardzo nierówne. Mimo iż tytuł podpowiada nam o co może chodzić, zakończenie daje nam tylko więcej pytań niż odpowiedzi.
Cała fabuła skupia się na dwójce przyjaciół, którzy podczas planowania podróży na egzotyczną planetę w czasie trwania sezonu łowieckiego zostaje zaczepiona przez tajemniczego człowieka. Ten przedstawia się im jako Saul - historyk "dawnych czasów wieku XX i XXI" i namawia ich na podróż na niezbadaną planetę w celu zbadania hipotezy swojego znajomego. Kiedy udaje się już im tam dotrzeć dokonują coraz bardziej szokujących odkryć.
Jeśli będziecie mieli okazje, to polecam sięgnąć po ww. zbiór ;)

Książkę można w sumie traktować jako zbiór opowiadań, w skład którego wchodzą : "Daleka Tęcza" oraz "Próba Ucieczki" .
Pierwsze opowiadanie tj. "Daleka Tęcza" opowiada o losach naukowców jak i wszystkich innych pracowników planety Tęcza na której przeprowadzane są niebezpieczne eksperymenty związane z fizyką. Problemem są jednak wyładowania energii zwane Falami, które po...