Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wartka akcja, dobrze skonstruowani bohaterowie, duża dawka humoru i dreszczyk pod koniec. Czego chcieć więcej?

Wartka akcja, dobrze skonstruowani bohaterowie, duża dawka humoru i dreszczyk pod koniec. Czego chcieć więcej?

Pomysł wtórny, bo książki o cygańskich znajdach, adoptowanych przez bogaczy i rujnujących wszystkim wokół życie już były. Okładka okropna, niemalże pornograficzna. Styl, jak zawsze u Coelho, nadmiernie kwiecisty, jakby pan C pisał ze Słownikiem Wyrazów Bliskoznacznych w objęciach. Pomysł, że nieletnia samotna matka bez wykształcenia, może zrewolucjonizować pracę całego banku poprzez taniec- absurdalny i groteskowy. Zakończenie mało zaskakujące- Atena całe życie kłamała i manipulowała, dlaczego więc jej śmierć miałaby być prawdziwa?

Pomysł wtórny, bo książki o cygańskich znajdach, adoptowanych przez bogaczy i rujnujących wszystkim wokół życie już były. Okładka okropna, niemalże pornograficzna. Styl, jak zawsze u Coelho, nadmiernie kwiecisty, jakby pan C pisał ze Słownikiem Wyrazów Bliskoznacznych w objęciach. Pomysł, że nieletnia samotna matka bez wykształcenia, może zrewolucjonizować pracę całego...

Nuda i banał. Dużo nudy, jeszcze więcej banału. Cytat z biblii, goni cytat z biblii. Ewentualnie, przekręcony cytat z biblii. Dobrze, że krótkie, marnuje sie tylko jedno popołudnie.

Nuda i banał. Dużo nudy, jeszcze więcej banału. Cytat z biblii, goni cytat z biblii. Ewentualnie, przekręcony cytat z biblii. Dobrze, że krótkie, marnuje sie tylko jedno popołudnie.

Ta książka podsumowuje, skąd się wziął wampir szeroko pojętej popkulturze. Zbiera i porównuje dziewiętnastowieczne teksty dotyczące wampiryzmu. Jest bardzo ciekawym punktem wyjścia do rozważań o ewolucji wampira w literaturze i filmie. Ale tylko punktem wyjścia, bo fala popularności tego tematu pchnęła wampira w bardzo różne strony, bardzo dalekie od Drakuli.

Ta książka podsumowuje, skąd się wziął wampir szeroko pojętej popkulturze. Zbiera i porównuje dziewiętnastowieczne teksty dotyczące wampiryzmu. Jest bardzo ciekawym punktem wyjścia do rozważań o ewolucji wampira w literaturze i filmie. Ale tylko punktem wyjścia, bo fala popularności tego tematu pchnęła wampira w bardzo różne strony, bardzo dalekie od Drakuli.

Przyzwoity kryminał. Początek nie zachwyca, ale akcja dość szybko się rozkręca. Dobre cztadło na zimowe wieczory.

Przyzwoity kryminał. Początek nie zachwyca, ale akcja dość szybko się rozkręca. Dobre cztadło na zimowe wieczory.

Bardzo, bardzo wtórne i oczywiste. Lubię jak mnie kryminał zaskoczy, ten tego nie zrobił.

Bardzo, bardzo wtórne i oczywiste. Lubię jak mnie kryminał zaskoczy, ten tego nie zrobił.

jedna z najfajniejszych książek, jakie czytałam. Od głównej bohaterki bije przeogromny spokój wewnętrzny i równowaga. Ze stoickim spokojem obserwuje, jak wszyscy wokół komplikują sobie życie w ten, czy inny sposób, równie spokojnie przyjmując, to co spada na nią. Przeżyła życie, tak jak chciała i nie dała sobie wmówić, że należy żyć inaczej.

jedna z najfajniejszych książek, jakie czytałam. Od głównej bohaterki bije przeogromny spokój wewnętrzny i równowaga. Ze stoickim spokojem obserwuje, jak wszyscy wokół komplikują sobie życie w ten, czy inny sposób, równie spokojnie przyjmując, to co spada na nią. Przeżyła życie, tak jak chciała i nie dała sobie wmówić, że należy żyć inaczej.

Nie wiem, o co właściwie chodziło autorce. Może o pokazanie spraw z różnych punktów widzenia. Niestety, książka do mnie nie przemówiła, większość rozdziałów przekartkowałam.

Nie wiem, o co właściwie chodziło autorce. Może o pokazanie spraw z różnych punktów widzenia. Niestety, książka do mnie nie przemówiła, większość rozdziałów przekartkowałam.

Nie jest zła, ale autorka miewała lepsze.

Nie jest zła, ale autorka miewała lepsze.

Najgorsza szmira, jaką miałam w rękach. Infantylnie napisana, śmierdzi Zmierzchem. Tylko zamiast wampiryzmu, mamy religię. Główna bohaterka jest głupia i zachowuje się irracjonalnie, w żaden sposób nie da się z nią utożsamiać.

Najgorsza szmira, jaką miałam w rękach. Infantylnie napisana, śmierdzi Zmierzchem. Tylko zamiast wampiryzmu, mamy religię. Główna bohaterka jest głupia i zachowuje się irracjonalnie, w żaden sposób nie da się z nią utożsamiać.

Faktycznie, bez fabuły i bez sensu, ale za to z humorem, wiedzą o szeroko pojętej popkulturze i celnymi spostrzeżeniami o społeczeństwie. Aż chce się odziedziczyć taką Lichotkę.

Faktycznie, bez fabuły i bez sensu, ale za to z humorem, wiedzą o szeroko pojętej popkulturze i celnymi spostrzeżeniami o społeczeństwie. Aż chce się odziedziczyć taką Lichotkę.