Zakon Krańca Świata: Tom 1

Nietuzinkowy pomysł na fabułę. Brak wątku romantycznego. Ciekawa kreacja bohaterów. Czyta się szybko i przyjemnie., akcja wartka a abordaże zawsze czymś zaskoczą. Angelos, Miranda i Alois są moimi faworytami tutaj. Poczucie humoru głównego bohatera, jego odżywki I tępy upór zaczynają być nużące pod koniec (dodam, że w drugim tomie jest gorzej...).

Nietuzinkowy pomysł na fabułę. Brak wątku romantycznego. Ciekawa kreacja bohaterów. Czyta się szybko i przyjemnie., akcja wartka a abordaże zawsze czymś zaskoczą. Angelos, Miranda i Alois są moimi faworytami tutaj. Poczucie humoru głównego bohatera, jego odżywki I tępy upór zaczynają być nużące pod koniec (dodam, że w drugim tomie jest gorzej...).

Pokaż mimo to

Bardzo ciekawie przedstawiony prolog, sama książka kojarzy mi się ze słynnym "Matrixem".
Główny bohater, wybraniec; wędruje jak Noe, przemierza światy z misją bliżej nieznaną.
Znalazłam też Morfeusza i Trinity, a nawet Agenta Smith; co prawda nie mamy tu wspaniałych efektów i technologii, ale na każdym kroku wyskakują szokujące krzyżówki zwierząt i te podróże w inne wymiary.
Fantastyka w nowej odsłonie i walka o przetrwanie jak w Mad Max, nic nie poradzę na te moje skojarzenia.
Ale jaka będzie przyszłość, może zaciekawić czytelnika , lecz nie porywa.

Bardzo ciekawie przedstawiony prolog, sama książka kojarzy mi się ze słynnym "Matrixem".
Główny bohater, wybraniec; wędruje jak Noe, przemierza światy z misją bliżej nieznaną.
Znalazłam też Morfeusza i Trinity, a nawet Agenta Smith; co prawda nie mamy tu wspaniałych efektów i technologii, ale na każdym kroku wyskakują szokujące krzyżówki zwierząt i te podróże w inne...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zajebista książka. Najbardziej spodobał mi się główny bohater, bezkompromisowy twardziel, który jednak ma w sobie pokłady empatii i współczucia - gdy Miriam wpada w sidła regresji, on sobie wyrzuca, że to przez niego i stara się jej pomóc, choćby w postaci pieniędzy, które na nią łoży. Dialogi doskonałe, jednak rys fabuły opiera się na (cóż, sam nie wiem do końca na czym) zniszczonej cywilizacji, w której Berg jest doskonałym Grabieżcą. Lars przenika różne światy, aby łupić pryzy, za które udaje mu się funkcjonować w zniszczonym, ponurym, niebezpiecznym świecie. Powieść jest nie do końca zrozumiała, jednakże czyta się znakomicie, wątki utkane bardzo dobrze - wcale nie trzeba rozumieć do końca tego całego miszmaszu, który zaserwowała autorka, by móc cieszyć się książką.

Zajebista książka. Najbardziej spodobał mi się główny bohater, bezkompromisowy twardziel, który jednak ma w sobie pokłady empatii i współczucia - gdy Miriam wpada w sidła regresji, on sobie wyrzuca, że to przez niego i stara się jej pomóc, choćby w postaci pieniędzy, które na nią łoży. Dialogi doskonałe, jednak rys fabuły opiera się na (cóż, sam nie wiem do końca na czym)...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moje odczucia po przeczytaniu tej książki są niemalże tak samo ambiwalentne jak wygląd świata przedstawionego w książce. Z jednej strony sam pomysł jak i świat przedstawiony są w moim mniemaniu zrealizowane bardzo dobrze. Niestety w opozycji do pozytywów stoi fabuła. Zagłębiając się w lekturę, miałem wrażenie, że autorka błądzi w jakiś dziwaczny sposób i nie prowadzi fabuły w żadnym konkretnym kierunku. Po skończeniu odniosłem wrażenie jakbym przeczytał właśnie przydługi prolog do właściwej książki. Nie zmienia to jednak faktu, że książkę czytało mi się przyjemnie. Autorka umiejętnie przedstawiła głównego bohatera, a ja z pewnością polubiłem tego cynicznego Grabieżcę. Na plus jest również świat przedstawiony, który początkowo co prawda był kreowany na post apokaliptyczną wizję naszego świata, jednak odnosiłem z grubsza inne wrażenie podczas lektury. Na ten moment ciężko stwierdzić czy mi się to podobało czy raczej szkodziło odbiorowi. Jednak na pewno było to ciekawe odkrycie. Dzięki książce odzyskałem wiarę w książki autorki, po meczącym "Siewcy wiatru", może jest jeszcze szansa, że spróbuję do tego wrócić...?

Moje odczucia po przeczytaniu tej książki są niemalże tak samo ambiwalentne jak wygląd świata przedstawionego w książce. Z jednej strony sam pomysł jak i świat przedstawiony są w moim mniemaniu zrealizowane bardzo dobrze. Niestety w opozycji do pozytywów stoi fabuła. Zagłębiając się w lekturę, miałem wrażenie, że autorka błądzi w jakiś dziwaczny sposób i nie prowadzi fabuły...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dobra książka.
Kossakowska niestety pisze nierówno. Niektóre z jej dzieł mnie zachwycają inne odrzucają. Na szczęście Zakon należy do pierwszej kategorii.
Największym plusem jest przedstawiony świat. Postapo nieco innego rodzaju, dziwne, tajemnicze, poplątane ale fajne. Niestety słabo zarysowany jest główny wątek więc można się pogubić o co chodzi.
Postacie to jak zwykle mocna cześć książki. Końska Czaszka, jego zwierzątka i napotkani ludzie zdają się żywi, ciekawi, nie stanowią jedynie tła dla akcji.

Dobra książka.
Kossakowska niestety pisze nierówno. Niektóre z jej dzieł mnie zachwycają inne odrzucają. Na szczęście Zakon należy do pierwszej kategorii.
Największym plusem jest przedstawiony świat. Postapo nieco innego rodzaju, dziwne, tajemnicze, poplątane ale fajne. Niestety słabo zarysowany jest główny wątek więc można się pogubić o co chodzi.
Postacie to jak zwykle...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Poszukiwania tak wychwalanego kunsztu słowa Pani Kossakowskiej ciąg dalszy...
Niestety powiedzenie do trzech razy sztuka się w tym przypadku nie sprawdziło. Jest to według mnie lepsza książka niż Siewca Wiatru, czy Ruda Sfora. Momentami nawet zaciekawiła, jednak pojawiło się wiele mankamentów, przez które więcej po książki Pani Mai nie sięgnę.
Dużo niewyjaśnionych kwestii poruszanych wielokrotnie, a które nie wzbudzają takiej czytelniczej ciekawości - pułapki, przechodzenie między światami. Po prostu tak jest i koniec, mamy zaakceptować i się nie zastanawiać. Da się odczuć również trochę pisania "pod publikę". Mieszanina dla różnych odbiorców, ale dominujące cechy typowej powieści dla młodzieży.

Poszukiwania tak wychwalanego kunsztu słowa Pani Kossakowskiej ciąg dalszy...
Niestety powiedzenie do trzech razy sztuka się w tym przypadku nie sprawdziło. Jest to według mnie lepsza książka niż Siewca Wiatru, czy Ruda Sfora. Momentami nawet zaciekawiła, jednak pojawiło się wiele mankamentów, przez które więcej po książki Pani Mai nie sięgnę.
Dużo niewyjaśnionych kwestii...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka problematyczna, nie dlatego, że jest zła czy coś w tym guście ale dlatego iż przez praktycznie ponad połowę czytelnik błędnie bierze wątek główny. Tak prawdę mówiąc to nie ma tu takiego. Ale jest inny ważniejszy motyw który pozostawia nam milion pytań. Mianowicie jak do tego wszystkiego doszło. Niby nasz Grabieżca wyjaśnia to, ale tylko w jednym akapicie i w najprostszych słowach. Może odpowiedział na dwa pytania z miliarda jakie cisną się do głowy. Jednak książka nie jest zła mimo, tego obrazu który maluje się w poprzednich słowach. Dużą rolę gra tu główny bohater który może nie należy do najprzyjemniejszych jednakże można zrozumieć jego zachowanie, a nawet z czasem zaakceptować czy polubić. Dużo gorzej jest z postacią Miriam. Tak płytkiej i prostej postaci która ma mieć poważną rolę dawno nie widziałem. Czasem miałem wrażenie jakoby była ona niczym android czy coś w tym stylu.
Jak na początek nowego uniwersum czytelnik zbyt wcześnie został wrzucony na głęboką wodę, przez co zamiast śledzić losy postaci stara sięzbudować świat i jego historię. Sama książka nie powiem aby była zła i mimo takiego narzekania dało się ją przeczytać dość szybko i chętnie sięgnę po część drugą, głównie dla zyskania informacji o świecie. Jeśli chodzi o styl autorki to jedyne co mogę o nim napisać to tyle iż jest poprawny. Nie jest zły ale nie jest też tak dobry aby było co wspominać.

Zapraszam również na mego bloga:
https://www.ksiazki-czytamy.eu/

Książka problematyczna, nie dlatego, że jest zła czy coś w tym guście ale dlatego iż przez praktycznie ponad połowę czytelnik błędnie bierze wątek główny. Tak prawdę mówiąc to nie ma tu takiego. Ale jest inny ważniejszy motyw który pozostawia nam milion pytań. Mianowicie jak do tego wszystkiego doszło. Niby nasz Grabieżca wyjaśnia to, ale tylko w jednym akapicie i w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Zakon Krańca świata" to moje pierwsze spotkanie z tworczością Mai Lidii Kossakowskiej.Po tym co przeczytałem jestem pewien ze bede czytał i zbierał całą twórczość tej autorki.
Jak dla mnie trafiona w punkt troche post-apo z domieszka swiatów równoległych.Coś innego w tematyce którą uwielbiam. Bohaterzy i historia mega.Klimat i uniwersów wciąga jak chodzenie po bagnach.Obydwa tomy wręcz pochłonełem. Uwielbiam takie książki które towarzyszą moim myślą ,nie tylko w trakcie czytania.
Ogólnie Mega i polecam każdemu. Przede wszystkim dla fanów dobrej fantastyki;)
Konkret i tyle....

"Zakon Krańca świata" to moje pierwsze spotkanie z tworczością Mai Lidii Kossakowskiej.Po tym co przeczytałem jestem pewien ze bede czytał i zbierał całą twórczość tej autorki.
Jak dla mnie trafiona w punkt troche post-apo z domieszka swiatów równoległych.Coś innego w tematyce którą uwielbiam. Bohaterzy i historia mega.Klimat i uniwersów wciąga jak chodzenie po...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo interesujący świat, rewelacyjny pomysł z profesją Grabieżców, ale historia rozwinęła się w zupełnie innym kierunku niż sądziłam. Nieco irytujący główny bohater i zupełnie nieprzekonująco pomyślany scenariusz apokalipsy.

Bardzo interesujący świat, rewelacyjny pomysł z profesją Grabieżców, ale historia rozwinęła się w zupełnie innym kierunku niż sądziłam. Nieco irytujący główny bohater i zupełnie nieprzekonująco pomyślany scenariusz apokalipsy.

Pokaż mimo to

"... każdemu wierzącemu według potrzeb ...".
Dwanaście "końców świata" i dwanaście "rajów" dla dwunastu różnych religii.
Ale "raje" są tylko dla nielicznych wybrańców. Reszta może liczyć wyłącznie na siebie w ogołoconym z techniki świecie. Lars Bergson (główny bohater) radzi sobie całkiem dobrze. Posiada rzadki i niebezpieczny dar podróżowania między wymiarami. Wykrada z „nieba” wynalazi i urządzenia, które w jego świecie są cenne. Profesjonalista oddany bez reszty pracy. Chociaż sprawia wrażenie zimnego drania ma swoisty kodeks honorowy. Ma wiele szczęścia. Do czasu. Gdy spotyka Miriam, wszystko zaczyna się walić. Jak wiele poświęci aby (wbrew zdrowemu rozsądkowi) pomóc dziewczynie? Czy mu się uda?
Wartka akcja. Wyraziste postacie. Ciekawe pomysły.

"... każdemu wierzącemu według potrzeb ...".
Dwanaście "końców świata" i dwanaście "rajów" dla dwunastu różnych religii.
Ale "raje" są tylko dla nielicznych wybrańców. Reszta może liczyć wyłącznie na siebie w ogołoconym z techniki świecie. Lars Bergson (główny bohater) radzi sobie całkiem dobrze. Posiada rzadki i niebezpieczny dar podróżowania między wymiarami. Wykrada z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to