Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niestety, albo i stety... ponownie uczeń przerósł mistrza. Mam na myśli pozycję Emily Craig, która biję o głowę
"Trupią Farmę". Dwa pierwsze rozdziały były strasznie nudne ale brnąłem przez nie z nadzieją, że książka jeszcze się rozkręci, nic bardziej mylnego.
Z całej książki, może z dwa rozdziały od początku do końca były ciekawe i przedstawiały rzetelną wiedzę na temat medycyny sądowej i zagwozdki antropologii sądowej.
Niestety cała reszta treści to bezwartościowy bełkot sztucznie nabijający strony o życiu, żonach i miejscach pracy autora.
Książka chaotyczna, treść często odbiegająca od rzeczywistego tematu rozdziału, autor krąży "w koło Macieju" nieudolnie po nieistotnych aspektach jego pracy a tylko szczątkowo napomyka o konkretnych, bazowych informacjach rzeczywistej Trupiej Farmy. Do znudzenia powtarza, że muchy tracą aktywność przy 10*C albo o miednicy kobiety i różnicach w budowie anatomicznej.
Do końca liczyłem na konkretne, drastyczne opisy morderstw ze szczegółami tragedii, która dotknęła ofiarę - niestety jest ich zdawkowa ilość a szczegółowych opisów jest jak kot napłakał.
Zdecydowanie polecam pozycję Emily Craig, której przypadki czyta się z zapartym tchem do ostatniej strony.

Niestety, albo i stety... ponownie uczeń przerósł mistrza. Mam na myśli pozycję Emily Craig, która biję o głowę
"Trupią Farmę". Dwa pierwsze rozdziały były strasznie nudne ale brnąłem przez nie z nadzieją, że książka jeszcze się rozkręci, nic bardziej mylnego.
Z całej książki, może z dwa rozdziały od początku do końca były ciekawe i przedstawiały rzetelną wiedzę na temat...

Niezawodny Simon Beckett, ponownie wprowadza czytelnika w świat rozkładających się zwłok w różnym stadium, brutalnych okrutnych morderstw oraz wielu różnobarwnych postaci owianych tajemnicą do samego końca. Nie zawiodłem się na serii o Davidzie Hunterze i czekam z niecierpliwością na kolejną książkę.

Niezawodny Simon Beckett, ponownie wprowadza czytelnika w świat rozkładających się zwłok w różnym stadium, brutalnych okrutnych morderstw oraz wielu różnobarwnych postaci owianych tajemnicą do samego końca. Nie zawiodłem się na serii o Davidzie Hunterze i czekam z niecierpliwością na kolejną książkę.

Książka jest ciekawa i jednocześnie irytująca. Ciekawe są w niej zawarte tylko i wyłącznie opisy przypadków. Ciężko jest przebrnąć przez naukowy bełkot autora, wręcz czasami Jego dywagacje odpychają zamiast przyciągnąć czytelnika. Przytacza ogromną ilość opinii biegłych i psychologów, po czym nie zgadza się z nimi i narzuca własną opinię. Sam sobie zaprzecza pisząc np. iż motywem seksualnym jest penetracja narzędziem ciała a później pisze, że to jednak dywagacje nie mające twardej teorii. Autor wręcz "popłynął" wnioskami, że dzieci ssające pierś matki mogą dawać początki kanibalizmu. Swoje spostrzeżenia często tłumaczy tym, że dziecko po prostu może nie pamiętać konkretnych zachować, sytuacji związanych z jego rozwojem socjalno-psychologicznym, ze względu na wiek dziecka. Większość teorii Pana Stukana do mnie nie przemawia, bardziej rzeczowe aspekty przedstawił np. profiler z 1988 roku J.E. Douglas, którego i tak autor skrytykował. Ponadto, miałem niestety pośredni kontakt z Panem Stukanem kupując od Niego książkę i zachowania samego autora pozostawiają wiele do życzenia (nie miało to wpływu na opinię treści zawartych w książce).

Książka jest ciekawa i jednocześnie irytująca. Ciekawe są w niej zawarte tylko i wyłącznie opisy przypadków. Ciężko jest przebrnąć przez naukowy bełkot autora, wręcz czasami Jego dywagacje odpychają zamiast przyciągnąć czytelnika. Przytacza ogromną ilość opinii biegłych i psychologów, po czym nie zgadza się z nimi i narzuca własną opinię. Sam sobie zaprzecza pisząc np. iż...