Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Palisz list? Nie żyjesz.
Podpisujesz papierek w którym przyznajesz się do sprzedaży artefaktów templariuszy? Szykuj się na szantaż.
Nie zgadzasz się z jednym ze swoich doradców? Nie zdziw się jeżeli zmieni więc stronnictwo.
W tej opowieści wszystkie akcje mają swoje konsekwencje, nierzadko nieodwracalne. Jeden błąd może zrujnować zarówno życie twoje jak i twojej rodziny.
Podczas czytania nadal da się wyczuć pewną dozę komizmu oraz przygody tak jak w pierwszej części. Odniosłem jednak wrażenie, że tym razem bardziej uwydatniły się sieci intryg oraz przepychanek dworskich. Możnowładcy biją się tutaj o każdą, nawet najmniejszą cząstkę władzy. Guccio Tolomei, Robert D'artois, hrabia Walezjusz, Ludwik Kłótliwy, Marginy, królowa Małgorzata, mają własne ambicje, własną historię, a za sprawą pióra autora odżywają. Jedyne czego brakuje mi w tej książce to ukazanie historii z perspektywy biedoty. Owszem znalazłem w niej opisy efektów głodu, nieurodzaju oraz malwersacji bogaczy, brakowało mi jednak relacji bardziej osobistej. Postaci podanej z imienia.
Gdyby tylko takie książki kazano mi czytać w liceum. Ech.

Palisz list? Nie żyjesz.
Podpisujesz papierek w którym przyznajesz się do sprzedaży artefaktów templariuszy? Szykuj się na szantaż.
Nie zgadzasz się z jednym ze swoich doradców? Nie zdziw się jeżeli zmieni więc stronnictwo.
W tej opowieści wszystkie akcje mają swoje konsekwencje, nierzadko nieodwracalne. Jeden błąd może zrujnować zarówno życie twoje jak i twojej...

Zasada 1
Nawet jeżeli jesteś na samym dnie, możesz wrócić na górę. Bądź dumny z tego kim jesteś. Homary.
Zasada 2
Dbaj o siebie, ćwicz, zdrowo się odżywiaj. Nie możesz pomóc komuś, jeżeli sam potrzebujesz pomocy.
Zasada 3
Jeżeli ktoś nie potrafi dzielić się z tobą twoją radością i wszystko sprowadza do siebie, wyrzuć tę osobę ze swojego życia. Jedno złe nasienie potrafi zagłuszyć dziesiątki zdrowych.
Zasada 4
Nie jesteś jedną osobą, jesteś grupą ludzi. Jesteś ty z teraz, ty z jutra, za dziesięć lat i dwadzieścia. To co robisz ze swoim życiem teraz wpływa na każdego ciebie.
Zasada 5
Jesteś odpowiedzialny za swoje dzieci, kochaj je i rób co tylko możesz by dobrze funkcjonowały w społeczeństwie.
Zasada 6
Każdy temat, niezależnie od głębi, jest nieprawdopodobnie złożony. Nawet setki książek i doświadczeń mogą nie wystarczyć by w pełni coś zrozumieć. Bądź więc wyrozumiały i pracuj nad sobą.
Zasada 7
Każdy czyn wiąże się z jakimiś konsekwencjami. Staraj się je przewidywać i myśl długoplanowo. Satysfakcja z życia to praca.
Zasada 8
Im więcej kłamiesz, tym więcej faktów musisz pamiętać. Nie rób tego, nie warto.
Zasada 9
Nabycie wiedzy specjalistycznej wiąże się z tysiącami godzin pracy i nauki. Korzystaj z czyjeś wiedzy i doświadczenia. Nie wyciągaj pochopnych wniosków. Słuchaj, nawet jeżeli nie lubisz tej osoby.
Zasada 10
Poświęć czas by poznać to czego chcesz oraz czego nie chcesz. Gdy jesteś zły znajdź źródło gniewu i je wyeliminuj. NIE POZWÓL by problem osiągnął wielkość smoka.
Zasada 11
Twoje dzieci będą musiały walczyć o swoje. Daj im nabyć własnych doświadczeń, stawiaj im wyzwania i nie rób za nie nic czego same nie mogą zrobić. Pozwól sprawdzać granice, kwestionować zasady oraz myśleć samodzielnie.
Zasada 12
Przytrafią ci się złe rzeczy w życiu, możliwe że nawet kompletnie cię załamią. Nie znaczy to jednak, że nie jest ono niczego warte. Właśnie w tym ciągłym strachu przed tragedią doceń to co masz.

P.S
Dr. Peterson przepisywał każde zdanie w tej książce wiele razy. Niestety, wiele rzeczy umyka w tłumaczeniu.
Jeśli możesz przeczytaj w oryginale!

Zasada 1
Nawet jeżeli jesteś na samym dnie, możesz wrócić na górę. Bądź dumny z tego kim jesteś. Homary.
Zasada 2
Dbaj o siebie, ćwicz, zdrowo się odżywiaj. Nie możesz pomóc komuś, jeżeli sam potrzebujesz pomocy.
Zasada 3
Jeżeli ktoś nie potrafi dzielić się z tobą twoją radością i wszystko sprowadza do siebie, wyrzuć tę osobę ze swojego życia. Jedno złe nasienie potrafi...

Każda historia bazuje na pewnej oklepanej formule. "Bohater o tysiącu twarzy" Josepha Campbella zwraca uwagę na ten unikalny dla twórczości ludzkiej fenomen i próbuje go w sposób wręcz matematyczny rozłożyć na części pierwsze. Tak powstały wzór, każdy z nas może wykorzystać by stworzyć własną historię. Co więc wyróżnia "Króla z żelaza" od innych powieści? Realizm oraz jego brak. Autor postanowił posłużyć się trudnymi do wykorzystania zabiegami literackimi. Podczas lektury czytelnik otrzymuje idealny balans faktów historycznych oraz fabuły, transportując go w świat zdrad, brutalności, komizmu, intryg, miłości, pożądania oraz żądzy władzy. Postacie wyrażają się w odpowiedni do epoki sposób, jednak to jak to robią czasami przypomina grę aktorów teatralnych wyolbrzymiających każdy ruch ciała. Tworzy to niezwykły dysonans gdy zostajemy na przykład świadkami obdzierania ze skóry czy dekapitacji. Przychodzi tu na myśl atmosfera podobna do tej z filmu "Fargo" braci Coen. Gdy ludzie giną trudno jest odczuć podniosłość sytuacji aż do momentu gdy leje się krew. Śmierć jest nagła i dotyka każdego niezależnie od tego jak ważna wydaje się dla historii postać.

Każda historia bazuje na pewnej oklepanej formule. "Bohater o tysiącu twarzy" Josepha Campbella zwraca uwagę na ten unikalny dla twórczości ludzkiej fenomen i próbuje go w sposób wręcz matematyczny rozłożyć na części pierwsze. Tak powstały wzór, każdy z nas może wykorzystać by stworzyć własną historię. Co więc wyróżnia "Króla z żelaza" od innych powieści? Realizm oraz jego...

"Brevity is the soul of wit"
Tworząc historię pisarz musi wyobrazić sobie czytelnika któremu ma zamiar ją opowiedzieć. Autor może potraktować swojego odbiorcę z większym szacunkiem dla jego czasu, podzielności uwagi oraz inteligencji lub mniejszym. W tej książce mamy do czynienia z tą drugą sytuacją.
Nie zagłębiając się zbytnio w fabułę, która sypie się jak przysłowiowy dom z kart po zadaniu pojedynczego pytania "dlaczego?" powiem tylko że jest jej niewiele jak na 462 strony. Czego jest wiele natomiast to powtarzanie w kółko informacji którymi zostaliśmy już wcześniej obdarzeni. Nierzadko zdarza się sytuacja w której autorka dała nam znać że ktoś się uśmiecha, zarówno podczas narracji jak i monologu bohatera i jeszcze kilkakrotnie podczas dialogu postaci. Podczas lektury, niejednokrotnie słyszałem pytania Licii upewniającej się czy aby na pewno zrozumiałem co chciała przekazać. Kończąc epilog czułem się jak dzieciak, który w końcu umknął szkolnemu łobuzowi.
Wątki miłosne wywołały u mnie trudne do opanowania zażenowanie, więc pozwolę się na ich temat nie rozpisywać.
Dlaczego więc cztery gwiazdki? Stworzony tam świat polityki zdaje się mieć sens oraz imponuje swoim rozmiarem. Fragmenty o przeszłości Dubhe zostały napisane w miarę solidnie, może dlatego że coś się w nich działo dla odmiany.
Niestety, ciągły oddech autora na szyi oraz fakt że połowa książki to zwykłe lanie wody, sprawiają że nie mogę jej polecić.

"Brevity is the soul of wit"
Tworząc historię pisarz musi wyobrazić sobie czytelnika któremu ma zamiar ją opowiedzieć. Autor może potraktować swojego odbiorcę z większym szacunkiem dla jego czasu, podzielności uwagi oraz inteligencji lub mniejszym. W tej książce mamy do czynienia z tą drugą sytuacją.
Nie zagłębiając się zbytnio w fabułę, która sypie się jak przysłowiowy dom...