Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy? - Nic wielkiego. - zapewnił go Puchatek. - Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika.

- A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy? - Nic wielkiego. - zapewnił go Puchatek. - Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika.

Cicho, cicho dzieci. To nie demony, nie diabły... Gorzej. To ludzie.

Cicho, cicho dzieci. To nie demony, nie diabły... Gorzej. To ludzie.

Gdybyś kiedy we śnie poczuła, że oczy moje już nie patrzą na ciebie z miłością, wiedz, żem żyć przestał...

Gdybyś kiedy we śnie poczuła, że oczy moje już nie patrzą na ciebie z miłością, wiedz, żem żyć przestał...

Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić

Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić

Zawsze i wszędzie znajdą się ludzie, którzy wszystko widzieli.

Zawsze i wszędzie znajdą się ludzie, którzy wszystko widzieli.

Nie na zawsze przykuci jesteśmy do kręgów świata, poza nimi zaś istnieje coś więcej niż wspomnienie.

Nie na zawsze przykuci jesteśmy do kręgów świata, poza nimi zaś istnieje coś więcej niż wspomnienie.

Nie można mieć jednego serca do nienawiści, a drugiego - do miłości. Człowiek ma jedno, więc zawsze myślałam o tym, jak to serce ocalić.

Nie można mieć jednego serca do nienawiści, a drugiego - do miłości. Człowiek ma jedno, więc zawsze myślałam o tym, jak to serce ocalić.

Z boku zdaje się, że dziecko żywi się rodzicem, zużywa jego nerwy, jego siły, jego życie dla siebie, i jak tylko wszystko to wyssie, to po prostu wyrzuci pustego tatusia, czy mamusię do zsypu i będzie po wszystkim. Od środka wszystko wygląda inaczej: ono cię nie pożera, lecz wchłania. I każda chwila, którą z nim spędziłeś, nie zmienia się w żółte gówno ani w syf. Myliłem się. Każda godzina się w nim odkłada, staje się tysiącem komórek, które mu przyrastają. Widzisz w nim cały swój czas, wszystkie swoje wysiłki- to one, są tutaj, nigdzie nie zniknęły. Dziecko, jak się okazuje składa się z ciebie- i im więcej siebie mu oddajesz, tym jest ci droższe. Dziwne. W coś takiego nie da się uwierzyć, póki samemu się nie spróbuje.

Z boku zdaje się, że dziecko żywi się rodzicem, zużywa jego nerwy, jego siły, jego życie dla siebie, i jak tylko wszystko to wyssie, to po prostu wyrzuci pustego tatusia, czy mamusię do zsypu i będzie po wszystkim. Od środka wszystko wygląda inaczej: ono cię nie pożera, lecz wchłania. I każda chwila, którą z nim spędziłeś, nie zmienia się w żółte gówno ani w syf. Myliłem się. K...

Stawał się więc [Frollo] coraz bardziej uczony, a zarazem - naturalnym biegiem rzeczy - coraz bardziej surowy jako ksiądz, coraz bardziej smutny jako człowiek.

Stawał się więc [Frollo] coraz bardziej uczony, a zarazem - naturalnym biegiem rzeczy - coraz bardziej surowy jako ksiądz, coraz bardziej smutny jako człowiek.

(...) osiągnął stadium pijaństwa znane tylko rosyjskim alkoholikom: był tak zalany, że niemal znowu trzeźwy.

(...) osiągnął stadium pijaństwa znane tylko rosyjskim alkoholikom: był tak zalany, że niemal znowu trzeźwy.

Tym są bogowie! Odpowiedzią, która musi wystarczyć! Bo jest jedzenie, które trzeba schwytać, dzieci, które trzeba urodzić, życie, które trzeba przeżyć, nie ma więc czasu na wielkie, skomplikowane, niepokojące odpowiedzi! Prosimy o proste odpowiedzi, byśmy nie musieli myśleć, bo jeśli zaczniemy myśleć, możemy znaleźć odpowiedzi, które nie pasują do takiego świata, jakim chcielibyśmy, żeby był.

Tym są bogowie! Odpowiedzią, która musi wystarczyć! Bo jest jedzenie, które trzeba schwytać, dzieci, które trzeba urodzić, życie, które trzeba przeżyć, nie ma więc czasu na wielkie, skomplikowane, niepokojące odpowiedzi! Prosimy o proste odpowiedzi, byśmy nie musieli myśleć, bo jeśli zaczniemy myśleć, możemy znaleźć odpowiedzi, które nie pasują do takiego świata, jakim chcielib...

- Wtedy nie miałam jeszcze siwych włosów - szepnęła Babcia. - Wtedy wszystko miało inny kolor. - To prawda. - I latem deszcz nie padał tak często. - Zachody słońca były czerwieńsze. - I widziało się więcej starych ludzi. Świat był ich pełen - stwierdził mag. - Tak, pamiętam. A teraz jest pełen młodych. To właściwie zabawne. To znaczy, można by się spodziewać, że będzie odwrotnie.

- Wtedy nie miałam jeszcze siwych włosów - szepnęła Babcia. - Wtedy wszystko miało inny kolor. - To prawda. - I latem deszcz nie padał tak często. - Zachody słońca były czerwieńsze. - I widziało się więcej starych ludzi. Świat był ich pełen - stwierdził mag. - Tak, pamiętam. A teraz jest pełen młodych. To właściwie zabawne. To znaczy, można by się spodziewać, że będzie odwrotni...