Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niewielu jest ludzi, którzy się interesują tym, co kto inny myśli albo co ma do powiedzenia. W najlepszym razie słuchają cię, żebyś ty potem musiał ich wysłuchać. I wszyscy nawzajem wciskają sobie tony kitu. Czasami trafi się ktoś, kto wygląda, jakby słuchał, ale w końcu się wydaje, że tylko czai się na jedno twoje słowo, takie, od którego będzie mógł się odbić z własną opowieścią.

Niewielu jest ludzi, którzy się interesują tym, co kto inny myśli albo co ma do powiedzenia. W najlepszym razie słuchają cię, żebyś ty potem musiał ich wysłuchać. I wszyscy nawzajem wciskają sobie tony kitu. Czasami trafi się ktoś, kto wygląda, jakby słuchał, ale w końcu się wydaje, że tylko czai się na jedno twoje słowo, takie, od którego będzie mógł się odbić z własną opowieś...

Jaka obmierzła wydaje się cisza, jakie bezwartościowe drobiazgi na półkach, jak nudna, nieskończenie nudna praca. Jak wielka dopada nas marność i miałkość naszego istnienia, kiedy ktoś przez moment pokaże nam życie barwne, szalone, omami nas kolorami, połechce bliskością zmysłową, obieca talon na wszystko, czego nam brak, by... By zniknąć nagle, zostawiając nas na pastwę siebie.

Jaka obmierzła wydaje się cisza, jakie bezwartościowe drobiazgi na półkach, jak nudna, nieskończenie nudna praca. Jak wielka dopada nas marność i miałkość naszego istnienia, kiedy ktoś przez moment pokaże nam życie barwne, szalone, omami nas kolorami, połechce bliskością zmysłową, obieca talon na wszystko, czego nam brak, by... By zniknąć nagle, zostawiając nas na pastwę siebie...

Dorośli, w oczekiwaniu na przyszłość, poruszają się w teraźniejszości, przed którą było jakieś wczoraj lub przedwczoraj czy zeszły tydzień. O tym, co było jeszcze wcześniej, często wolą nie myśleć. Dzieci nie wiedzą, czym jest dzień wczorajszy czy przedwczorajszy albo jutrzejszy. Wszystko jest teraz: ulica, brama i schody; matka jest teraz i ojciec; teraz jest dzień i teraz jest noc.

Dorośli, w oczekiwaniu na przyszłość, poruszają się w teraźniejszości, przed którą było jakieś wczoraj lub przedwczoraj czy zeszły tydzień. O tym, co było jeszcze wcześniej, często wolą nie myśleć. Dzieci nie wiedzą, czym jest dzień wczorajszy czy przedwczorajszy albo jutrzejszy. Wszystko jest teraz: ulica, brama i schody; matka jest teraz i ojciec; teraz jest dzień i teraz jes...

Ove nigdy nie musiał odpowiadać na pytanie, jak żył, zanim ją spotkał. Ale gdyby ktoś go o to zapytał, odpowiedziałby pewnie, że wcale nie żył.

Ove nigdy nie musiał odpowiadać na pytanie, jak żył, zanim ją spotkał. Ale gdyby ktoś go o to zapytał, odpowiedziałby pewnie, że wcale nie żył.

Koszmary biorą się z lęków. A może czas sprawić, aby to koszmary lękały się nas?

Koszmary biorą się z lęków. A może czas sprawić, aby to koszmary lękały się nas?

Czyż nie wiem już, że ludzie postrzegają swoje grzechy tak, jak im pasuje? Zawsze można znaleźć powód, dla którego samolubność tak naprawdę wcale nie jest samolubna, zbrodnie są uczciwe, a czekanie, aż ktoś inny zginie, to wybór wymagający większej odwagi.

Czyż nie wiem już, że ludzie postrzegają swoje grzechy tak, jak im pasuje? Zawsze można znaleźć powód, dla którego samolubność tak naprawdę wcale nie jest samolubna, zbrodnie są uczciwe, a czekanie, aż ktoś inny zginie, to wybór wymagający większej odwagi.

- A to - wtrącił dyrektor sentencjonalnie - to jest cała tajemnica szczęścia i cnoty. Lubić to, co się musi robić. Wszelkie warunkowanie zmierza do jednej rzeczy: do sprawienia, by ludzie polubili swe nieuniknione przeznaczenie społeczne.

- A to - wtrącił dyrektor sentencjonalnie - to jest cała tajemnica szczęścia i cnoty. Lubić to, co się musi robić. Wszelkie warunkowanie zmierza do jednej rzeczy: do sprawienia, by ludzie polubili swe nieuniknione przeznaczenie społeczne.

Ósma rano w sobotę to jak minus trzecia rano w normalny dzień...

Ósma rano w sobotę to jak minus trzecia rano w normalny dzień...

Jak się to czasami zdarza, nastała chwila, zawahała się lękliwie i trwała znacznie dłużej niż chwilę. Umilkł wszelki dźwięk, zamarł ruch na dłużej, na znacznie dłużej niż chwilę. Po czym stopniowo ocknął się czas i ociągając się ruszył naprzód.

Jak się to czasami zdarza, nastała chwila, zawahała się lękliwie i trwała znacznie dłużej niż chwilę. Umilkł wszelki dźwięk, zamarł ruch na dłużej, na znacznie dłużej niż chwilę. Po czym stopniowo ocknął się czas i ociągając się ruszył naprzód.

Rozumiał proste kąty i jasne instrukcje. Plany i rysunki techniczne. Rzeczy, które można było narysować na papierze. Był człowiekiem czerni i bieli. Ona była kolorem. Wszystkimi jego kolorami.

Rozumiał proste kąty i jasne instrukcje. Plany i rysunki techniczne. Rzeczy, które można było narysować na papierze. Był człowiekiem czerni i bieli. Ona była kolorem. Wszystkimi jego kolorami.

W dodatku zaś ludzie bogaci nie lubią, aby biedacy skarżyli się głośno na zły los - niepokoją, stają się natrętni! Tak, nędza zawsze jest natrętna; może jęki głodnych przeszkadzają spać.

W dodatku zaś ludzie bogaci nie lubią, aby biedacy skarżyli się głośno na zły los - niepokoją, stają się natrętni! Tak, nędza zawsze jest natrętna; może jęki głodnych przeszkadzają spać.

Ludzie potrzebują małych problemów, żeby mogli poczuć się wielcy.

Ludzie potrzebują małych problemów, żeby mogli poczuć się wielcy.

Zaraźliwy jest tylko strach. Boimy się, że nie znajdziemy swojej połówki na całe życie. Jesteśmy gotowi zrobić wszystko, żeby zagłuszyć ten strach. Wybieramy nieodpowiedniego partnera i przekonujemy siebie, że to ten jedyny, ktoś, kogo sam Bóg postawił na naszej drodze. Mylimy poszukiwanie bezpieczeństwa z miłością. Wkrótce życie traci gorzki smak i staje się trochę łatwiejsze. Niewygodne uczucie zamykamy w szkatułce i chowamy ją głęboko w szafie naszej pamięci, gdzie pozostaną ukryte na zawsze.

Zaraźliwy jest tylko strach. Boimy się, że nie znajdziemy swojej połówki na całe życie. Jesteśmy gotowi zrobić wszystko, żeby zagłuszyć ten strach. Wybieramy nieodpowiedniego partnera i przekonujemy siebie, że to ten jedyny, ktoś, kogo sam Bóg postawił na naszej drodze. Mylimy poszukiwanie bezpieczeństwa z miłością. Wkrótce życie traci gorzki smak i staje się trochę łatwiejsze....

Mężczyźni cierpią tak samo jak my. Ich honorem są kobiety, które sobie wzięli, honorem kobiet jest ich ciało. Każdy broni tego, co posiada, tak jak może.

Mężczyźni cierpią tak samo jak my. Ich honorem są kobiety, które sobie wzięli, honorem kobiet jest ich ciało. Każdy broni tego, co posiada, tak jak może.