Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Grzebalkowska to dla mnie mistrzyni reportażu. Pamiętam, jak olbrzymie emocje targały mną po lekturze "1945. Wojna i pokój". To jeden z moich ulubionych tekstów, który czyta się niczym światowej klasy thriller, tylko niestety te wydarzenia miały miejsce w prawdziwym życiu...

Podczas wojny zawsze najbardziej cierpią niewinni, niby banał, ale Grzebalkowska udowadnia, że pozbawienie najmłodszych ich dzieciństwa, odebranie im czystości, idealizmu, marzeń to najgorsza zbrodnia, jaką niesie ze sobą zbrojny konflikt.

Poznajemy historie dzieci z calego swiata: od tych biorących udział w Powstaniu Warszawskim, po
japońskiego chłopca z Ameryki, dzieci z domów dziecka z Kazachstanu, małego Hiszpana, który trafił jako dziecko rewolucjonistów do ZSRR, dzieci z Armii Czerwonej, potomka nazistowskiego zbrodniarza. Słyszymy głosy z najdalszych zakątków świata, niektórzy po raz pierwszy mają okazję opowiedzieć swoje losy, "wykrzyczeć"swój ból, żal, niektórzy z powodu niepamięci, tkają codziennie inną opowieść...

Przejmujący reportaż, tym bardziej, że czasem dzieci mówią o wojnie w tak naiwny sposób, nie zdając sobie sprawy, jaką dziurę w nich ona wypali i jak bardzo zmieni ich całe życie.

Grzebalkowska to dla mnie mistrzyni reportażu. Pamiętam, jak olbrzymie emocje targały mną po lekturze "1945. Wojna i pokój". To jeden z moich ulubionych tekstów, który czyta się niczym światowej klasy thriller, tylko niestety te wydarzenia miały miejsce w prawdziwym życiu...

Pod...

Rozwiń

Zwiń

Druga część cyklu z sędzią Verlaque'iem i profesorem prawa Marine Bonnet, którzy tym razem tropią mordercę dziekana wydzialu teologicznego na uniwersytecie w Aix. Akcja rozgrywa się w wąskim gronie studentów i wykładowców, gdzie na jaw wychodzą skrywane ambicje, żądza awansu oraz wielkie pieniądze. Ślady prowadzą również do starej hurtowni szkła i do handlarzy dziełami sztuki, a to wszystko, kolejny raz, okraszone zostało wspaniałymi opisami prowansalskich krajobrazów, jedzenia i sposobu życia Francuzów.
Jestem fanką tej serii!

Druga część cyklu z sędzią Verlaque'iem i profesorem prawa Marine Bonnet, którzy tym razem tropią mordercę dziekana wydzialu teologicznego na uniwersytecie w Aix. Akcja rozgrywa się w wąskim gronie studentów i wykładowców, gdzie na jaw wychodzą skrywane ambicje, żądza awansu oraz wielkie...

Rozwiń

Zwiń

Trafiłam na tę serię przypadkiem, pojawiła się w książkach polecanych na letni czas i faktycznie był to strzał w dziesiątkę.

Lekka, sympatyczna, nieśpieszna lektura. Nie jest to typowy kryminał z wartką akcją, pościgami i złoczyńcami czyhającymi za rogiem. Odnalazłam w niej raczej sporą dawkę romansu, nieco tajemnicy i przepiękną afirmację życia, które toczy się w małym prowansalskim miasteczku Aix en Provence.
Malownicze opisy sprawiły, że przeniosłam się do pięknej Francji, sączyłam kawę w jednej z małych kawiarenek na wąskiej, brukowanej uliczce, zaciągałam się dymem z cygar, piłam pyszne wino i dałam się porwać przygodzie.

Sympatyczna odskocznia od rzeczywistości.

Trafiłam na tę serię przypadkiem, pojawiła się w książkach polecanych na letni czas i faktycznie był to strzał w dziesiątkę.

Lekka, sympatyczna, nieśpieszna lektura. Nie jest to typowy kryminał z wartką akcją, pościgami i złoczyńcami czyhającymi za rogiem. Odnalazłam w niej raczej sporą ...

Rozwiń

Zwiń

Powieści krajów nordyckich są dla mnie prawdziwym literackim objawieniem, a sagi, najpierw o rodzinie Barroy, następnie o starym, chłopskim rodzie Björndal są tak magiczne, przejmujące, prawdziwe, że slowa nie oddadzą ich "chłodnego" piękna. Dołącza do nich również historia rodu Kippow.

Przeszłość nigdy nie jest łatwa i zabarwiona tylko jasnymi kolorami, ale zmierzenie się z traumą bywa konieczne dla dobra naszych bliskich, tylko czy oni sami tego pragną?
Powieść o skomplikowanych ludzkich relacjach, których często nie da się naprawić, o złożoności ludzkich charakterów i postaw, o tym jak w niewielkim stopniu znamy osoby z tego najbliższego otoczenia: jak niewiele wiemy o ich życiu, wyborach, niespełnionych marzeniach, miłościach, które odeszły...

Kilka razy przerywałam czytanie, bo wzruszenie i ból ściskały mnie za gardło, ale tyle, ile ta opowieść wniosła do mojego życia, jaki ładunek emocjonalny ze sobą niesie, ile przemyśleń wciąż pojawia mi się w głowie, jest trudne do przecenienia.

Brak znaków interpunkcyjnych zmusza czasem do czytania zdania dwukrotnie, co potęguje siłę słowa i dzięki czemu emocje oraz wrażenia w pełni wybrzmiewają.

Warto!

Powieści krajów nordyckich są dla mnie prawdziwym literackim objawieniem, a sagi, najpierw o rodzinie Barroy, następnie o starym, chłopskim rodzie Björndal są tak magiczne, przejmujące, prawdziwe, że slowa nie oddadzą ich "chłodnego" piękna. Dołącza do nich również historia rodu...

Rozwiń

Zwiń