Jak nie jedzą to piją. Morderstwa to sprawa drugorzędna.
Jednak na tyle mi się spodobało, że sięgnę po kolejne tytuły.

Jak nie jedzą to piją. Morderstwa to sprawa drugorzędna.
Jednak na tyle mi się spodobało, że sięgnę po kolejne tytuły.

Czarująca i porywająca lektura. Wielce przyjemna lektura. Główni bohaterowie rozwiązują skomplikowane sprawy w okolicach Aix-en-Provence. W tle rozwija się romans... oraz opis wykwintnej kuchni francuskiej, której znawczynią jest autorka powieści Mary Lou Longworth, współtworząca czasopismo "Bon Appetit".

Czarująca i porywająca lektura. Wielce przyjemna lektura. Główni bohaterowie rozwiązują skomplikowane sprawy w okolicach Aix-en-Provence. W tle rozwija się romans... oraz opis wykwintnej kuchni francuskiej, której znawczynią jest autorka powieści Mary Lou Longworth, współtworząca czasopismo "Bon Appetit".

Byłoby świetne czytadło gdyby nie zgrzytające tłumaczenie i redakcja. Przykładowo nie mamy do czynienia z policjantem tylko jest to oficer, rośnie ten winorośl itd. Trochę razi tez użycie polskiej nazwy Valence (Walencja),czytelnik nabiera wrażenia, że TGV z Paryża do Aix jedzie przez Hiszpanię. Dziwacznym zupełnie jest stosowanie francuskich skrótów określeń pan, pani czy panna, do tego raz ta sama osoba jest panią, a raz panną. Śmieszy użycie w polskim tłumaczeniu sposobu zwracania się do przełożonego przez "Sir" (to z angielskiego czy z ludwikowskiej Francji?). Nie wiem kto jest na bakier z geografią, autorka czy tłumacz, ale nie ma przecież różnicy czy ktoś skończył szkołę w Lyonie czy stronę dalej w Paryżu, a to, że Tuluza to to samo miasto co Tulon to zupełnie oczywiste.

Byłoby świetne czytadło gdyby nie zgrzytające tłumaczenie i redakcja. Przykładowo nie mamy do czynienia z policjantem tylko jest to oficer, rośnie ten winorośl itd. Trochę razi tez użycie polskiej nazwy Valence (Walencja),czytelnik nabiera wrażenia, że TGV z Paryża do Aix jedzie przez Hiszpanię. Dziwacznym zupełnie jest stosowanie francuskich skrótów określeń pan, pani...

.

.

Sięgnęłam po tą książkę chcąc przeczytać coś na "oderwanie się" i spędziłam z nią kilka przyjemnych wieczorów. Moim zdaniem to bardziej książka obyczajowa niż kryminał - nie ma tu wielu drastycznych opisów czy historii jakie często pojawiają sie w "typowych" kryminałach (przez co coraz rzadziej po takowe sięgam...),ale jest historia ludzi, prowansalskie miasteczko, łatwa opowieść namalowana słowami, także z wieloma typowymi fransukimi frazami, które budują klimat. Może nie jest to porywająca opowieść, ale mnie wciągnęła i pozwoliła przenieść się na moment do fransuskiego miasteczka, mieszkań i "żyć" bohaterów, których polubiłam, i do typowych winnic. 6 gwiazdka jest za zakończenie, które mnie bardzo wzruszyło. Polecam!

Sięgnęłam po tą książkę chcąc przeczytać coś na "oderwanie się" i spędziłam z nią kilka przyjemnych wieczorów. Moim zdaniem to bardziej książka obyczajowa niż kryminał - nie ma tu wielu drastycznych opisów czy historii jakie często pojawiają sie w "typowych" kryminałach (przez co coraz rzadziej po takowe sięgam...),ale jest historia ludzi, prowansalskie miasteczko, łatwa...

Z serią o Verlaque i Bonnet mam pewien problem. Historia jest ciekawa, dobrze skonstruowana. Za każdym razem zaskakujące rozwiązanie. Jednak czegoś mi w niej brakuje. Nadal nie odkryłam o co chodzi... W przypadku "Morderstwo w winnicy" strasznie męczyłam się przy jej czytaniu mimo, że ogólnie mi się podobała. Największą frajdę sprawił mi wątek kradzieży wina (a dokładnie rozwiązanie tej zagadki).

Z serią o Verlaque i Bonnet mam pewien problem. Historia jest ciekawa, dobrze skonstruowana. Za każdym razem zaskakujące rozwiązanie. Jednak czegoś mi w niej brakuje. Nadal nie odkryłam o co chodzi... W przypadku "Morderstwo w winnicy" strasznie męczyłam się przy jej czytaniu mimo, że ogólnie mi się podobała. Największą frajdę sprawił mi wątek kradzieży wina (a dokładnie...

Uwielbiam tę serię. Czuję się rozpieszczana na każdej stronie. Tak jak we wcześniejszych częściach, znajduję tu dokładnie to, co lubię. Klimat Prowansji, pyszne jedzenie, doskonałe wina, doborowe towarzystwo. Mogłabym czytać i czytać i czytać... Tylko co będzie, jak już się skończą wszystkie części? Autorka jak zwykle pisze lekkim, ale bardzo dobrym językiem, ma błyskotliwe poczucie humoru i zdecydowanie czuje klimat, zauważa to, co istotne, nie boi się wytykać słabości bohaterów, a nawet pokazywać przywary całego narodu. Jest lekko, przyjemnie, idealnie na lato i na relaks. Kocham! Chcę więcej :)

Uwielbiam tę serię. Czuję się rozpieszczana na każdej stronie. Tak jak we wcześniejszych częściach, znajduję tu dokładnie to, co lubię. Klimat Prowansji, pyszne jedzenie, doskonałe wina, doborowe towarzystwo. Mogłabym czytać i czytać i czytać... Tylko co będzie, jak już się skończą wszystkie części? Autorka jak zwykle pisze lekkim, ale bardzo dobrym językiem, ma błyskotliwe...

Upały nie sprzyjają czytaniu,więc dzisiaj korzystając z chwilowego załamania pogody dokończyłam lekturę "Morderstwa w winnicy".
Jest to inteligentny i świetnie skonstruowany kryminał,nie epatujący drastycznymi scenami,po prostu idealna wakacyjna lektura.Polecam!!

Upały nie sprzyjają czytaniu,więc dzisiaj korzystając z chwilowego załamania pogody dokończyłam lekturę "Morderstwa w winnicy".
Jest to inteligentny i świetnie skonstruowany kryminał,nie epatujący drastycznymi scenami,po prostu idealna wakacyjna lektura.Polecam!!

Bardzo polecam autorkę i jej wyśmienite książki!

Bardzo polecam autorkę i jej wyśmienite książki!

świetny klimat francuski i niebanalna intryga!

świetny klimat francuski i niebanalna intryga!