Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W tej opinii pozwolę sobie zbiorczo podsumować całą "pastelową serię". Zacznę od tego, że sięgnęłam po te książki tylko dlatego, że na prezent urodzinowy dostałam właśnie ostatnią część tejże serii i muszę przyznać, że to był jedyny motyw dzięki któremu przez tę serię przebrnęłam. Niestety, ale była ona dla mnie ogromnym rozczarowaniem, zawodem, a wręcz udręczeniem i piszę to z bólem serca, bo do tej pory Klaudię Bianek uważałam za jedną z moich ulubionych polskich pisarek. (Zdecydowanie lepiej wychodzą jej książki dla młodzieży, więc po te raczej nadal będę sięgać)... Jeśli chodzi o to co konkretnie nie podobało mi się we wszystkich częściach, a jest tego trochę, pozwolę sobie zatem wymienić owe niedoskonałości w punktach:
- irytująca, infantylna główna bohaterka, która myśli o sobie w kategoriach najgorszej i najbrzydszej, niezasługującej na nic i nikogo; ogólnie odniosłam wrażenie, że wszyscy bohaterowie tejże serii są wręcz niestabilni emocjonalnie, no i jakoś tak ciężko było mi którąkolwiek postać polubić
- do bólu przewidywalna akcja,
-(na plus z kolei) poruszenie wielu ważnych tematów, choć niestety zostały potraktowane zdawkowo tylko po to, żeby przez cały czas rozwodzić się nad bólem i nieszczęściem głównej bohaterki
- skupianie się na nieistotnych szczegółach, np. kto zjadł jaką porcję obiadu
- mało barwny język i styl, np. co kilka zdań któryś z bohaterów był "kłębkiem emocji" (cokolwiek to znaczy) na skutek różnych dramatycznych wydarzeń...
- za dużo problemów, tragedii i dramatów, wciskanych przez autorkę na siłę, ale też i szukanych przez główną bohaterkę na siłę...
-wszechwiedzący bohaterowie... Kto by o czym nie pomyślał wszyscy dookoła potrafili odpowiadać na niezadane pytania lub wręcz dopowiadać na głos myśli bohatera... Do tego stopnia, że w pewnej sytuacji kompletnie wyrwanej z kontekstu, główna bohaterka zaczyna o kimś myśleć, a osoba jej towarzyszącą ni z gruchy ni z pietruchy mówi "Opowiedz mi o nim/niej".
- nie wiem jak to ubrać w równoważnik zdania, ale czytając tę serię czułam się strasznie ogłupiana, gdyż co jakiś czas autorka serwuje przypomnienie wszystkiego co się do tej pory wydarzyło... Nie wnosi to nic nowego do fabuły, a właściwie to tylko irytuje...

Ogólnie rzecz ujmując tak jak już czytałam w niektórych opiniach innych osób można było z tego zrobić dłuższą jednotomówkę i jestem przekonana, że wyszłoby to o wiele lepiej. Cieszę się, że mam już tę serię za sobą.

W tej opinii pozwolę sobie zbiorczo podsumować całą "pastelową serię". Zacznę od tego, że sięgnęłam po te książki tylko dlatego, że na prezent urodzinowy dostałam właśnie ostatnią część tejże serii i muszę przyznać, że to był jedyny motyw dzięki któremu przez tę serię przebrnęłam. Niestety, ale była ona dla mnie ogromnym rozczarowaniem, zawodem, a wręcz udręczeniem i piszę...