Ciotka Zgryzotka

"Trzeba wiedzieć, kiedy ze sceny zejść niepokonanym".... Bardzo męczyłem się podczas lektury, niestety, Musierowicz - autorka przecież książek wyśmienitych, "ciepłych" - ma trudności z opisywaniem czasów współczesnych (najbardziej "rozczuliły" mnie pod tym względem fragmenty o Youtubie oraz zbiórce na mały samochód osobowy).

"Trzeba wiedzieć, kiedy ze sceny zejść niepokonanym".... Bardzo męczyłem się podczas lektury, niestety, Musierowicz - autorka przecież książek wyśmienitych, "ciepłych" - ma trudności z opisywaniem czasów współczesnych (najbardziej "rozczuliły" mnie pod tym względem fragmenty o Youtubie oraz zbiórce na mały samochód osobowy).

Pokaż mimo to

Klan Borejków nieprzerwanie pełni wartę na straży dobrych obyczajów, a wszystkie życiowe kataklizmy dzieją się w tle i omijają czytelnika. To bardzo idealistyczne podejście, trochę konserwatywne, bo życie pędzi swoją bardziej wyboistą drogą. Problem polega na ty, że z czasem Jeżycjada przestała być książką dla młodzieży. Starzeją się czytelniczki, starzeją się i bohaterki z którymi się utożsamiały za młodu. A to one nadają ton całej serii. Niestety wraz z wiekiem autorka traci ostrość spojrzenia na młode pokolenie. Już raczej go nie zachwyci, nie do końca czuje młode pokolenia. W książce przedstawia raczej swoje wyobrażenie o nim niż rzeczywistość. Większość czytelniczek to chyba mimo wszystko nastolatki z lat osiemdziesiątych.

Klan Borejków nieprzerwanie pełni wartę na straży dobrych obyczajów, a wszystkie życiowe kataklizmy dzieją się w tle i omijają czytelnika. To bardzo idealistyczne podejście, trochę konserwatywne, bo życie pędzi swoją bardziej wyboistą drogą. Problem polega na ty, że z czasem Jeżycjada przestała być książką dla młodzieży. Starzeją się czytelniczki, starzeją się i bohaterki z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książki Pani Małgorzaty towarzyszyły mi odkąd nauczyłam się czytać. Do cyklu Jeżycjada wracałam kilkanaście jak nie kilkadziesiąt razy. Za każdym razem czytanie o losach rodziny Borejków i ich znajomych pomaga mi oderwać się od szarej rzeczywistości i przywraca wiarę, nadzieję,marzenia, poprawia mi też humor i wyciąga z dołków. Tak było i przy tej książce. Czekam na kolejne książki jak na najpiękniejszy prezent. Dziękuję, Pani Małgorzato. Gorąco polecam.

Książki Pani Małgorzaty towarzyszyły mi odkąd nauczyłam się czytać. Do cyklu Jeżycjada wracałam kilkanaście jak nie kilkadziesiąt razy. Za każdym razem czytanie o losach rodziny Borejków i ich znajomych pomaga mi oderwać się od szarej rzeczywistości i przywraca wiarę, nadzieję,marzenia, poprawia mi też humor i wyciąga z dołków. Tak było i przy tej książce. Czekam na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na tej części „Jeżycjada” jak na razie się kończy. Kolejny tom „Chucherko” dopiero na grudzień 2020. Naprawdę zdążyłam się zżyć z tą serią i będę niecierpliwie czekać na tom 23.

Wracając natomiast do „Ciotki Zgryzotki” - mamy w niej do czynienia ze zbuntowaną przeciw ojcu (kochanemu przecież Florkowi!) Norą Górską i jej perypetiami ze szkolnym kolegą Gaudentym oraz jego kumplem, uznawanym przez bohaterkę za Podeszwę. Akcja rozgrywa się latem, w okolicach ślubu Doroty i Józka i narodzin dziecka Ignacego i Agnieszka. Miejsce akcji przenosi się do wspaniałej i wymarzonej chatki ciotki Idy oraz domu Górskich. Jednak tytułową ciotką Zgryzotką nie jest tak wcześniej nazywana Ida, a jej słuszna następczyni tego miana, właśnie Nora.

No cóż, dziewczyna była dość mocno dla mnie irytująca. Bardzo konkretna i oschła w dodatku z przejawami nastoletniego buntu. Jednakże miło czytało mi się jej historię. Jak zwykle Musierowicz wprowadziła do powieści humorystyczne akcenty z nią związane — tym razem mamy incydent z nocą w stodole i rannej z niej ucieczki poprzez zwis na linie.

Oprócz Nory na uwagę zasługuje również niejaki Podeszwa. Bardzo spodobała mi się ta postać — niby wydaje się takim przybocznym Gaudentego, ale ma własną opinię i charakter. Musierowicz złamała tutaj schemat głupkowatego, bezosobowego pomocnika. Najlepsza postać tej części to dla mnie właśnie Podeszwa.
Jeśli chodzi natomiast o wątki poboczne, to na pierwszym miejscu stawiam oczywiście ślub Józefa z Dorotą. Po prostu uwielbiam ich relację, która w tej części jest jeszcze głębsza i bardziej intymna. Ciekawie czytało się również o wariackich czynach Idy.

Nie jest to dla mnie jakaś najlepsza z części, ale jak zwykle sprawiła mi sporo frajdy. Nie mam nic więcej do dodania, to wszystko, co mam o niej do napisania.

Na tej części „Jeżycjada” jak na razie się kończy. Kolejny tom „Chucherko” dopiero na grudzień 2020. Naprawdę zdążyłam się zżyć z tą serią i będę niecierpliwie czekać na tom 23.

Wracając natomiast do „Ciotki Zgryzotki” - mamy w niej do czynienia ze zbuntowaną przeciw ojcu (kochanemu przecież Florkowi!) Norą Górską i jej perypetiami ze szkolnym kolegą Gaudentym oraz jego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie chcę się rozpisywać bo nie warto. Ta książka jest po prostu bardzo zła i tragicznie nudna.

Nie chcę się rozpisywać bo nie warto. Ta książka jest po prostu bardzo zła i tragicznie nudna.

Pokaż mimo to

Uwielbiam JEŻYCJADĘ, więc jestem nieobiektywna :)
Kolejny tom ukochanej serii, znów towarzyszymy rodzinie Borejków w ich codzienności. My się starzejemy, a wraz z nami bohaterowie. Nie starzeją się natomiast wartości, którymi Małgorzata Musierowicz obdarza wspaniałe postacie. Uwielbiam i czekam na więcej.

Uwielbiam JEŻYCJADĘ, więc jestem nieobiektywna :)
Kolejny tom ukochanej serii, znów towarzyszymy rodzinie Borejków w ich codzienności. My się starzejemy, a wraz z nami bohaterowie. Nie starzeją się natomiast wartości, którymi Małgorzata Musierowicz obdarza wspaniałe postacie. Uwielbiam i czekam na więcej.

Pokaż mimo to

To już 22 tom Jeżycjady Małgorzty Musierowicz. Trochę śmiechu, trochę młodzieńczych wpadek. Wszystko w rodzinnym klimacie, w zdrowej i normalnej atmosferze. A jak kto wnikliwy to może i mądrości się doszuka.

To już 22 tom Jeżycjady Małgorzty Musierowicz. Trochę śmiechu, trochę młodzieńczych wpadek. Wszystko w rodzinnym klimacie, w zdrowej i normalnej atmosferze. A jak kto wnikliwy to może i mądrości się doszuka.

Pokaż mimo to

Ile ja czasu polowałam na ten tytuł!
Bardzo się stęskniłam za rodziną Borejków :)
Mały minus tylko za zbyt duży przeskok czasowy... Bo czy nie ciekawiej jest czytać o kolejnych narodzinach, ślubach i miłościach? :)

"Ciotka Zgryzotka" opowiada o dalszych perypetiach naszych ulubionych bohaterów. Zakochany Józek Pałys i jego Dorotka, przyszła studentka japonistyki Lusia córka zgryzotki Idy, Nora Górska (nieodrodna córa Pulpy i Florka), nasz kochany miągwa Ignaś, śliczna Laura-Tygrys, jej ciepła siostra Róża z dziećmi, dziadzio nestor rodu Ignacy, babi, a także pies Bobuś i...jeszcze ktoś (ale o tym cicho sza).
Aż żal było kończyć książkę. Z niecierpliwością czekam na kolejne tomy.
#teamjeżycjada

Ile ja czasu polowałam na ten tytuł!
Bardzo się stęskniłam za rodziną Borejków :)
Mały minus tylko za zbyt duży przeskok czasowy... Bo czy nie ciekawiej jest czytać o kolejnych narodzinach, ślubach i miłościach? :)

"Ciotka Zgryzotka" opowiada o dalszych perypetiach naszych ulubionych bohaterów. Zakochany Józek Pałys i jego Dorotka, przyszła studentka japonistyki Lusia...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna jak każda książka Pani Musierowicz;)

Świetna jak każda książka Pani Musierowicz;)

Pokaż mimo to

Wychowałam się w zasadzie na ,,Jeżycjadzie" w związku z czym mam wielki sentyment do pani Małgorzaty Musierowicz i zawsze będę chętnie kupować i czytać jej książki. Szkoda tylko, że bohaterowie się zmieniają, a schematy pozostają te same.

Wychowałam się w zasadzie na ,,Jeżycjadzie" w związku z czym mam wielki sentyment do pani Małgorzaty Musierowicz i zawsze będę chętnie kupować i czytać jej książki. Szkoda tylko, że bohaterowie się zmieniają, a schematy pozostają te same.

Pokaż mimo to