Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Język przestępny, bo pospolity, więc szybko się czyta. Historie są dosyć jednolite. Dałoby się jeszcze skrócić książkę o połowę. W sumie niczego nowego się nie dowiedziałem. Wszystkie założenia jakie postawiłem na samym wstępie odnośnie służby zdrowia pozostały te same na końcu książki. Szacunek za prace ratowania oczywiście się należy!

Język przestępny, bo pospolity, więc szybko się czyta. Historie są dosyć jednolite. Dałoby się jeszcze skrócić książkę o połowę. W sumie niczego nowego się nie dowiedziałem. Wszystkie założenia jakie postawiłem na samym wstępie odnośnie służby zdrowia pozostały te same na końcu książki. Sz...

Rozwiń Zwiń

Dużo słabsza druga cześć powieści. W tym wydaniu bohater z pierwszej części przez całą książkę leży na podłodze, uwięzionych we własnych omamach. Świat powstańczej Warszawy jest smutny, ponury i szarawy. Ta opowieść nie jest wesoła ale takie książki też są potrzebne.

Dużo słabsza druga cześć powieści. W tym wydaniu bohater z pierwszej części przez całą książkę leży na podłodze, uwięzionych we własnych omamach. Świat powstańczej Warszawy jest smutny, ponury i szarawy. Ta opowieść nie jest wesoła ale takie książki też są potrzebne.

Barwnie przedstawiony półświatek Warszawy w latach 40. Wyraziste postacie i wciągająca fabuła. Polecam.

Barwnie przedstawiony półświatek Warszawy w latach 40. Wyraziste postacie i wciągająca fabuła. Polecam.

Sztampowy przebieg całej historii. Książka nie wciąga ale przyjemnie się czyta.

Sztampowy przebieg całej historii. Książka nie wciąga ale przyjemnie się czyta.

Suche fakty, nieciekawe historie (brak kolorytu), brak powiązania z bohaterami. Na plus kilka ciekawych informacji ale to już wymuszony plus. Nuda.

Suche fakty, nieciekawe historie (brak kolorytu), brak powiązania z bohaterami. Na plus kilka ciekawych informacji ale to już wymuszony plus. Nuda.