Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zusak jak zwykle w pięknym stylu opowiada trudną historię. Opowieść przepełniona wieloma smutnymi wydarzeniami a jednak czyta się ją ze sporą dawką optymizmu i wzruszeń.
Rodzina Dunbarów, każdy z bagażem ciężkich przeżyć, ale każdy zachowuje te podstawowe, najważniejsze dla niego wartości - wrażliwość, dobro, sprawiedliwość, honor. Ale przede wszystkim miłość - nawet wśród tych kilku chłopaków, na co dzień rozrabiających , biorących udział w wiecznych kłótniach i bijatykach widać troskę o siebie nawzajem i ogromną miłość do matki.
I wyróżniający się spośród wszystkich Clay, jakże daleki od współczesnych wzorców "fajnego chłopaka". Skryty , małomówny, bardzo wrażliwy, sentymentalny.
Dla niego najdrobniejszy przedmiot związany z historią jego życia lub bliską mu osobą staje się czymś niebywale ważnym, talizmanem a jednocześnie ciągłym przypomnieniem trudnych chwil i tego co się utraciło. Kochać ponad własne życie, za wszelką cenę bronić swoich ideałów, postanowienia realizować do końca bez względu na przeciwności, jak bardzo brakuje w dzisiejszych czasach takich ludzi ...

Zusak jak zwykle w pięknym stylu opowiada trudną historię. Opowieść przepełniona wieloma smutnymi wydarzeniami a jednak czyta się ją ze sporą dawką optymizmu i wzruszeń.
Rodzina Dunbarów, każdy z bagażem ciężkich przeżyć, ale każdy zachowuje te podstawowe, najważniejsze dla niego wartości - wrażliwość, dobro, sprawiedliwość, honor. Ale przede wszystkim miłość - nawet wśród...

Ten gość jest niesamowity. Stworzył powieść, w której każda scena, każde zdanie a nawet słowo jest głęboko przemyślane i znajduje się we właściwym miejscu. Nie ma tu mowy o żadnej przypadkowości. Autor od początku do końca wiedział dokładnie jak ta historia ma wyglądać, jak mają być zbudowane rozdziały, kiedy wpleść własne przemyślenia. I chociaż temat , który tu porusza nie jest łatwy to miałam wrażenie jakby to całe opowiadanie lekko płynęło jak chmury, które opisywała Max’owi Liesel.
Ogólnie nie lubię tematyki, która próbuje wzbudzać litość i pokazać nam jak bardzo Niemcy byli biedni i poszkodowani podczas II wojny, ale to co mi się bardzo podoba u Zusaka to jego obiektywizm: „Tak to bywa z ludźmi. Kiedy czytam o nich na przykład w dzienniku złodziejki książek, współczuję im, choć nie tak bardzo jak tamtym, zbieranym w obozach. Niemcy w piwnicy byli godni politowania, ale przynajmniej mieli jakąś szansę. Nie posłano ich do gazu. Ci ludzie wciąż mieli życie w zasięgu ręki.
No i ogromny plus za postać papy Hans’a – miałam wrażenie , że jego opanowanie, czułość i dobroć otaczają wszystko jak kokon i są w stanie zwalczyć całe zło tego świata

Ten gość jest niesamowity. Stworzył powieść, w której każda scena, każde zdanie a nawet słowo jest głęboko przemyślane i znajduje się we właściwym miejscu. Nie ma tu mowy o żadnej przypadkowości. Autor od początku do końca wiedział dokładnie jak ta historia ma wyglądać, jak mają być zbudowane rozdziały, kiedy wpleść własne przemyślenia. I chociaż temat , który tu porusza...

Piękna, wzruszająca , mądra książka. Nie czytałam jeszcze żadnej powieści tak pełnej dobroci, empatii, ludzkiej życzliwości. A przecież bohater to zwykły chłopak o niskiej samoocenie, postrzegany przez matkę jako ten najmniej zaradny z rodzeństwa, przyjmujący z pokorą to co przynosi los. To „tylko Ed”, który pija kawę z własnym, starym psem, jest beznadziejnie zakochany a na co dzień jeździ taksówką i nie ma właściwie żadnego celu w życiu.
A poprzez swoje drobne czyny robi jednocześnie tak wiele. Nie zawsze musi rozwiązać wszystkie problemy osób, do których dociera z posłaniem, ale co najważniejsze daje im promyk nadziei , radości i perspektyw na dalsze życie. Może większość sytuacji z książki wydaje się banalna i naiwna , ale właśnie w tych prostych codziennych zdarzeniach kryje się wiele mądrości , ludzkich przeżyć i dobroci serca.
Końcówka? Nie wiem co o niej myśleć, jakoś nie pasuje mi do całości …a może właśnie bardzo pasuje …hmm … czas odczytać swoją kartę…

Piękna, wzruszająca , mądra książka. Nie czytałam jeszcze żadnej powieści tak pełnej dobroci, empatii, ludzkiej życzliwości. A przecież bohater to zwykły chłopak o niskiej samoocenie, postrzegany przez matkę jako ten najmniej zaradny z rodzeństwa, przyjmujący z pokorą to co przynosi los. To „tylko Ed”, który pija kawę z własnym, starym psem, jest beznadziejnie zakochany a...