Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka napisana ładnym literackim językiem. Po jej lekturze trochę łatwiej pojąć współczesne podziały i konflikty na Ukrainie. Akcja "Pirata..." rozgrywa się na ternach, które objęte są dziś agresją rosyjskich separatystów (Mariupol, Ługańsk, także Krym). Dzięki zebranym przez Łubieńskiego faktom zrozumiałem jak niejednorodny był sam ruch kozacki, po ilu stronach barykady walczyli i jak różne wizje przyszłej wolnej Ukrainy nimi kierowały. Plusem książki jest też zaskakująca współczesna puenta na zakończenie :)

Książka napisana ładnym literackim językiem. Po jej lekturze trochę łatwiej pojąć współczesne podziały i konflikty na Ukrainie. Akcja "Pirata..." rozgrywa się na ternach, które objęte są dziś agresją rosyjskich separatystów (Mariupol, Ługańsk, także Krym). Dzięki zebranym przez Łubieńskiego faktom zrozumiałem jak niejednorodny był sam ruch kozacki, po ilu stronach barykady...

Ciekawe opowiadania w duchu włoskiego neorealizmu. Opisują los kobiet w niełatwej powojenne rzeczywistości. Oba mają otwarte zakończenie, czytelnik nie wie jak dalej potoczy się historia, możne snuć domysły. Nie ma w nich fatalizmu, choć bieda i konwenanse zmuszają bohaterki do kompromisów z życiem. Atutem oprócz autentycznie brzmiących dialogów są plastyczne opisy włoskich krajobrazów. Polecam.

Ciekawe opowiadania w duchu włoskiego neorealizmu. Opisują los kobiet w niełatwej powojenne rzeczywistości. Oba mają otwarte zakończenie, czytelnik nie wie jak dalej potoczy się historia, możne snuć domysły. Nie ma w nich fatalizmu, choć bieda i konwenanse zmuszają bohaterki do kompromisów z życiem. Atutem oprócz autentycznie brzmiących dialogów są plastyczne opisy włoskich...

Bardzo dobry reportaż (jak zwykle u tej autorki). Tragiczne losy ludzi, którzy po tragedii II wojny przeżyli kolejny koszmar. Pozbawiono ich wszystkiego, dobrego imienia, prawa do obrony, życia i grobu. Małgorzata Szejnert z potłuczonych kawałków szkła składa mozolnie lustro, w którym odbijają się postacie tych wspaniałych ludzi.
Jest to też opowieść o kosztach jakie zapłaciły rodziny bohaterów. Przejmujące historie, ale trzeba przeczytać, w imię ich pamięci.

Bardzo dobry reportaż (jak zwykle u tej autorki). Tragiczne losy ludzi, którzy po tragedii II wojny przeżyli kolejny koszmar. Pozbawiono ich wszystkiego, dobrego imienia, prawa do obrony, życia i grobu. Małgorzata Szejnert z potłuczonych kawałków szkła składa mozolnie lustro, w którym odbijają się postacie tych wspaniałych ludzi.
Jest to też opowieść o kosztach jakie...

Rewelacja, małe arcydzieło!

Rewelacja, małe arcydzieło!

Dla wszystkich zainteresowanych historią Kresów. Zajmująca opowieść o mieście dzieciństwa, które z barwnej krainy, prawdziwej mozaiki kultur staje się miejscem tragicznym. Autor ma niezwykłą pamięć do szczegółów, ale też umiejętność oddania atmosfery. W książce mamy też sportretowaną całą plejadę ciekawych ludzi. Tadeusz Olszański to ojciec sympatycznego dziennikarza Michała Olszańskiego.

Dla wszystkich zainteresowanych historią Kresów. Zajmująca opowieść o mieście dzieciństwa, które z barwnej krainy, prawdziwej mozaiki kultur staje się miejscem tragicznym. Autor ma niezwykłą pamięć do szczegółów, ale też umiejętność oddania atmosfery. W książce mamy też sportretowaną całą plejadę ciekawych ludzi. Tadeusz Olszański to ojciec sympatycznego dziennikarza...

Świetnie napisana biografia. Z sympatią, ale bez lukru. Autorka nie bawi się w łatwe psychologizowanie, na podstawie listów, pamiętnika i wspomnień znajomych Korczaka buduje wielowymiarowy portret pisarza, pedagoga, lekarza, filozofa. Osoby przekornej, często idącej pod prąd, a jednocześnie wciąż szukającej odpowiedzi o sens wszelkich starań. Autorka nie unika trudnych pytań, ale też zawsze stara się zrozumieć postępowanie starego Doktora w kontekście jego marzeń i ideałów. Trochę zabrakło mi szerszego opisu relacji Janusza Korczaka z innymi pisarzami 20-lecia Międzywojennego, choć z książki jasno wynika, że na relacje towarzyskie i przesiadywanie po kawiarniach zbyt wiele czasu nie miał. Ostatnie rozdziały poruszają rzeczowym opisem, próbą rekonstrukcji zdarzeń i uczuć nie do opisania.

Świetnie napisana biografia. Z sympatią, ale bez lukru. Autorka nie bawi się w łatwe psychologizowanie, na podstawie listów, pamiętnika i wspomnień znajomych Korczaka buduje wielowymiarowy portret pisarza, pedagoga, lekarza, filozofa. Osoby przekornej, często idącej pod prąd, a jednocześnie wciąż szukającej odpowiedzi o sens wszelkich starań. Autorka nie unika trudnych...

!

!

Polecam wszystkim, dla których podróże to także powolne smakowanie odwiedzanych miejsc. Makłowicz nigdzie się nie śpieszy, przeżuwa spokojnie z błogą miną i tak plastycznie, że się wilczych oczu dostaje :) Nie czytać na głodnego!

Polecam wszystkim, dla których podróże to także powolne smakowanie odwiedzanych miejsc. Makłowicz nigdzie się nie śpieszy, przeżuwa spokojnie z błogą miną i tak plastycznie, że się wilczych oczu dostaje :) Nie czytać na głodnego!

Genialne opowiadania. Obrazy żywcem od Chagalla. Bóg, diabeł, miłość pokusa. Wszystko w niech jest. Opisane pięknym poetyckim językiem. Tefilin, tałes i mezuzy. Przekomarzanki i rozmowy o sprawach najważniejszych, lekkość i smutek.

Genialne opowiadania. Obrazy żywcem od Chagalla. Bóg, diabeł, miłość pokusa. Wszystko w niech jest. Opisane pięknym poetyckim językiem. Tefilin, tałes i mezuzy. Przekomarzanki i rozmowy o sprawach najważniejszych, lekkość i smutek.

Dużo plotek, sporo cynizmu, dość dobre czytadło. Dla zainteresowanych nocnym życiem artystycznym w PRL i Nowym Jorkiem.

Dużo plotek, sporo cynizmu, dość dobre czytadło. Dla zainteresowanych nocnym życiem artystycznym w PRL i Nowym Jorkiem.

Straszy, ale i zaprasza do rozmyślań nad naszą kondycją. Nie trąci myszką, czyta się wciąż bardzo dobrze.

Straszy, ale i zaprasza do rozmyślań nad naszą kondycją. Nie trąci myszką, czyta się wciąż bardzo dobrze.

Stylowa, gotycka historia. Barwne opisy i trzymająca w napięciu akcja. Fajne czytadło :)

Stylowa, gotycka historia. Barwne opisy i trzymająca w napięciu akcja. Fajne czytadło :)

Mogłaby zostać wielką pisarką, z jej zmysłem obserwacji, wrażliwością i sarkastycznym poczuciem humoru. Gdyby tylko pozwolono jej żyć.

Mogłaby zostać wielką pisarką, z jej zmysłem obserwacji, wrażliwością i sarkastycznym poczuciem humoru. Gdyby tylko pozwolono jej żyć.

Trochę inny Sienkiewicz :)

Trochę inny Sienkiewicz :)