Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak zwykle nie sposób ocenić ostatniej części trylogii bez odniesień do poprzedników.
Zmiany na plus:
1. Postacie bardziej ludzkie, mają swoje wady i zalety. Nie mamy już bohaterów bez skazy i każdy jakieś swoje małe grzeszki ma.
2. Fabuła generalnie mniej nieprawdopodobna.
3. Tym razem autor nie obawiał się nikogo obrazić i w miarę obiektywnie przedstawił działania poszczególnym rządów
Zmiany na minus:
1. Wcześniej większość bohaterów była "zwykłymi ludźmi" teraz to prawie sami politycy.
2. Długi czas trwania tomu nie przyczynił się pozytywnie na spójność fabuły
Poza tym autor nie ma pojęcia co to komunizm oraz jak się żyło ludziom po "złej" stronie żelaznej kurtyny.
Nie popełnia standardowych błędów "amerykańskich" pisarzy ale dla niego ZSRR to takie drugie Stany tylko odrobinę gorsze,
a kraje Układu Warszawskiego to takie drugie NATO tylko gorsze.

Niemniej warto przeczytać.

Jak zwykle nie sposób ocenić ostatniej części trylogii bez odniesień do poprzedników.
Zmiany na plus:
1. Postacie bardziej ludzkie, mają swoje wady i zalety. Nie mamy już bohaterów bez skazy i każdy jakieś swoje małe grzeszki ma.
2. Fabuła generalnie mniej nieprawdopodobna.
3. Tym razem autor nie obawiał się nikogo obrazić i w miarę obiektywnie przedstawił działania...

Dzieciom się bardzo podobało. Momentami nieco przydługie, ale to drobiazg.

Dzieciom się bardzo podobało. Momentami nieco przydługie, ale to drobiazg.

W kółko te same informacje, podawane w nieco innych okolicznościach. Tajny wywiad cukierkowy i nieporadny. Niemniej, dało się przeczytać.

W kółko te same informacje, podawane w nieco innych okolicznościach. Tajny wywiad cukierkowy i nieporadny. Niemniej, dało się przeczytać.

Podobnie jak inne części cyklu.

Podobnie jak inne części cyklu.

Podobnie jak część pierwsza mnóstwo odgrzewanych motywów, opisanych wyjątkowo bezbarwnie.

Podobnie jak część pierwsza mnóstwo odgrzewanych motywów, opisanych wyjątkowo bezbarwnie.

Typowy skandynawski kryminał z bardzo dużą częścią obyczajową.
Obyczaj jest niezły, ale smętny. Cóż bywa.
Kryminał jest straszny. Wszystko w nim jest poniżej oczekiwań.

Typowy skandynawski kryminał z bardzo dużą częścią obyczajową.
Obyczaj jest niezły, ale smętny. Cóż bywa.
Kryminał jest straszny. Wszystko w nim jest poniżej oczekiwań.

Po przeczytaniu powieści ma się wrażenie, że to tylko gorszy inkwizytor "Piekary". Sporo niedociągnięć fabularnych, klimat słaby, mało napięcia.
Sam bohater wyrazisty, ale mocno skalkowany z innych tego typu powieści. W kilku opowiadaniach brakuje epilogu czy nawet zakończenia.
Pamiętajmy, że to debiut, więc nie jest źle. Dobrze jednak również nie.

Po przeczytaniu powieści ma się wrażenie, że to tylko gorszy inkwizytor "Piekary". Sporo niedociągnięć fabularnych, klimat słaby, mało napięcia.
Sam bohater wyrazisty, ale mocno skalkowany z innych tego typu powieści. W kilku opowiadaniach brakuje epilogu czy nawet zakończenia.
Pamiętajmy, że to debiut, więc nie jest źle. Dobrze jednak również nie.

Mistrzowsko oddane realia średniowiecza, jednak mentalność bohaterów XX wieczna. Fabuła senna ale ciekawa, ze zbyt wieloma słabo rozpisanymi zakrętami.

Mistrzowsko oddane realia średniowiecza, jednak mentalność bohaterów XX wieczna. Fabuła senna ale ciekawa, ze zbyt wieloma słabo rozpisanymi zakrętami.

Powieść pod względem warsztatowym lepsza niż poprzedni tom, mniej historii z podręczników więc fabuły. Jednak całościowo nie dorównuje jedynce. Brakło balansu, tak charakterystycznego dla "Upadku gigantów". Kwestie rosyjskie, niemieckie, francuskie i japońskie albo nie sinieją albo są ubogim tłem dla Anglii i USA. Po drugie autorowi brakło jaj na ukazanie jak wyglądała wojna. Jedynie krótki epizod gdy Armia Czerwona zdobyła Berlin zasługuje na pochwałę. Reszta jak przez mgłę. Niby mówi się o tym czy tamtym, ale tak żeby nie urazić żadnego przewrażliwionego czytelnika.

Powieść pod względem warsztatowym lepsza niż poprzedni tom, mniej historii z podręczników więc fabuły. Jednak całościowo nie dorównuje jedynce. Brakło balansu, tak charakterystycznego dla "Upadku gigantów". Kwestie rosyjskie, niemieckie, francuskie i japońskie albo nie sinieją albo są ubogim tłem dla Anglii i USA. Po drugie autorowi brakło jaj na ukazanie jak wyglądała...

Nieco słabsza pozycja w serii.

Nieco słabsza pozycja w serii.

Książka wielu plusów i równie wielu minusów.
In plus:
- sprawnie się czyta, lekkie pióro autora
- ciekawe tło powieści, nieźle przedstawione
- odpowiednie wyprzedzenie fabuły pozwalające przedstawienie przyczyn
- przynajmniej na początku ciekawe losy bohaterów
In minus:
- brak klimatu, szczególnie w podczas opisu biedniejszej części społeczeństw
- przeciwnicy głównych bohaterów zwyczajnie nieudolni i wręcz głupi
- dziwnie skrzywione spojrzenie na geopolitykę
- pod koniec siada fabuła na rzecz podręcznika

Książka wielu plusów i równie wielu minusów.
In plus:
- sprawnie się czyta, lekkie pióro autora
- ciekawe tło powieści, nieźle przedstawione
- odpowiednie wyprzedzenie fabuły pozwalające przedstawienie przyczyn
- przynajmniej na początku ciekawe losy bohaterów
In minus:
- brak klimatu, szczególnie w podczas opisu biedniejszej części społeczeństw
- przeciwnicy głównych...

Podobnie jak w poprzednich tomach otrzymujemy całkiem sensowne śledztwo w całkiem sensowych okolicznościach z całkiem sensownymi (choć przerysowanymi) postaciami.

Sama intryga, gdy już ją poznajemy wydaje się mało realna i trudna do przeprowadzenia z powodów technicznych. Dodatkowo dość wydumana i mało prawdopodobna.

Jednak nie psuje to nadto całości.
Sam epilog (i to całek trylogii) również można jakoś przeżyć choć to chyba najsłabszy element.

Podobnie jak w poprzednich tomach otrzymujemy całkiem sensowne śledztwo w całkiem sensowych okolicznościach z całkiem sensownymi (choć przerysowanymi) postaciami.

Sama intryga, gdy już ją poznajemy wydaje się mało realna i trudna do przeprowadzenia z powodów technicznych. Dodatkowo dość wydumana i mało prawdopodobna.

Jednak nie psuje to nadto całości.
Sam epilog (i to...

Podobnie jak w poprzednim tomie czeka nas rasowy, dobry kryminał.
Pod względem jakości i stylu podobny do "jedynki".

Podobnie jak w poprzednim tomie czeka nas rasowy, dobry kryminał.
Pod względem jakości i stylu podobny do "jedynki".

Rozbijając analitycznie powieść:
- realia 5/5
- zbrodnia 3/5
- śledztwo 4,5/5
- główny bohater 4/5
- pozostali 5/5
średnia 4,3

Wszystko generalnie bardzo dobre oprócz zakończenia, ale i tak warto.

Rozbijając analitycznie powieść:
- realia 5/5
- zbrodnia 3/5
- śledztwo 4,5/5
- główny bohater 4/5
- pozostali 5/5
średnia 4,3

Wszystko generalnie bardzo dobre oprócz zakończenia, ale i tak warto.

Pomijając sama końcówkę naprawdę świetna.

Pomijając sama końcówkę naprawdę świetna.

Gdzieś w środku jest jakieś 60 stron, które czyta się z przyjemnością. Reszta raczej nużąca i męcząca.
Chaotyczna fabuła która z jednej strony jest za krótka na jedną książkę, ale z drugiej tylko otwiera cykl (taki paradoks).
Czytając ma się wrażenie, że autor napisał po prostu setkę krótkich scenek i jakoś tam je połączył.
Drugiego tomu raczej nie przeczytam.

Gdzieś w środku jest jakieś 60 stron, które czyta się z przyjemnością. Reszta raczej nużąca i męcząca.
Chaotyczna fabuła która z jednej strony jest za krótka na jedną książkę, ale z drugiej tylko otwiera cykl (taki paradoks).
Czytając ma się wrażenie, że autor napisał po prostu setkę krótkich scenek i jakoś tam je połączył.
Drugiego tomu raczej nie przeczytam.