Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Lekcje chemii" Bonnie Garmus.
Bardzo sympatyczna, zabawna, a jednocześnie wzruszająca lektura o młodej, inteligentnej i znającej swoją wartość kobiecie, która nie ma zamiaru zostać wstawiona w ramy typowej gospodyni domowej natomiast dąży do spełniania swoich marzeń i pasji jakimi jest praca na stanowisku badawczym w Instytucie Chemii. Walczy również o możliwość dokonywania własnych wyborów życiowych. Historia rozgrywa się w latach 50-tych, w których równość płci, tolerancja rasowa, etniczna i religijna pozostawia wiele do życzenia. Kobieta postrzegana jest jako dodatek do mężczyzny, ma ładnie wyglądać, zajmować się domem, rodzić i wychowywać dzieci, o pracy na stanowisku może tylko pomarzyć.
Elisabeth Zott jest przeciwieństwem takiego stereotypu, jest mądra, ładna, wykształcona, ambitna i pełna chęci do zdobycia naukowego świata, nie da się lekceważyć, dlatego jest cierniem w oku, dla większej części męskiej populacji. Niestety odbija się to w pracy, gdzie szef i współpracownicy traktują ją jak sekretarkę od podawania kawy, czy zwykłą laborantkę, a nie jak naukowca.
Gdy Elizabeth poznaje ekscentrycznego i uznanego chemika jej życie diametralnie się zmienia. Calvin traktuje Eli z szacunkiem, jak równego sobie partnera, badacza, człowieka. Obydwoje zakochują się w sobie i tworzą świetną, uzupełniającą się parę, zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym.
Niestety sielanka i szczęście nie trwa długo i kobieta, wkrótce traci pracę, zostaje samotną matką z małą córeczką i inteligentym psem o dziwnym imieniu Szósta Trzydzieści. Kobieta stara się nie tracić nadziei na lepszy los, kuchnię przerabia na laboratorium, poznaje przesympatyczną wspierającą sąsiadkę, która staje się jej najbliższą przyjaciółką. Niedługo też dostaje nową pracę, zaczyna prowadzić telewizyjny program kulinarny, który zdobywa ogromną popularność wśród kobiet i to nie ze względu na pyszne i zdrowe potrawy, które przygotowuje...
Serdecznie polecam 🙂

"Lekcje chemii" Bonnie Garmus.
Bardzo sympatyczna, zabawna, a jednocześnie wzruszająca lektura o młodej, inteligentnej i znającej swoją wartość kobiecie, która nie ma zamiaru zostać wstawiona w ramy typowej gospodyni domowej natomiast dąży do spełniania swoich marzeń i pasji jakimi jest praca na stanowisku badawczym w Instytucie Chemii. Walczy również o możliwość ...

"Ludzie z mgły" Izabela Janiszewska.
Wiem, wiem. Wszyscy już dawno przeczytaliście tę książkę. Ja mam niestety opóźniony "zapłon"🤣 i dopiero niedawno skończyłam ją czytać 🤣
Świetny polski thriller 👍
Powiem szczerze, że to moje pierwsze spotkanie z autorką i po tytule oraz opisie, myślałam, że będą tu poruszone jakieś nadprzyrodzone tematy, a ja takie lubię, więc głównie dlatego kupiłam książkę. Okazało się jednak, że wszystko da się logicznie wytłumaczyć, a mgła, która nawiedza to podlaskie miasteczko to tylko zwykłe zjawisko pogodowe i miejscowa legenda 😉
Mimo wszystko jestem bardzo miło zaskczona, bo historia przypadła mi do gustu, trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony, jej tajemniczość i zwroty akcji powodowały, że nie mogłam się od niej oderwać. Sceneria, tajemnicze zaginięcia młodych ludzi, dziwne zachowania miejskiej społeczności, sekrety mieszkańców, niezwykłe pojawienie się z leśnej mgły, młodego mężczyzny, który nie wie kim jest. Wszystko to sprawia, że opowieść jest magiczna, fascynująca i pełna emocji. Do tego zaskakujące i niespodziewane zakończenie.
Cóż mogę powiedzieć? Polecam i chętnie sięgnę po inne pozycje tej autorki 😊

"Ludzie z mgły" Izabela Janiszewska.
Wiem, wiem. Wszyscy już dawno przeczytaliście tę książkę. Ja mam niestety opóźniony "zapłon"🤣 i dopiero niedawno skończyłam ją czytać 🤣
Świetny polski thriller 👍
Powiem szczerze, że to moje pierwsze spotkanie z autorką i po tytule oraz opisie, myślałam, że będą tu poruszone jakieś nadprzyrodzone tematy, a ja takie lubię, więc głównie...

"Archiwum Stiega Larssona" Jan Stocklassa.

Reportaż dotyczący śledztwa w sprawie zamachu w 1986 roku, na szwedzkiego premiera Olofa Palmego.
Autor przez przypadek zainteresował się i postanowił przeprowadzić własne śledztwo niewyjaśnionego właściwie do dziś, zabójstwa premiera Szwecji. Ponieważ Jana jako reportera interesowała polityka skrajnych prawicowców, dostał on wyłączny dostęp do prywatnych materiałów z archiwum Stiega Larssona, autora "Millenium", który wcześniej również starał się na własną rękę przeprowadzić dziennikarskie śledztwo dotyczące śmierci premiera. Stocklassa przepadł. Tak go wciągnęły wątki, które przedstawił Larsson, że zrezygnował z poprzednich planów i zajął się wyłącznie kontynuacją rozwiązania zagadki tego zabójstwa.
Na podstawie materiałów Stiega, własnych wywiadów i zdobytych, czasem nielegalnie dokumentów, stworzył swoją teorię i udzielił odpowiedzi, kto mógł zabić Olofa Palmego. Czy ta teoria może być słuszna? Szczerze mówiąc uważam, że jest bardziej prawdopodobna niż te, które wypracowała szwedzka policja i szwedzkie służby bezpieczeństwa, które o zamach podejrzewali między innymi: ekstremalnych prawicowców, kurdyjskich uchodźców, KGB, Stasi, czy w końcu kozła ofiarnego, drobnego złodziejaszka i narkomana Christera Petterssona oraz sfrustrowanego obywatela Stiga Engstrőma zwanego Skandia - manem. Ciekawam, czy poznamy kiedyś tą jedyną prawdę. Czy szwedzkie służby kiedyś się podzielą informacją? Bo, że wiedzą, kto zamordował to jestem przekonana.
Książka napisana jest prostym językiem, do zrozumienia przez zwykłego czytelnika, czyta się ją jak kryminał, czy sensację, z dużym zainteresowaniem. Polecam osobom, które interesują się takimi tematami. Osobiście jestem pozytywnie zaskoczona.
W ramach ciekawostki, na Netflix jest mini serial opowiadający o jednej z teorii zamachu na Palmego. Jego tytuł to "Małoprawdopodobny morderca". Mnie akurat ta teoria zupełnie nie przekonuje ale jeśli jesteście ciekawi to polecam 😉

"Archiwum Stiega Larssona" Jan Stocklassa.

Reportaż dotyczący śledztwa w sprawie zamachu w 1986 roku, na szwedzkiego premiera Olofa Palmego.
Autor przez przypadek zainteresował się i postanowił przeprowadzić własne śledztwo niewyjaśnionego właściwie do dziś, zabójstwa premiera Szwecji. Ponieważ Jana jako reportera interesowała polityka skrajnych prawicowców, dostał on...

"Dla jej dobra" Ellen Marie Wiseman.
To druga książka Wiseman, która wpadła mi w ręce i druga, która bardzo chwyciła za serce. Pozwoliła nawiązać niesamowitą więź między bohaterkami, wzbudziła sympatię, dużo smutku i współczucia. Sprawiła, że chciałam odwrócić losy jednej z kobiet aby zaznała trochę szczęścia i innego lepszego życia, chciałam ukarania złych ludzi, którzy stanęli na jej drodze, chciałam ukarania najbliższych osób bohaterek, którzy zamiast wsparcia i miłości dali od siebie tylko ból, nienawiść i obojętność.
Tak bardzo chciałam czegoś dobrego dla Lilly, że gdy zaczęła doznawać trochę szczęścia, gdy los zaczął jej sprzyjać, uwierzyłam, że będzie już tylko lepiej. W końcu po tylu rozczarowaniach, zawodzie na najbliższych musi być tylko dobrze. Niestety, rozczarowałam się i bardzo mnie to uderzyło, ale nie zawsze wszystko kończy się dobrze, prawda? Jak w życiu.
Lata 30-te XX wieku. Lilly jest piękną, eteryczną albinoską. Niestety matka nie może się z tym pogodzić i uważa, że córka urodziła się taka przez pakt z diabłem, to Bóg ukarał ją takim dzieckiem. Razem z mężem trzymają dziecko w zamknięciu na poddaszu wielkiego domu, z dala od sąsiadów i przyjaciół, którym powiedziano, że ich córka zmarła zaraz po urodzeniu. Gdy ojciec wyjeżdża w interesach mamusia sprzedaje 10-letnią Lilly do cyrku, który rozłożył się w okolicy. I tak zaczyna się historia młodej dziewczyny, porzuconej przez najbliższych.
W latach 50 tych XX wieku, 19 - letnia Julia, po śmierci matki, dziedziczy dom i stadninę koni wyścigowych. W pokoju ojca odkrywa wycinki starych gazet oraz zdjęcie młodej albinoski w cyrku. Dziewczyna zaczyna zastanawiać się kim jest ta kobieta? Zaczyna podejrzewać ojca o romans z albinoską. Niestety prawda okaże się jeszcze gorsza niż Julia podejrzewa.
Serdecznie polecam tę historię. Książka warta przeczytania, choć jest niesamowicie smutna i chwytająca za serce. Nie będziecie zawiedzeni!!!

"Dla jej dobra" Ellen Marie Wiseman.
To druga książka Wiseman, która wpadła mi w ręce i druga, która bardzo chwyciła za serce. Pozwoliła nawiązać niesamowitą więź między bohaterkami, wzbudziła sympatię, dużo smutku i współczucia. Sprawiła, że chciałam odwrócić losy jednej z kobiet aby zaznała trochę szczęścia i innego lepszego życia, chciałam ukarania złych ludzi, którzy...

"Zagubiony w dolinie śmierci. Obsesja i groza w Himalajach" Harley Rustad. Reportaż.
Bardzo poruszyła mnie historia zaginięcia 35 letniego Justina Alexandra Sheltera, który pojechał do Indii, do doliny Parvatii, w celu oświecenia i znalezienia sensu swojego życia. Dolina Parvati nazywana również Doliną Cieni i Indyjskim Trójkątem Bermudzkim słynie z niewyjaśnionych zaginięć kilkudziesięciu zagranicznych turystów i trekkingowców, których do tej pory nieodnaleziono. Nieodnaleziono również ich ciał. Ofiarą doliny jest również nasz rodak Bruno Muschalik, który zaginął w 2015 roku, rok przed bohaterem tej historiii.
Justin był doświadczonym podróżnikiem i survivalowcem, który zwiedził samotnie prawie cały świat i przejechał motorem całe Stany Zjednoczone. Przez 3 lata wiódł życie nomada, aż w 2016 roku postanowił wyruszyć w Himalaje gdzie przez miesiąc mieszkał samotnie w jaskini, mając przy sobie tylko najpotrzebniejsze rzeczy do przetrwania. Poznał tam Shadu ( mędrca), z którym wyruszył na pielgrzymkę do świętego jeziora Mantalai. Miał tam medytować i praktykować jogę. Niestety ta podróż okazała się ostatnią. Justin zniknął bez śladu. Do tej pory nie wiadomo co się wydarzyło. Czy zginął tragicznie w wypadku? Czy go zamordowano? A może porwano? W tym roku mija 7 lat od zaginięcia mężczyzny, a śledztwo zostało umorzone.
Trochę zawiodłam się na tym reportażu, myślałam, że będzie więcej opisanych historii zaginięć, a to była bardziej biografia Justina. Ale i tak polecam Wam książkę. Jest niesamowita, niesamowity był również Justin, bardzo smutne i niespodzewane zaginięcie, które przrwało nietuzinkowe życie młodego człowieka. A może nie? Może żyje gdzieś w jakiejś samotni, świadomie wybierając taką egzystencję?

"Zagubiony w dolinie śmierci. Obsesja i groza w Himalajach" Harley Rustad. Reportaż.
Bardzo poruszyła mnie historia zaginięcia 35 letniego Justina Alexandra Sheltera, który pojechał do Indii, do doliny Parvatii, w celu oświecenia i znalezienia sensu swojego życia. Dolina Parvati nazywana również Doliną Cieni i Indyjskim Trójkątem Bermudzkim słynie z niewyjaśnionych zaginięć...