Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jako, że pochodzę z byłej Jugosławii, o Tito wiedziałem sporo już przed przeczytaniem tej książki. Tak więc niech będzie dowodem na to, jak dobra, ciekawa i bogata w rewelacje to pozycja sam fakt, że całe moje spojrzenie na Tito przekręciło się o 180 stopni.

To prawdziwa i bolesna demitologizacja Josipa Broza, ukazująca go jako typowego, choć oczywiście posiadającego swoje cechy charakterystyczne komunistycznego dyktatora, a nie kogoś, kto był od tychże dyktatorów lepszy - tak jak to wielu wciąż powiada w byłej Jugosławii. Od strony ukazywania niewygodnych faktów i brudów "Tito. Zagadka stulecia" spisuje się doskonale.

Niestety, są też niedociągnięcia. Było to co prawda zamierzeniem autora, tym niemniej części książki poświęcone wewnętrznych rozgrywkom wewnątrz partii jugosłowiańskich komunistów są zbyt rozległe w stosunku do całej pozostałej treści książki. Bardzo też brakuje większego rozwinięcia tego, co konkretnie robił Tito w czasie II wojny światowej. To ona uczyniła go de facto władcą SFRJ, jednak w "Zagadce stulecia" zajmuje ona bardzo niewiele miejsca.

Polecam tą książkę szczególnie tym osobom, które mają coś wspólnego z ex-Jugosławią, interesują się historią mojej ojczyzny lub chcą wiedzieć, o co tak naprawdę chodziło z tym Tito. Wiem, że takich osób nie ma dużo, ale mam nadzieję, że jeśli już zdarzy im się tu trafić, to sięgną po tą książkę :)

Jako, że pochodzę z byłej Jugosławii, o Tito wiedziałem sporo już przed przeczytaniem tej książki. Tak więc niech będzie dowodem na to, jak dobra, ciekawa i bogata w rewelacje to pozycja sam fakt, że całe moje spojrzenie na Tito przekręciło się o 180 stopni.

To prawdziwa i bolesna demitologizacja Josipa Broza, ukazująca go jako typowego, choć oczywiście posiadającego...

Mimo, że książka została napisana tuż po zakończeniu wojen w Bośni i Chorwacji, więc m.in. zanim wybuchła wojna w Kosowie i zanim poznaliśmy niektóre fakty dotyczące rzeczonych konfliktów, jest to najlepsza, najdosadniejsza i najkonkretniejsza pozycja dotycząca wojen w Jugosławii. Jeśli ktoś się interesuje tym tematem, a dobrze zna język angielski, niech nie sięga dalej - nie potrzeba mu nic więcej, poza "The Death of Yugoslavia".

Mimo, że książka została napisana tuż po zakończeniu wojen w Bośni i Chorwacji, więc m.in. zanim wybuchła wojna w Kosowie i zanim poznaliśmy niektóre fakty dotyczące rzeczonych konfliktów, jest to najlepsza, najdosadniejsza i najkonkretniejsza pozycja dotycząca wojen w Jugosławii. Jeśli ktoś się interesuje tym tematem, a dobrze zna język angielski, niech nie sięga dalej -...

Książka rzeczywiście, zgodnie z opiniami przedmówców, fatalnie zredagowana, napisana kiepsko i nie wiadomo do końca o czym - że nie wspomnę o stronniczości - tym niemniej ma dwie zalety, dzięki którym wywindowałem jej ocenę aż do "4". Po pierwsze, autor nie udaje, że jest jakimś bezstronnym obserwatorem i nie udaje też, że to, co napisał jest reportażem. Po drugie, jest to ciekawy opis pewnego wycinka wojny w Bośni, nietypowy o tyle, że przedstawia Chorwatów walczących w Bośni, nie w Chorwacji; widzimy, jak prowadzą wojnę, z kim, i o co. Podczas lektury trzeba jednak pamiętać, że wszystko, co czytamy jest przedstawione wyłącznie z punktu widzenia Chorwatów i autora, ergo jest to skrajnie nieobiektywne.

Książka rzeczywiście, zgodnie z opiniami przedmówców, fatalnie zredagowana, napisana kiepsko i nie wiadomo do końca o czym - że nie wspomnę o stronniczości - tym niemniej ma dwie zalety, dzięki którym wywindowałem jej ocenę aż do "4". Po pierwsze, autor nie udaje, że jest jakimś bezstronnym obserwatorem i nie udaje też, że to, co napisał jest reportażem. Po drugie, jest to...