Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nowa seria, po tym kiedy już tak bardzo przyzwyczailiśmy się do bohaterów poprzedniej.
Tak, to chyba musi być trudne dla autora, zresztą Diana Brzezińska to potwierdza.
Czy i ta seria się spodoba? Cóż, ja przy moim "ostatnio mało czytam", zaczęłam Wizjonera jednego dnia, a następnego przeczytałam resztę, no dobra, może przeszło na kolejny, bo musiałam doczytać do końca i zrobiła się 1 w nocy ;)
Książka totalnie mnie wkręciła! Króciutkie rozdziały, które bardzo lubię, sprawiają, że czyta się ją ekspresowo!
Początkowo w głowie pojawia się dużo pytań. Częściowo związanych z serią zabójstw mających miejsce w Szczecinie (bardzo podoba mi się to, że autorka jako miejsce akcji obiera to, które bardzo dobrze zna, dzięki czemu i my możemy poczuć się bliżej akcji, wyobrazić sobie to), ale też z tym, że jeszcze nie znamy bohaterów, nie wiemy o nich nic.
A kiedy dostajemy bohatera tak tajemniczego i pełnego sekretów jak profiler, Aleksander Lewis?
Odkrywanie malutkich części układanki staje się mocno ekscytujące!
Wydaje mi się tylko, że postać Lewisa nieco przyćmiewa komisarz Agatę Skibińską. Na razie nie do końca mogę ocenić mój stosunek do niej.
Fun fact: jest taki fragment, kiedy autorka i dalej korekta/redakcja(?) nie wyłapali, że Skibińska została nazwana Sawicką ;)
Drugim takim błędem, który jednak trochę mnie bawi, jest to, że Panowie mieli swój wieczór panieński 😅
Zdarzyło się też kilka literówek, ale nie tyle żeby przeszkadzały w czytaniu.

Całość oceniam bardzo dobrze, tak jak wspomniałam, ja nie potrafiłam się oderwać od lektury!
Jest kilka smaczków, które wywołały mój uśmiech.
Podobał mi się również hm, wątek psychologiczny, który zostawia nas z pewnymi przemyśleniami.

Nowa seria, po tym kiedy już tak bardzo przyzwyczailiśmy się do bohaterów poprzedniej.
Tak, to chyba musi być trudne dla autora, zresztą Diana Brzezińska to potwierdza.
Czy i ta seria się spodoba? Cóż, ja przy moim "ostatnio mało czytam", zaczęłam Wizjonera jednego dnia, a następnego przeczytałam resztę, no dobra, może przeszło na kolejny, bo musiałam doczytać do końca i...

Do tej pory nie miałam okazji czytać książek Pani Mirek, przyznaję, że ta skusiła mnie właśnie psiakiem na okładce.
Nie czytam opisów, bo często mówią one zbyt wiele, dlatego wyszło na to, że trochę byłam źle nastawiona. Spodziewałam się typowo świątecznej książki, tymczasem jej połowa dzieje się kilka miesięcy wcześniej i skupia się na czymś zupełnie innym.

Kojarzy mi się to z takim typowym nastoletnim marzeniem, koncert fajnego zespołu i muzyk, który się w Tobie zakochuje ;)
Chociaż Lidia kończyła studia, była to pierwsza jej taka relacja.
Marcus natomiast nie miał w planach z nikim się wiązać.
Cóż, życie pokazuje, że możemy sobie chcieć albo i nie chcieć.

Całość historii osadzona jest w niewielkiej górskiej miejscowości, gdzie wszyscy wszystkich znają i wszystko wiedzą. Ale czy na pewno?

Autorka skupia się na rodzinnych relacjach, takim fajnym cieple i bliskości, ale pokazuje też kontrast tego rodzinnego życia, z jednej strony właśnie Lidia, bardzo blisko ze wszystkimi, z drugiej Marcus, któremu bliska była tak naprawdę tylko babcia.

Święta w książce mają miejsce gdzieś tak od połowy. A że połączone są ze świętowaniem 80 urodzin dziadka, jest to naprawdę spora impreza!
Mimo wszystko mi trochę tego świątecznego klimatu zabrakło, zdominowały go rodzinne tajemnice, chociaż tak naprawdę to takie prawdziwe. Nieważne czy to Święta, kłótnie zdarzają się również wtedy. Rodzinne tajemnice wychodzą na jaw. A tych w rodzinie Lidii okazuje się, że było sporo. Idealna rodzina nie zawsze jest idealna.
Bardzo podobał mi się koniec książki i cóż, wątek z psem zdecydowanie ;)

Chociaż nie będzie to książka, którą zapamiętam na długo, spędziłam z nią dobry czas.

Do tej pory nie miałam okazji czytać książek Pani Mirek, przyznaję, że ta skusiła mnie właśnie psiakiem na okładce.
Nie czytam opisów, bo często mówią one zbyt wiele, dlatego wyszło na to, że trochę byłam źle nastawiona. Spodziewałam się typowo świątecznej książki, tymczasem jej połowa dzieje się kilka miesięcy wcześniej i skupia się na czymś zupełnie innym.

Kojarzy mi się...

Niestety książki ze zdjęcia, którą przesłuchałam w audiobooku, nie mogę jakoś szczególnie polecić.
Zachwycające okładką Spadające Gwiazdy z treścią, która wielka szkoda, temu pięknemu obrazkowi nie dorównuje.
Nie mówię, że jest zła, ale raczej mocno przeciętna, z potencjałem, który nie został wykorzystany.
Instruktorka narciarstwa, która miała szkolić sławnego aktora. Gdyby nie to, w ogóle by się nie poznali, tymczasem w 90% temat został pominięty, były jakieś przygotowania, po czym koleś jest po prostu zajebisty w temacie i tyle, żadnych smaczków narciarskich, bardzo szkoda.
Zamiast tego autorka skupiła się na stworzeniu bohaterek, które swoim zachowaniem irytują i zachowują się jak dzieci.
Ah no i na miłości zrodzonej jakimiś czarami, nagle jest i już.
Plusem jest zima i ilość śniegu, plusem jest nasz główny bohater i jego rodzina :) i te świąteczne odrobiny też były na plus.

Całość niestety nie ma w sobie nic, co pozwoliłoby zauroczyć się tą powieścią i zapamiętać ją na dłużej.

Niestety książki ze zdjęcia, którą przesłuchałam w audiobooku, nie mogę jakoś szczególnie polecić.
Zachwycające okładką Spadające Gwiazdy z treścią, która wielka szkoda, temu pięknemu obrazkowi nie dorównuje.
Nie mówię, że jest zła, ale raczej mocno przeciętna, z potencjałem, który nie został wykorzystany.
Instruktorka narciarstwa, która miała szkolić sławnego aktora. Gdyby...