Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest rewelacyjna.

Jest krótko i konkretnie, nie jak w większości książek biznesowych gdzie proste rzeczy są rozwleczone na setkach stron.

Sam Alex (autor) to super gość, polecam również jego treści które można znaleźć np. na YouTube.

Książka jest rewelacyjna.

Jest krótko i konkretnie, nie jak w większości książek biznesowych gdzie proste rzeczy są rozwleczone na setkach stron.

Sam Alex (autor) to super gość, polecam również jego treści które można znaleźć np. na YouTube.

Mam mieszane odczucia. Książka pokazuje ideał managera, natomiast nie wskazuje jak tam dojść. Mimo wszystko warto przeczytać, tym bardziej że jest to pozycja na jeden wieczór i daje do myślenia osobom zarządzającym ludźmi w firmie.

Mam mieszane odczucia. Książka pokazuje ideał managera, natomiast nie wskazuje jak tam dojść. Mimo wszystko warto przeczytać, tym bardziej że jest to pozycja na jeden wieczór i daje do myślenia osobom zarządzającym ludźmi w firmie.

Mam mieszane uczucia. Z jednej strony mamy do czynienia z wielką sztuka, arcydziełem literatury napisanym przez jednego z największych wieszczów wszech czasów.

Dzieło obszerne i kompletne, ale nie wolne od wad.

Pierwszą z nich to na pewno to, że książka jest rozwleczona i widać że pisało ją kilka osobowości (zajęła Viktorowi ponad 20 lat i widać, jak zmieniała mu się koncepcja, systemy wierzeń i wartości, finalnie też zapewne i pomysł na książkę). Pierwszy tom jest rewelacyjny, genialny i po prostu tchnie dobrem, im dalej w las tym gorzej, co nie znaczy wcale że źle.

Wątek główny drugiej części książki - Kozety i Mariusza męczący, przydługi. Wychodzi też hipokryzja Hugo który zdecydowanie zbyt duży nacisk kładzie na to, jaka to bohaterka jest "czysta i dziewicza" i robi z niej na siłę dziewczynkę która ma ładnie wyglądać i się uśmiechać i nawet nie odsłaniać nóżki (ah gdyby pisał to w XIX wieku). Dziegciu dokłada fakt, że przy tym wszystkim największa miłość Hugo była właśnie panną lekkich obyczajów.

Końcówka także pozostawia lekki niesmak.

Mimo wszystko dzieło monumentalne, obowiązkowe wręcz - pokazuje jak dzieciństwo przekłada się na życie dorosłe, czyli generalnie wchodzi mocno w psychologię i psychoterapię nie używając tych twierdzeń. Pokazuje, że ludzie nie są z natury źli ale to właśnie inni ludzie i system robią tych... złych.

Podsumowując, nawet jakby autor zakończył książkę zdaniem "Pijany Napoleon III potrząsa Jana Valjeana za ramię - wstawaj, zesrałeś się! Koniec." to i tak ocena nie mogłaby być niższa niż 9/10.

Książka to arcydzieło i ma piękną koncepcję, ale bywa męcząca.

Mam mieszane uczucia. Z jednej strony mamy do czynienia z wielką sztuka, arcydziełem literatury napisanym przez jednego z największych wieszczów wszech czasów.

Dzieło obszerne i kompletne, ale nie wolne od wad.

Pierwszą z nich to na pewno to, że książka jest rozwleczona i widać że pisało ją kilka osobowości (zajęła Viktorowi ponad 20 lat i widać, jak zmieniała mu się...