-
Artykuły„Kobiety rodzą i wychowują cywilizację” – rozmowa z Moniką RaspenBarbaraDorosz1
-
ArtykułyMagiczne sekrety babć (tych żywych i tych nie do końca…)corbeau0
-
ArtykułyNapisz recenzję powieści „Kroczący wśród cieni” i wygraj pakiet książek!LubimyCzytać2
-
ArtykułyLiam Hemsworth po raz pierwszy jako Wiedźmin, a współlokatorka Wednesday debiutuje jako detektywkaAnna Sierant1
Biblioteczka
2019-03-14
2019-01-17
2018-12-23
2018-08-02
Chyba najlepsza książka o tematyce piłki nożnej jaką czytałem. Ciekawie, bez upiększeń, z jajem i na serio. Przez tę książkę się po prostu płynie. Masa fantastycznych anegdotek, historii zza kulis, ciekawe spojrzenie autora na powszechnie dyskutowane tematy... Super, zdecydowanie polecam.
Chyba najlepsza książka o tematyce piłki nożnej jaką czytałem. Ciekawie, bez upiększeń, z jajem i na serio. Przez tę książkę się po prostu płynie. Masa fantastycznych anegdotek, historii zza kulis, ciekawe spojrzenie autora na powszechnie dyskutowane tematy... Super, zdecydowanie polecam.
Pokaż mimo to2018-06-12
2017-11-15
2015-10-22
Całkiem trafna analiza rządów Platformy Obywatelskiej. Autor wskazuje przyczyny spadającego poparcia, oraz postępującej degrengolady obecnej władzy i trudno odmówić mu racji. Do tego czyta się tą książkę bardzo lekko, łatwo i przyjemnie, a czasami jest nawet zabawnie. Polecam.
Całkiem trafna analiza rządów Platformy Obywatelskiej. Autor wskazuje przyczyny spadającego poparcia, oraz postępującej degrengolady obecnej władzy i trudno odmówić mu racji. Do tego czyta się tą książkę bardzo lekko, łatwo i przyjemnie, a czasami jest nawet zabawnie. Polecam.
Pokaż mimo to2016-08-23
2015-03-07
Książka składa z bardzo krótkich rozdziałów i sprawia wrażenie zbiorczego wydania kilkudziesięciu felietonów autorstwa Korwina - Mikke (być może nawet tak jest, nie wiem). Czytało się całkiem przyjemnie. Niektóre tezy autora bardzo trafne, z innymi się nie zgadzam. Na pewno jest to zupełnie inne spojrzenie na rzeczywistość, niż to które wpajają nam w szkołach i to które znamy z mediów. Przy okazji pochwalę się, że zdobyłem wydanie z 1995 roku z autografem autora (warto dyskutować na tematy polityczne z wykładowcami na uczelni, może się okazać, że byli kiedyś "Korwinistami" i zechcą podarować nam prezent : ) ).
Książka składa z bardzo krótkich rozdziałów i sprawia wrażenie zbiorczego wydania kilkudziesięciu felietonów autorstwa Korwina - Mikke (być może nawet tak jest, nie wiem). Czytało się całkiem przyjemnie. Niektóre tezy autora bardzo trafne, z innymi się nie zgadzam. Na pewno jest to zupełnie inne spojrzenie na rzeczywistość, niż to które wpajają nam w szkołach i to które...
więcej mniej Pokaż mimo to2015-11-10
Zaskakująco aktualna książka. W latach 90 mogło się wydawać, że Wojciech Cejrowski to oszołom (zresztą taką łatkę mu przypięto). Ja z racji wieku przeczytałem "Kołtuna" dopiero teraz, w roku 2015 i... gdyby nie nieco nieaktualne już nazwiska (Oleksy, Kwaśniewski, Jaruzelski itd.), to sytuacja w nim opisana jest niemal identyczna. Cejrowski miał rację w ocenie naszych "elit" politycznych, oraz Unii Europejskiej. Obecnie dzieją się rzeczy, o których pan Cejrowski pisał dwadzieścia lat temu. Wtedy wydawały się nierealne i śmieszne. Adopcja dzieci przez pary homoseksualne. Pedofilia. Zwalczanie tradycyjnych, katolickich wartości. Krytyka i likwidacja państw narodowych. Zmiany płci. Czy o tym wszystkim nie mówi się dzisiaj w mediach?
Książka momentami jest bardzo zabawna, momentami poważna, ale zawsze niezwykle interesująca. Styl Cejrowskiego albo się kocha, albo nienawidzi. "Kołtun" jest napisany bardzo ostro, konkretnie i wyraziście. Dla wszystkich żyjących do tej pory w TVNowskim świecie poprawności politycznej będzie szokiem. Polecam!
Zaskakująco aktualna książka. W latach 90 mogło się wydawać, że Wojciech Cejrowski to oszołom (zresztą taką łatkę mu przypięto). Ja z racji wieku przeczytałem "Kołtuna" dopiero teraz, w roku 2015 i... gdyby nie nieco nieaktualne już nazwiska (Oleksy, Kwaśniewski, Jaruzelski itd.), to sytuacja w nim opisana jest niemal identyczna. Cejrowski miał rację w ocenie naszych...
więcej mniej Pokaż mimo to2016-02-02
2016-02-16
Krótko - miało być kontrowersyjnie, nietypowo, zabawnie i irytująco. A było nudnawo, chaotycznie i nijako. Zawiodłem się.
Krótko - miało być kontrowersyjnie, nietypowo, zabawnie i irytująco. A było nudnawo, chaotycznie i nijako. Zawiodłem się.
Pokaż mimo to2016-04-01
Warto spojrzeć na ten sam problem z różnych perspektyw. Historia nie była tak czarno-biała jak opisał to Zychowicz, ale jego diagnoza i ocena jest mi mimo wszystko najbliższa.
Podczas lektury tego zbioru felietonów drażniła mnie tylko jedna rzecz. Przeciwnicy Zychowicza zarzucają mu, że krytykuje polskich przywódców odpowiedzialnych za wybuch powstania wykorzystując wiedzę, której oni nie posiadali. Twierdzą, że Zychowicz zna skutki wszystkich decyzji, podczas gdy np. Bór-Komorowski nie wiedział jakie następstwa przyniesie jego rozkaz wzywający do rozpoczęcia walki.
Załóżmy, że to prawda (chociaż nie do końca).
Ci sami krytycy Zychowicza podają jednak jako argument świadczący o słuszności powstania to, że pozytywne skutki powstania widzimy dopiero teraz. Że jest to wydarzenie, które buduje naszą tożsamość narodową, dumę itd.
Mam rozumieć, że Bór-Komorowski i inni podjęli decyzję o wybuchu powstania myśląc właśnie w ten sposób? "Nie wygramy, doprowadzimy miasto do zagłady, ale ten czyn zbuduje tożsamość narodową przyszłych Polaków"? Jeśli tak - było to strasznie perfidne i bezduszne.
Myślę jednak, że cele powstania były wojskowo-polityczne. Powstanie miało wymierny cel, którego nie udało się osiągnąć.
Usprawiedliwianie ówczesnych przywódców posługując się wiedzą, którą oni nie dysponowali (mit, wartość moralna dla przyszłych Polaków) to nie jest przypadkiem hipokryzja?
Warto spojrzeć na ten sam problem z różnych perspektyw. Historia nie była tak czarno-biała jak opisał to Zychowicz, ale jego diagnoza i ocena jest mi mimo wszystko najbliższa.
Podczas lektury tego zbioru felietonów drażniła mnie tylko jedna rzecz. Przeciwnicy Zychowicza zarzucają mu, że krytykuje polskich przywódców odpowiedzialnych za wybuch powstania wykorzystując wiedzę,...
2016-05-01
Trudno powiedzieć o czym ta książka właściwie jest. Podchodziłem do niej bez większego entuzjazmu, chociaż Rafała Ziemkiewicza bardzo lubię. O "Zgredzie" jednak nie słyszałem, więc stwierdziłem, że nie jest to pewnie najlepsza książka tego autora. No, ale skoro trafiła w moje ręce to przeczytałem. I nie żałuję. Znalazłem tu kilka ciekawych anegdotek, celnych analiz, przemyśleń, a nawet życiowych rad (a tego to się w ogóle nie spodziewałem). Generalnie - warto zajrzeć.
Trudno powiedzieć o czym ta książka właściwie jest. Podchodziłem do niej bez większego entuzjazmu, chociaż Rafała Ziemkiewicza bardzo lubię. O "Zgredzie" jednak nie słyszałem, więc stwierdziłem, że nie jest to pewnie najlepsza książka tego autora. No, ale skoro trafiła w moje ręce to przeczytałem. I nie żałuję. Znalazłem tu kilka ciekawych anegdotek, celnych analiz,...
więcej mniej Pokaż mimo to2016-06-18
Po lekturze dwóch książek Pana Rafała Ziemkiewicza zabrałem się wreszcie za niniejszy książkowy wywiad.
Uwielbiam twórczość Ziemkiewicza, bo po pierwsze - mamy dość podobne poglądy, a po drugie - potrafi on w prosty, dosadny sposób opisać rzeczywistość i nazwać pewne zjawiska po imieniu. Posługuje się prostym, ale ciekawym językiem, co jest dość istotne, ponieważ mówi o rzeczach, które zrozumieć nie jest łatwo. Polityka, biznes, sprawy gospodarcze - każdy niby wie o co chodzi, ale czy naprawdę rozumie co z czego wynika i dlaczego jest tak, a nie inaczej? Nie ma tu miałkiego ględzenia. Albo się taki styl lubi, albo nie. Ja cenię ludzi o jasno zdefiniowanych poglądach, którzy nazywają rzeczy po imieniu (niezależnie od tego czy się z nimi zgadzam, czy nie). Jest ciekawie, ostro, czasami zabawnie - ogólnie polecam.
Po lekturze dwóch książek Pana Rafała Ziemkiewicza zabrałem się wreszcie za niniejszy książkowy wywiad.
Uwielbiam twórczość Ziemkiewicza, bo po pierwsze - mamy dość podobne poglądy, a po drugie - potrafi on w prosty, dosadny sposób opisać rzeczywistość i nazwać pewne zjawiska po imieniu. Posługuje się prostym, ale ciekawym językiem, co jest dość istotne, ponieważ mówi o...
Wszyscy, którzy ucinają dyskusję na temat polskiej polityki przed i w trakcie II Wojny Światowej twierdząc, że nie można krytykować ówczesnego rządu, ponieważ tragiczne następstwa podjętych wówczas decyzji były absolutnie nie do przewidzenia, powinni dostać tą książką w twarz.
Wszyscy, którzy ucinają dyskusję na temat polskiej polityki przed i w trakcie II Wojny Światowej twierdząc, że nie można krytykować ówczesnego rządu, ponieważ tragiczne następstwa podjętych wówczas decyzji były absolutnie nie do przewidzenia, powinni dostać tą książką w twarz.
Pokaż mimo to