Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo fajnie wykonana i zawsze to coś nowego w uniwersum książek Warcrafta

Bardzo fajnie wykonana i zawsze to coś nowego w uniwersum książek Warcrafta

Cały cykl związany z Kompleksem 7215 jest bardzo słaby, ale książka Dominiki to totalna porażka. Napisana nie wiadomo po co i dlaczego. Jeśli ktoś liczył na poziom cyklu STALKERA to niech sobie te pozycje odpuści

Cały cykl związany z Kompleksem 7215 jest bardzo słaby, ale książka Dominiki to totalna porażka. Napisana nie wiadomo po co i dlaczego. Jeśli ktoś liczył na poziom cyklu STALKERA to niech sobie te pozycje odpuści

Wstęga była słaba, Wojna jest jeszcze słabsza. Zero stalkerskiego klimatu. Wielkie braki w mutantach - właściwie w obu książkach pojawiają się dosłownie na chwilę przemienieni, gdyby nie Chemik to o hiperach tez prawie nic by nie było, są jakieś wzmianki o wargach i tyle, reszta to sci-fi. Anomalii mało. Nie tego się spodziewałem, ale gdyby bohaterowie i sama historia były lepsze to jakoś bym to przeżył.

Nie wiem, co wniosła by kolejna książka z tej serii, ale na tę chwilę nie widzę żadnego związku postaci Chemika i Garsteczki z tymi, którzy pojawili się w cyklu o Ślepym.

Antymir to zdecydowanie najsłabszy cykl w uniwersum fabrycznej zony i może z nim konkurować chyba tylko cykl napisany przez Nieściura (chociaż tam był przynajmniej jakikolwiek klimat).

Wstęga była słaba, Wojna jest jeszcze słabsza. Zero stalkerskiego klimatu. Wielkie braki w mutantach - właściwie w obu książkach pojawiają się dosłownie na chwilę przemienieni, gdyby nie Chemik to o hiperach tez prawie nic by nie było, są jakieś wzmianki o wargach i tyle, reszta to sci-fi. Anomalii mało. Nie tego się spodziewałem, ale gdyby bohaterowie i sama historia były...

Ocena byłaby znacznie wyższa, gdyby cała książka była przynajmniej na poziomie ostatnich 120-150 stron. Osobiście irytował mnie nieco brak rozdziałów - nigdy nie mogłem znaleźć dobrego miejsca na przerwę w czytaniu.

Ocena byłaby znacznie wyższa, gdyby cała książka była przynajmniej na poziomie ostatnich 120-150 stron. Osobiście irytował mnie nieco brak rozdziałów - nigdy nie mogłem znaleźć dobrego miejsca na przerwę w czytaniu.

Książka mocno przeciętna i w sumie nie lepsza od pierwszej. Pomysł z odpowiedziami na pytania internautów niby fajny, ale słabo zrealizowany. Del Piero mocno słodzi, na kontrowersyjne pytania odpowiada wymijająco lub nawet te pytania ignoruje mówiąc o zupełnie czymś innym. Wiele pytań się powtarza. Jeśli ktoś nie jest super fanem Alexa to będzie miał spory problem w dotrwaniu do końca nawet tak krótkiej lektury.

Książka mocno przeciętna i w sumie nie lepsza od pierwszej. Pomysł z odpowiedziami na pytania internautów niby fajny, ale słabo zrealizowany. Del Piero mocno słodzi, na kontrowersyjne pytania odpowiada wymijająco lub nawet te pytania ignoruje mówiąc o zupełnie czymś innym. Wiele pytań się powtarza. Jeśli ktoś nie jest super fanem Alexa to będzie miał spory problem w...

Kolejna ze świetnie napisanych książek, która spaja historię Warcrafta w większą całość. Horda chce zdobyć nowy dom i odzyskać honor po skażeniu fel, a tworzące się z przymusu Przymierze desperacko broni swojego świata.

Kolejna ze świetnie napisanych książek, która spaja historię Warcrafta w większą całość. Horda chce zdobyć nowy dom i odzyskać honor po skażeniu fel, a tworzące się z przymusu Przymierze desperacko broni swojego świata.

Bardzo ciekawa lektura, będąca odzwierciedleniem postawy Andrei. Książka spokojna i przemyślana, jednak miejscami zaskakuje i wprawia w osłupienie, dokładnie tak jak sam Maestro na boisku. Można się z niej dowiedzieć kilku ciekawych faktów i przemyśleń oraz ujrzeć nieznaną szerszej publice stronę charakteru Pirlo.

Bardzo ciekawa lektura, będąca odzwierciedleniem postawy Andrei. Książka spokojna i przemyślana, jednak miejscami zaskakuje i wprawia w osłupienie, dokładnie tak jak sam Maestro na boisku. Można się z niej dowiedzieć kilku ciekawych faktów i przemyśleń oraz ujrzeć nieznaną szerszej publice stronę charakteru Pirlo.

Zamysłem autora było osadzenie książki wokół Mundialu z 2006 roku oraz słynnego uderzenia "z byka" Marco Materazzi'ego i wyszło... bardzo słabo.
Osobiście uważam książkę za chaotyczną i nudnawą. Czytając ma się wrażenie, że autor zlepił losowo newsy i cytaty dostępne w internecie i gazetach na temat Zidana, Mundialu w jego wykonaniu i kilku pobocznych tematów. Nie jest to autobiografia, ale razi w oczy deficyt (bo jest zaledwie kilka) osobistych wypowiedzi Zidana.

Czytający musi się przygotować na brak informacji o życiu codziennym, relacjach z rodziną, czy typowych w biografiach "dziejów opisywanej osoby", jak również jakichkolwiek ciekawostek o Zizu.

Zamysłem autora było osadzenie książki wokół Mundialu z 2006 roku oraz słynnego uderzenia "z byka" Marco Materazzi'ego i wyszło... bardzo słabo.
Osobiście uważam książkę za chaotyczną i nudnawą. Czytając ma się wrażenie, że autor zlepił losowo newsy i cytaty dostępne w internecie i gazetach na temat Zidana, Mundialu w jego wykonaniu i kilku pobocznych tematów. Nie jest to...

Książka bardzo skomplikowana i pogmatwana. Na pewno nie dla osób początkujących. Stwierdzenie, że można czytając ją robić notatki wcale nie jest przesadzone :)

Książka bardzo skomplikowana i pogmatwana. Na pewno nie dla osób początkujących. Stwierdzenie, że można czytając ją robić notatki wcale nie jest przesadzone :)

Kolejna po książce Alexa obowiązkowa pozycja dla fana Juve. Czytałem ją bezpośrednio po Gramy Dalej i muszę powiedzieć, że jest to dużo lepsza pozycja. Akcja od początku do samego końca, nie zwalnia ani na chwilę. Dużo ciekawych szczegółów i emocji.

Dokładnie takiej książki "z charakterem" spodziewałem się po tym Panu i się nie zawiodłem.

Kolejna po książce Alexa obowiązkowa pozycja dla fana Juve. Czytałem ją bezpośrednio po Gramy Dalej i muszę powiedzieć, że jest to dużo lepsza pozycja. Akcja od początku do samego końca, nie zwalnia ani na chwilę. Dużo ciekawych szczegółów i emocji.

Dokładnie takiej książki "z charakterem" spodziewałem się po tym Panu i się nie zawiodłem.

Nie jest to typowa biografia i na pewno nie jest jedną z najlepszych, jednak jest to lektura obowiązkowa dla każdego fana Juve, zaś Alex jest zarówno wybitnym piłkarzem jak i człowiekiem, i chyba dlatego zawyżam nieco ocenę.

Nie jest to typowa biografia i na pewno nie jest jedną z najlepszych, jednak jest to lektura obowiązkowa dla każdego fana Juve, zaś Alex jest zarówno wybitnym piłkarzem jak i człowiekiem, i chyba dlatego zawyżam nieco ocenę.

Książka mnie zawiodła :( Wycięcie prawie wszystkich bohaterów na przestrzeni zaledwie kilku stron - słabizna.
Zawiedziony jestem również "widmowym pożegnaniem" w którym pojawia się Coen nieobecny od kilku tomów (w tym poświęcono mu kilka linijek żeby upewnić, że jednak i jego zarąbano), a brakuje Regisa - najciekawszej dla mnie postaci :(

Boli też pojawiająca się w całym cyklu liczba wróżb lub wzmianek, przepowiadających czyjąś śmierć. Rozumiem jedną, dwie, ale na Boga ileż można!

Książka mnie zawiodła :( Wycięcie prawie wszystkich bohaterów na przestrzeni zaledwie kilku stron - słabizna.
Zawiedziony jestem również "widmowym pożegnaniem" w którym pojawia się Coen nieobecny od kilku tomów (w tym poświęcono mu kilka linijek żeby upewnić, że jednak i jego zarąbano), a brakuje Regisa - najciekawszej dla mnie postaci :(

Boli też pojawiająca się w całym...

Do tej pory chyba najlepsza fantasy jaką czytałem. Ciągła akcja, duża ilość bohaterów, do których czytający się przywiązuje. Zawiera i humor i dramatyzm. Polecam

Do tej pory chyba najlepsza fantasy jaką czytałem. Ciągła akcja, duża ilość bohaterów, do których czytający się przywiązuje. Zawiera i humor i dramatyzm. Polecam

Nie jestem w stanie zrozumieć jakim cudem ta książka może mieć tak wysoką ocenę. Saga wiedźmina zachwalana przez wszystkich na prawo i lewo arcydziełem nie jest, ale da się ją przeczytać. Z tą książką jest inaczej - jest nudna, brakuje w niej wątków.

Można ją opisać w 2 zdaniach - Geralt "chędorzy" Koral i te czarodziejki które mu się nawiną, wspominając przy tym Yennefer. Biednemu Geraltowi ukradli miecze, ale przy okazji parę "stworków" i tak zarąbie.

W tej książce nie da się przywiązać do bohaterów bo i praktycznie nie ma do kogo, Geralt jest nudnym i powtarzającym się wzorcem z poprzednich części.

Nie jestem w stanie zrozumieć jakim cudem ta książka może mieć tak wysoką ocenę. Saga wiedźmina zachwalana przez wszystkich na prawo i lewo arcydziełem nie jest, ale da się ją przeczytać. Z tą książką jest inaczej - jest nudna, brakuje w niej wątków.

Można ją opisać w 2 zdaniach - Geralt "chędorzy" Koral i te czarodziejki które mu się nawiną, wspominając przy tym...