Autobiografia, biografia pamiętnik sportowca. Taka była ostatnia z kategorii w zabawienia grupie fb. Od samego początku wybrałam piłkarza Allesandro Del Piero. Ponieważ dobijam do czterdziestki 🤣 to był ulubiony piłkarz mojego dzieciństwa, można powiedzieć mojej młodości. Grał zarówno w reprezentacji Włoch jak i w klubie Juventus Turyn.

Dawno o nim nie słyszałam. Jak na emeryta przystało, żyje sobie bardziej spokojnie, bez ogromnego blasku fleszy. Nie wierzę że nie jest nie rozpoznawalny ale dzisiejsza młodzież pewnie nie wie kto to jest.

Autor opowiada o swoim dzieciństwie, o więzi z ojcem. Tu widać, że było sobie bliscy, choć oboje tego nie okazywali. Pokazuje, jak ważna jest dla niego rodzina. I jaką miłości była i jest dla niego piłka nożna. Od dziecka chciał być mistrzem świata. I udało mu się. Walka, determinacja, zawzięcie. Świetne cechy mistrza.

Książka świetna, powspominałam dzieciństwo. Mecze oglądane wspólnie ze znajomymi. Pamiętam jak na placu zabaw mieliśmy telewizor. Od kogoś z domu był kabel pociągnięty i całe osiedle oglądało mistrzostwa świata. Kawał magicznych wspomnień.


Polecam 💪💪💪

Autobiografia, biografia pamiętnik sportowca. Taka była ostatnia z kategorii w zabawienia grupie fb. Od samego początku wybrałam piłkarza Allesandro Del Piero. Ponieważ dobijam do czterdziestki 🤣 to był ulubiony piłkarz mojego dzieciństwa, można powiedzieć mojej młodości. Grał zarówno w reprezentacji Włoch jak i w klubie Juventus Turyn.

Dawno o nim nie słyszałam. Jak na...

Liczyłem na wspomnienia z piłkarskich boisk, a zastałem… bo ja wiem? Coś na kształt książki z zakresu psychologii. W krótkich rozdziałach Alessandro Del Piero wskazuje na dziesięć istotnych elementów składających się jego zdaniem na udaną karierę zawodniczą. Paradoksalnie ten układ pasowałby do książki „Dekalog Nawałki” - w której czytelnicy w istocie nie dowiedzą się jakimi zasadami kierował się trener polskiej reprezentacji.
W tej książce nie dowiemy się natomiast praktycznie niczego na temat osiągnieć słynnego włoskiego zawodnika. Szkoda, bo liczyłem na dużo więcej, choćby w zakresie przywiązania do barw i trudnej decyzji odnośnie pozostania w drużynie pomimo karnej degradacji Juventusu do Serie B. „Piłkarze odchodzą, mężczyźni zostają” – jak pamiętamy ze wspomnień Pavla Nedveda; niestety ta myśl nie została rozwinięta. Rozważania na temat siły charakteru, wytrwałości w treningu są dość pobieżne i banalne, trudno uznać je za drogowskaz dla młodych adeptów piłki. Porównując z niedawno czytaną biografią Pepa Guardioli (średnia ocen 6.0),tutaj jest znacznie gorzej. Nie tego oczekiwałem, stąd ocena znacznie poniżej średniej.

Liczyłem na wspomnienia z piłkarskich boisk, a zastałem… bo ja wiem? Coś na kształt książki z zakresu psychologii. W krótkich rozdziałach Alessandro Del Piero wskazuje na dziesięć istotnych elementów składających się jego zdaniem na udaną karierę zawodniczą. Paradoksalnie ten układ pasowałby do książki „Dekalog Nawałki” - w której czytelnicy w istocie nie dowiedzą się...

Napisana prostym językiem z przekazem, że warto podążać za marzeniami. Mój idol porusza trudne wątki jak kontuzje i chęć powrotu z Juve do Serie A po ciężkim sezonie w Serie B.

Napisana prostym językiem z przekazem, że warto podążać za marzeniami. Mój idol porusza trudne wątki jak kontuzje i chęć powrotu z Juve do Serie A po ciężkim sezonie w Serie B.

Niestety, nic ciekawego. Del Piero uderza w filozoficzne tony, pouczając na ok. 150 stronach swej książki w takie komunały jak konieczność ciężkiej pracy, wartość przyjaźni... O ile w przypadku niektórych biografii piłkarskich przeszkadza mi, że są jedynie kopalnią statystyk, które mógłbym znaleźć w Wikipedii, tak tutaj spodziewałem się po prostu więcej futbolu w opowieści... piłkarza. Del Piero dołączył do Juventusu w fascynującym momencie, w którym Stara Dama dopiero wracała na włoskie szczyty, po czym z bólem spadła z powrotem. Chętnie poznałbym tajniki ówczesnej szatni od kuchni, tu jest tego jak na lekarstwo.

Niestety, nic ciekawego. Del Piero uderza w filozoficzne tony, pouczając na ok. 150 stronach swej książki w takie komunały jak konieczność ciężkiej pracy, wartość przyjaźni... O ile w przypadku niektórych biografii piłkarskich przeszkadza mi, że są jedynie kopalnią statystyk, które mógłbym znaleźć w Wikipedii, tak tutaj spodziewałem się po prostu więcej futbolu w...

"Gramy dalej" to szczera i odważna książka. Del Piero opowiada o tym, co dla niego najważniejsze: rodzina, talent, pasja, przyjaźń, wytrwałość, uczciwość, piękno, duch drużyny, poświęcenie, styl i wyzwanie - te pojęcia ukształtowały go i sprawiły, że Alessandro Del Piero znalazł się na ustach milionów kibiców.

"Gramy dalej" to szczera i odważna książka. Del Piero opowiada o tym, co dla niego najważniejsze: rodzina, talent, pasja, przyjaźń, wytrwałość, uczciwość, piękno, duch drużyny, poświęcenie, styl i wyzwanie - te pojęcia ukształtowały go i sprawiły, że Alessandro Del Piero znalazł się na ustach milionów kibiców.

Czytałem dość dawno, ale raczej nie pamiętam, żeby wywarła na mnie jakieś większe wrażenie... raczej się trochę rozczarowałem. Można to było zamknąć w jakąś ciekawszą konwencję. Sporo banałów.

Czytałem dość dawno, ale raczej nie pamiętam, żeby wywarła na mnie jakieś większe wrażenie... raczej się trochę rozczarowałem. Można to było zamknąć w jakąś ciekawszą konwencję. Sporo banałów.

Ocena może być zawyżona, ale w tym wypadku jestem stronniczy. Po pierwsze jestem totalnym kibicem Juve, a po drugie jestem tym kibicem właśnie dzięki Del Piero. A Alex pisze do tego tutaj bardzo mądrze, pięknie, ciekawie i z sensem. Nie ma może za wiele historii z życia i z boiska, ale jest za to, to wszystko co sprawiło, że Alex jest tym kim jest. I jest OK!!!

Ocena może być zawyżona, ale w tym wypadku jestem stronniczy. Po pierwsze jestem totalnym kibicem Juve, a po drugie jestem tym kibicem właśnie dzięki Del Piero. A Alex pisze do tego tutaj bardzo mądrze, pięknie, ciekawie i z sensem. Nie ma może za wiele historii z życia i z boiska, ale jest za to, to wszystko co sprawiło, że Alex jest tym kim jest. I jest OK!!!

Del Piero na europejskich boiskach imponował niebanalnymi zagraniami. Teraz zaimponował pomysłem na książkę - zamiast typowych wspomnień przedstawił swój system wartości, w których wybrane wydarzenia z jego kariery są jedynie tłem. To także swoiste rozliczenie z przeszłością - z planami, marzeniami, ideałami i... potknięciami. Książkę czyta się szybko, choć rażą trochę literówki, których jest więcej niż w innych książkach tego wydawnictwa.

Del Piero na europejskich boiskach imponował niebanalnymi zagraniami. Teraz zaimponował pomysłem na książkę - zamiast typowych wspomnień przedstawił swój system wartości, w których wybrane wydarzenia z jego kariery są jedynie tłem. To także swoiste rozliczenie z przeszłością - z planami, marzeniami, ideałami i... potknięciami. Książkę czyta się szybko, choć rażą trochę...

Choć Del Piero na wstępie zaznacza, że nie jest to "autobiografia", czułem się mimo wszystko nieco rozczarowany. Mi, kibicowi Starej Damy, zabrakło wspomnień związanych z konkretnymi sytuacjami boiskowymi. Del Piero nieco "filozofuje" i często jest dość niekonsekwentny w stosunku do samego siebie. Profesjonalny piłkarz, jakim wielkim idolem by nie był, nie jest chyba osobą, od której chciałoby się czerpać wiedzę o życiu... Nie mniej znalazłem w książce kilka ciekawych wątków i na tą "prawdziwą" autobiografię będę mocno czekał.

Choć Del Piero na wstępie zaznacza, że nie jest to "autobiografia", czułem się mimo wszystko nieco rozczarowany. Mi, kibicowi Starej Damy, zabrakło wspomnień związanych z konkretnymi sytuacjami boiskowymi. Del Piero nieco "filozofuje" i często jest dość niekonsekwentny w stosunku do samego siebie. Profesjonalny piłkarz, jakim wielkim idolem by nie był, nie jest chyba osobą,...

Zawsze byłem ogromnym fanem Del Piero stąd powiem, że spodziewałem się czegoś zdecydowanie lepszego po tej książce. Wydaje się ona być bardzo ogólniokowa. Napisana jest prostym językiem, z którym nikt nie powinien mieć problemu. Pomimo lekkiego rozczarowania uważam, że jest to obowiązkowa pozycja dla każdego kibica włoskiej Serie A (i nie tylko tej ligi)

Zawsze byłem ogromnym fanem Del Piero stąd powiem, że spodziewałem się czegoś zdecydowanie lepszego po tej książce. Wydaje się ona być bardzo ogólniokowa. Napisana jest prostym językiem, z którym nikt nie powinien mieć problemu. Pomimo lekkiego rozczarowania uważam, że jest to obowiązkowa pozycja dla każdego kibica włoskiej Serie A (i nie tylko tej ligi)