Dalszy ciąg powieści „Wstęga”. Autorem jest Andriej Lewicki (urodzony 16 kwietnia 1971 roku),który dorastał w Czarnobylu. Osobiście kojarzę nazwę tej miejscowości z płynem Lugola, który musiałem wypić w 1986 roku po katastrofie atomowej. Wtedy też powstała Strefa Wykluczenia wokół Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej czyli Zona. To właśnie ten zakazany teren Lewicki nielegalnie przemierzał i dzięki temu zaangażował się w tworzenie scenariusza do gry „S.T.A.L.K.E.R.” oraz napisał książki w podobnym klimacie.
Któż z nas nie słyszał o skutkach promieniowania radioaktywnego? Wokół tych informacji narosło wiele mitów i legend. Okazało się to dobrą pożywką dla wielu pisarzy, którzy stworzyli opowieści o mutantach, anomaliach i wizji post-apokaliptycznej. Tym tropem poszedł też Lewicki i oto mamy fikcyjny świat, w którym nic nie wydaje się być normalne i bezpieczne. Wszędzie czają się tajemnice i zagrożenia.
We „Wstędze” poznaliśmy żołnierza Pawła czyli „Garsteczkę”, który przeżył katastrofę, a jego współpracownicy nie mieli tyle szczęścia. Pamiętamy również Czerwonego Kruka, wyszkolonego w zabijaniu oraz Chemika, który też przeżył. W „Wojnie” tych trzech sojuszników nadal współpracuje ze sobą, żeby podążać śladami Wiedźmaka. Tym razem dołączy do nich Prorok i jego pomocnik Tosza, którzy mają religijną misję do spełnienia. Na ich drodze staną dzikusy z piekła rodem i nie tylko. Kruka z kolei dopada przemiana, która nie wróży niczego dobrego.
Przestrzegam przed czytaniem książki bez zapoznania się z pierwszą częścią cyklu „Antymir”, gdyż inaczej czytelnik poczuje się jak nowicjusz rzucony do głębokiej wody. Osobiście cenię "Wojnę" za trzymającą w napięciu akcję, barwne postaci, intrygujący styl pisania. Warstwa naukowa miesza się tutaj z magią oraz z rozważaniami etyczno-moralnymi. A wszystko przypomina ciężki sen szalonego miłośnika gier komputerowych. Polecam każdemu, kto ma bujną wyobraźnię i nie boi się łamania schematów.

Dalszy ciąg powieści „Wstęga”. Autorem jest Andriej Lewicki (urodzony 16 kwietnia 1971 roku),który dorastał w Czarnobylu. Osobiście kojarzę nazwę tej miejscowości z płynem Lugola, który musiałem wypić w 1986 roku po katastrofie atomowej. Wtedy też powstała Strefa Wykluczenia wokół Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej czyli Zona. To właśnie ten zakazany teren Lewicki...

Słabsza od pierwszej części, niemniej jednak nadal interesująca. Mam nadzieję, że problemy wydawnicze, jakie przechodzi Fabryka Słów są tylko przejściowe i uświadczymy 3 tom przygód bohaterów tej serii. Jak dla mnie zbyt wydumana. Powieść rozwinięto w mocne fantasy, które mi nie leży. Gdy rozpoczynałem przygodę i czytałem o Kordonie oraz dziwnym świecie za murem to liczyłem na większe nawiązania do klimatów stalkerskich.

Słabsza od pierwszej części, niemniej jednak nadal interesująca. Mam nadzieję, że problemy wydawnicze, jakie przechodzi Fabryka Słów są tylko przejściowe i uświadczymy 3 tom przygód bohaterów tej serii. Jak dla mnie zbyt wydumana. Powieść rozwinięto w mocne fantasy, które mi nie leży. Gdy rozpoczynałem przygodę i czytałem o Kordonie oraz dziwnym świecie za murem to...

To już moje kolejne spotkanie z twórczością Pana Lewickiego. W dwóch przypadkach było bardzo pozytywnie. Tym razem trochę słabiej .

Sama kontynuacja wstęgi jak najbardziej spoko, jednak jakoś mnie tak bardzo nie porwała. Wszystko niby okej ,typowa fabryczna zona,ale czegoś brak. Być może cała zawiłość świata który w pierwszej części dopiero odkryłem mnie przytłoczyła,choć w innych przypadkach miałem to za plus.

Jeśli powstanie kontynuacja ,to na pewno po nią sięgnę. Obawiam się jednak że tak jak w przypadku survarium się raczej nie doczekam ....
Mimo wszystko dla fanów Fabrycznej ,jak najbardziej .
Spoko i tyle...

To już moje kolejne spotkanie z twórczością Pana Lewickiego. W dwóch przypadkach było bardzo pozytywnie. Tym razem trochę słabiej .

Sama kontynuacja wstęgi jak najbardziej spoko, jednak jakoś mnie tak bardzo nie porwała. Wszystko niby okej ,typowa fabryczna zona,ale czegoś brak. Być może cała zawiłość świata który w pierwszej części dopiero odkryłem mnie przytłoczyła,choć...

Wstęga była słaba, Wojna jest jeszcze słabsza. Zero stalkerskiego klimatu. Wielkie braki w mutantach - właściwie w obu książkach pojawiają się dosłownie na chwilę przemienieni, gdyby nie Chemik to o hiperach tez prawie nic by nie było, są jakieś wzmianki o wargach i tyle, reszta to sci-fi. Anomalii mało. Nie tego się spodziewałem, ale gdyby bohaterowie i sama historia były lepsze to jakoś bym to przeżył.

Nie wiem, co wniosła by kolejna książka z tej serii, ale na tę chwilę nie widzę żadnego związku postaci Chemika i Garsteczki z tymi, którzy pojawili się w cyklu o Ślepym.

Antymir to zdecydowanie najsłabszy cykl w uniwersum fabrycznej zony i może z nim konkurować chyba tylko cykl napisany przez Nieściura (chociaż tam był przynajmniej jakikolwiek klimat).

Wstęga była słaba, Wojna jest jeszcze słabsza. Zero stalkerskiego klimatu. Wielkie braki w mutantach - właściwie w obu książkach pojawiają się dosłownie na chwilę przemienieni, gdyby nie Chemik to o hiperach tez prawie nic by nie było, są jakieś wzmianki o wargach i tyle, reszta to sci-fi. Anomalii mało. Nie tego się spodziewałem, ale gdyby bohaterowie i sama historia były...

Stalkerski klimat pierwszego tomu został zastąpiony przez coś w rodzaju SF. Nie mam nic przeciwko dobremu SF, ale tutaj przeszkadzał mi koszmarny pseudonaukowy bełkot produkowany przez Chemika. Natomiast plusy książki są dwa: Garsteczka i jego humor oraz Czerwony Kruk (który w tym tomie zostaje jeszcze "ulepszony"). No i oczywiście jeszcze jeden ogromny plus: jak zawsze genialne i brawurowe tłumaczenie Michała Gołkowskiego.

Stalkerski klimat pierwszego tomu został zastąpiony przez coś w rodzaju SF. Nie mam nic przeciwko dobremu SF, ale tutaj przeszkadzał mi koszmarny pseudonaukowy bełkot produkowany przez Chemika. Natomiast plusy książki są dwa: Garsteczka i jego humor oraz Czerwony Kruk (który w tym tomie zostaje jeszcze "ulepszony"). No i oczywiście jeszcze jeden ogromny plus: jak zawsze...

Dotarłem do połowy, a dalej poddaję się. Nudne głupie bez sensu. Jedyne co mi się podobało to garsteczka i jego poczucie humoru, co do reszty cieszyłem się jak ich wrzucali w anomalie. Podpinanie tego pod zone to jest dla zony wstyd i hańba.

Dotarłem do połowy, a dalej poddaję się. Nudne głupie bez sensu. Jedyne co mi się podobało to garsteczka i jego poczucie humoru, co do reszty cieszyłem się jak ich wrzucali w anomalie. Podpinanie tego pod zone to jest dla zony wstyd i hańba.

Zabrałem się za drugi tom mając w pamięci poprzedni, typowo "zonowski". No z małymi odstępstwami. Zostałem mile zaskoczony. Autor odchodzi od kanonu i nakreśla nowy "antymir". Mogą posypać się gromy od niektórych czytelników, że przesadzona, mało "science", prosta fabuła, niebywała akcja rodem z Hollywood (zabili go i uciekł) - ale lepiej nich Garsteczka nie tyka filozofii i pozostanie prostym, sympatycznym "karkiem"... Polecam.

Zabrałem się za drugi tom mając w pamięci poprzedni, typowo "zonowski". No z małymi odstępstwami. Zostałem mile zaskoczony. Autor odchodzi od kanonu i nakreśla nowy "antymir". Mogą posypać się gromy od niektórych czytelników, że przesadzona, mało "science", prosta fabuła, niebywała akcja rodem z Hollywood (zabili go i uciekł) - ale lepiej nich Garsteczka nie tyka filozofii...

1 część zdecydowanie lepsza.autor popłynął miejscami i to zdrowo.

1 część zdecydowanie lepsza.autor popłynął miejscami i to zdrowo.

Sensacja, ale słabsza niz część pierwsza, trochę rozczarowanie. Bohaterowie wyszli z universum stalkera i weszli gdzieś w sf. Czyta sie bardzo dobrze, ale to nie ta liga.

Sensacja, ale słabsza niz część pierwsza, trochę rozczarowanie. Bohaterowie wyszli z universum stalkera i weszli gdzieś w sf. Czyta sie bardzo dobrze, ale to nie ta liga.

Cosik autora poniosło...

Cosik autora poniosło...