Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka Wendy T. Behary to kolejna ciekawa publikacja wydana przez Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Pozycja ta jest skierowana do wszystkich osób, które w swoim życiu mają do czynienia z narcyzami. Książka pozwala zrozumieć, odkryć i dowiedzieć się jak reagować w interakcjach społecznych z ludźmi zaburzonymi. Autorka jest doświadczoną w tym temacie terapeutką, która w sposób nieszablonowy wyjaśnia przyczynę oraz skutki zachowań narcystycznych.

Każdy rozdział książki oprócz wprowadzenia zaczyna się od jakiegoś cytatu, który ułatwia spojrzenie i zrozumienie całości. Pisarka często powołuje się na swoje własne doświadczenia w pracy z narcyzami, dzięki czemu czytelnik nie odczuwa bariery pomiędzy sobą a autorką. Ten zabieg sprawia również, iż zagadnienia są przyswajane szybciej, ponieważ empiria jest dla każdego z nas ciekawsza niż sucha teoria. Intrygujące jest również podejście terapeutki do osób zaburzonych – wysoki poziom empatii kobiety udziela się momentalnie czytającemu. Co wcale nie oznacza, że poprzez współczucie mamy poddać się tyranii narcyza! Autorka pomaga nam zrozumieć osobę zaburzoną, przedstawia nam kwalifikacje przy których możemy ocenić, kto w kręgu bliskich nam ludzi wykazuje zachowania narcystyczne, a kto nie, a jednocześnie przedstawia gotowy schemat działania, dzięki której tytułowy narcyz zostaje natychmiast rozbrojony.

Moja pełna opinia: http://horyzont-media.eu/recenzja-ksiazki-wendy-t-behary-rozbroic-narcyza-jak-sobie-radzic-z-osoba-zapatrzona-w-siebie/

Książka Wendy T. Behary to kolejna ciekawa publikacja wydana przez Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Pozycja ta jest skierowana do wszystkich osób, które w swoim życiu mają do czynienia z narcyzami. Książka pozwala zrozumieć, odkryć i dowiedzieć się jak reagować w interakcjach społecznych z ludźmi zaburzonymi. Autorka jest doświadczoną w tym temacie terapeutką, która w...

Omawiana przeze mnie publikacja składa się z czternastu krótkich rozdziałów. Pomimo tego, iż autorkami lektury są trzy różne osoby, tekst jest niezwykle spójny. Dzięki przyjemnemu, prostemu językowi w formie poradnika oraz zabawnym, żartobliwym wstawkom czytelnik nie nuży się. Jego uwagę przyciągają także ilustracje oraz tabelki. Ważne treści zostały zaznaczone pogrubioną czcionką. Graficzne zobrazowanie tekstu może okazać się szczególnym ułatwieniem dla wzrokowców. Na pochwałę zasługują również anegdoty, dzięki którym odbiorca z łatwością może utożsamić się z przedstawioną sytuacją. Trenerki w trafny sposób stawiają pytania, co tylko potwierdza ich zdolności interpersonalne oraz coachingowe. Czytelnik szybko więc zyskuje do nich zaufanie, co jest nieocenioną zaletą w przypadku studiowania różnego rodzaju poradników. Autorki odwołują się do powszechnie znanej wiedzy psychologicznej. Korzystają z piramidy potrzeb Abrahama Maslova. Ukazują dwoistość natury rozmaitych technik psychologicznych między innymi pochwały, która nie zawsze niesie ze sobą pozytywny feedback. Różnorodność oraz mnogość przykładów i odwołań sprawia, iż pomimo tego, że książka nie jest długa, jest niezwykle bogata i treściwa. A przy tym wszystkim dopasowana do potrzeb szerokiego spektrum odbiorców.

Moja pełna opinia: http://horyzont-media.eu/odczarowujemy-coaching-recenzja-ksiazki-czym-jest-coaching/

Omawiana przeze mnie publikacja składa się z czternastu krótkich rozdziałów. Pomimo tego, iż autorkami lektury są trzy różne osoby, tekst jest niezwykle spójny. Dzięki przyjemnemu, prostemu językowi w formie poradnika oraz zabawnym, żartobliwym wstawkom czytelnik nie nuży się. Jego uwagę przyciągają także ilustracje oraz tabelki. Ważne treści zostały zaznaczone pogrubioną...

Ta książka to współczesny romans. Napisany bardzo poprawnie w zgodzie z wytycznymi tego też gatunku, a więc mamy kobietę - Aiszę, której czystość może być zagrożona, ale ostatecznie jej dziewictwo zostaje uratowane. Następuje powrót do męża, który jak się okazuje bardzo kocha główną bohaterkę, choć jego zachowanie wcale na to nie wskazuje. Aisza jest butna, stylizowana na "wyjątkową" kobietę-wojowniczkę. Teoretycznie wraz z wiekiem ma następować dynamiczna przemiana postaci, której osobiście nie zauważyłam. No cóż... Nie będę ukrywać, że fanką romansów nie jestem. Głównie dlatego, że taka literatura nie wymaga od autora żadnej inwencji twórczej, kreatywności ani szeroko rozumianych umiejętności pisarskich. W tym wypadku autor jest odtwórcą, ale wnioskując po popularności tej książki - kobiety wciąż kochają romanse! A ten jest "złożony" naprawdę poprawnie.

Ta książka to współczesny romans. Napisany bardzo poprawnie w zgodzie z wytycznymi tego też gatunku, a więc mamy kobietę - Aiszę, której czystość może być zagrożona, ale ostatecznie jej dziewictwo zostaje uratowane. Następuje powrót do męża, który jak się okazuje bardzo kocha główną bohaterkę, choć jego zachowanie wcale na to nie wskazuje. Aisza jest butna, stylizowana na...

Obowiązkowa lektura dla każdego kogo choć trochę interesuje temat filozofii. Pierwszy tom przeczytałam z racji obowiązku studenckiego. Po kolejne sięgnęłam z własnej woli. -Myślę, że o czymś to świadczy.

Obowiązkowa lektura dla każdego kogo choć trochę interesuje temat filozofii. Pierwszy tom przeczytałam z racji obowiązku studenckiego. Po kolejne sięgnęłam z własnej woli. -Myślę, że o czymś to świadczy.

"Klasyczne wychowanie. 8 nowoczesnych zasad tradycyjnego wychowania." to jedna z tych pozycji, która poszerza horyzonty igrając z czytelnikiem oraz niszcząc jego dotychczasowy światopogląd poprzez pokazanie błędów myślowych zastanego, obecnego stanu rzeczy-w tym przypadku zasad wychowania. Autor dokonuje niesamowitej analizy wychowania pobłażliwego stawiającego dziecko w centrum. Zwraca uwagi na skutki i błędy zarówno rodziców autorytarnych jak i uległych. Udowadnia, że kary ani nagrody nie są skutecznym środkiem wychowawczym. Tłumaczy w jaki sposób i dlaczego należy kierować dziećmi tak, aby wyrosły na świadome, empatyczne jednostki. Gorąco zachęcam do lektury osoby, które mają już swoje pociechy, a także te, którym jeszcze do tego daleko. Lektura owa edukuje w zakresie nie tylko relacji rodzic-dziecko, ale również w ogólnych stosunkach międzyludzkich. Uwrażliwia oraz nakłania do tego, żeby starać się rozumieć drugiego człowieka. Dla studentów pedagogiki, myślę, że to pozycja obowiązkowa.

"Klasyczne wychowanie. 8 nowoczesnych zasad tradycyjnego wychowania." to jedna z tych pozycji, która poszerza horyzonty igrając z czytelnikiem oraz niszcząc jego dotychczasowy światopogląd poprzez pokazanie błędów myślowych zastanego, obecnego stanu rzeczy-w tym przypadku zasad wychowania. Autor dokonuje niesamowitej analizy wychowania pobłażliwego stawiającego dziecko w...

Szkoda, że nie można ocenić tego jeszcze niżej. Grafomania, główna bohaterka irytująca, dialogi i fabuła również pozostawiają wiele do życzenia. Ach i jeszcze zapomniałabym o zakończeniu... Mogę autorce podać link do pewnej strony, gdzie będzie się mogła zachwycać nad sobą do woli.

Szkoda, że nie można ocenić tego jeszcze niżej. Grafomania, główna bohaterka irytująca, dialogi i fabuła również pozostawiają wiele do życzenia. Ach i jeszcze zapomniałabym o zakończeniu... Mogę autorce podać link do pewnej strony, gdzie będzie się mogła zachwycać nad sobą do woli.

Niesamowita historia opowiadająca o ludziach okaleczonych wewnętrznie, którzy najprawdopodobniej już nigdy nie pozbędą się blizn doświadczonych w dzieciństwie. Autorka z dużą dozą gracji i lekkości nakreśliła bardzo wiarygodne portrety psychologiczne Iana i Anny. Ma się wrażenie, że Ci bohaterowie mogliby być naszymi sąsiadami lub znajomymi. Lektura ta uczy empatii. Mnie skłoniła także do podróży w głąb mojego dzieciństwa. Gorąco polecam!

Niesamowita historia opowiadająca o ludziach okaleczonych wewnętrznie, którzy najprawdopodobniej już nigdy nie pozbędą się blizn doświadczonych w dzieciństwie. Autorka z dużą dozą gracji i lekkości nakreśliła bardzo wiarygodne portrety psychologiczne Iana i Anny. Ma się wrażenie, że Ci bohaterowie mogliby być naszymi sąsiadami lub znajomymi. Lektura ta uczy empatii. Mnie...

Po raz pierwszy z tą autorką zetknęłam się, czytając "Dobranoc, słonko" kilka lat temu. Tamta lektura dogłębnie mną wstrząsnęła. Będąc w bibliotece, natknęłam się na tę pozycję i skusiłam się. Cóż.. Był to dobry wybór. Po raz kolejny uświadomiłam sobie jak niezwykle niebezpieczna jest mowa nienawiści oraz obojętność, przyzwalanie na krzywdę ludzką. Książka ta jest absorbująca i napisanie jej wymagało dużej odwagi od autorki, biorąc pod uwagę jej pochodzenie i delikatność materii, której dotyka. Faszyzm bowiem wciąż jest tematem trudnym i bolesnym. Co oczywiście nie oznacza, że nie należy na ten temat rozmawiać-wręcz przeciwnie! Cieszę się, że autorka książek młodzieżowych podejmuje w swojej literaturze wątki ciężkie, jednak obecne w historii, świadomości i społeczności nastolatków. Subkultura skinheadów straciła na popularności wciąż jednak istnieje. Podobnie jak wciąż żywe są hasła i ruchy skrajnie prawicowe. Cieszy mnie, więc bardzo, że młodzież poprzez książki takiego typu jest uświadamiana co do skutków jakie niesie za sobą rasizm, apatia oraz przekonanie o wyższości swojej rasy nad innymi.

Po raz pierwszy z tą autorką zetknęłam się, czytając "Dobranoc, słonko" kilka lat temu. Tamta lektura dogłębnie mną wstrząsnęła. Będąc w bibliotece, natknęłam się na tę pozycję i skusiłam się. Cóż.. Był to dobry wybór. Po raz kolejny uświadomiłam sobie jak niezwykle niebezpieczna jest mowa nienawiści oraz obojętność, przyzwalanie na krzywdę ludzką. Książka ta jest...

Książka jest niesamowita. Constance jest najbardziej interesującą postacią z jaką kiedykolwiek miałam w literaturze do czynienia! Związki, intrygi rodzinne są niezwykle porywające, ciekawy język, mroczna atmosfera, subtelnie zarysowana psychika bohaterów. Pragnę więcej.

Książka jest niesamowita. Constance jest najbardziej interesującą postacią z jaką kiedykolwiek miałam w literaturze do czynienia! Związki, intrygi rodzinne są niezwykle porywające, ciekawy język, mroczna atmosfera, subtelnie zarysowana psychika bohaterów. Pragnę więcej.

Bardzo słaba pozycja. Tytuł i wprowadzenie autora zachęca, natomiast w ogóle kolejne strony nie podtrzymują tego wrażenia. Dialogi nudne, opis emocji-zero, opis przyrody-zero, opis czegokolwiek-zero. Hello! Gdybym chciała same dialogi to sięgnęłabym po dramat (chociaż tam są przynajmniej didaskalia). Nic zachwycającego, nic obrazoburczego. Po prostu nie. Niby niezależna kobieta, która zdradza męża, pozuję na super mamę. -Serio? Nawet postać nie była zbytnio interesująca. Rozumiem, że Adaś chciał tutaj poniekąd przedstawić nam swoją autobiograficzną relację, ale skoro ona nie była zbyt intrygująca to może warto było zrezygnować? A jeśli nie-to przynajmniej trzeba było za pomocą języka sprawić, żeby stała się czymś nadzwyczajnym, a nie podawać czytelnikom suche, byle jakie dialogi. Dno. Dziękuję bardzo.

Bardzo słaba pozycja. Tytuł i wprowadzenie autora zachęca, natomiast w ogóle kolejne strony nie podtrzymują tego wrażenia. Dialogi nudne, opis emocji-zero, opis przyrody-zero, opis czegokolwiek-zero. Hello! Gdybym chciała same dialogi to sięgnęłabym po dramat (chociaż tam są przynajmniej didaskalia). Nic zachwycającego, nic obrazoburczego. Po prostu nie. Niby niezależna...

Książka fantastyczna, arcygenialna. Wciąż nie mogę pozbyć się obrazu krzty krwi na wargach szczupłej blondynki o błękitnych oczach. Dostojewski kreśli portrety ludzi prostych, zagubionych. Sfera psychiki tak zgrabnie wyrażona poprzez wspomnienia bohatera, iż lepiej jej ująć podejrzewam, że nie można. Jestem zachwycona! Doprawdy zachwycona. Dreszcze wciąż pełzają mi po skórze. Dostojewski, mistrzu, klękam przed Tobą.

Książka fantastyczna, arcygenialna. Wciąż nie mogę pozbyć się obrazu krzty krwi na wargach szczupłej blondynki o błękitnych oczach. Dostojewski kreśli portrety ludzi prostych, zagubionych. Sfera psychiki tak zgrabnie wyrażona poprzez wspomnienia bohatera, iż lepiej jej ująć podejrzewam, że nie można. Jestem zachwycona! Doprawdy zachwycona. Dreszcze wciąż pełzają mi po...

Nie jest to książka wybitna. Brak w niej też głębi psychologicznej, jednak coś w tej lekturze mnie zaciekawiło. Prosty język powieści jakoś szczególnie mnie nie raził. Pochłaniałam strony jedna za drugą, przenosząc się do herbaciarni-domu pięknych, zmysłowych gejsz. Nie jestem do końca pewna co mnie ujęło w tej historii. Może sama kultura Japonii, która tak bardzo różni się od naszej, więc niezmiernie intryguje gaijin'ów takich jak ja. Chciałam zrozumieć kobiety, które zostały wychowane na uległe kusicielki. Oczywiście czasami to oddanie irytowało mnie-kobietę, która ma pełne prawo decydować o sobie, która została wychowana na niezależną personę.
W pamięć szczególnie zapadł mi jeden cytat: "Dowodem mojej miłości jest to, że Twoje pragnienia stają się moimi pragnieniami" - Sentencja ta ukazuje mentalność Japonek, które żyją w cieniu mężczyzn. Nie pragną niczego poza tym, aby kochać i być kochanymi, a jednak nie żądają miłości, nie idą po nią, przyjmują to co daje im los. Jest to dość smutny obraz. Nawet maiko, które chcą zostać gejszami gdzieś w zakamarkach duszy pożądają szczerej, bezwarunkowej miłości. Negują jednak to pragnienie i wypełniają obowiązki. Kiedy skontrastowałam ich obraz z własną osobą uświadomiłam sobie jak bardzo jestem niepokorna i jak wiele pracy musiałabym włożyć, aby stać się chociażby maiko.
Katlene, która jest Amerykanką również przechodzi ogromną drogę do tego, aby przygotować się do oddania wiosny i zostania gejszą. Ostatecznie jednak wybiera miłość zamiast obowiązku.
Troszeczkę się zdziwiłam widząc tyle negatywnych opinii na temat tej książki. Powieść jest ewidentną masówką nastawioną na to, aby stać się bestselerem. Jednak ma w sobie coś czarującego. A może po prostu potrzebowałam przeczytać coś lekkiego i sensualnego przesyconego erotyzmem i prostotą..

Nie jest to książka wybitna. Brak w niej też głębi psychologicznej, jednak coś w tej lekturze mnie zaciekawiło. Prosty język powieści jakoś szczególnie mnie nie raził. Pochłaniałam strony jedna za drugą, przenosząc się do herbaciarni-domu pięknych, zmysłowych gejsz. Nie jestem do końca pewna co mnie ujęło w tej historii. Może sama kultura Japonii, która tak bardzo różni się...

Bardzo ciekawa literatura. Książka jest napisana lekko. Można w niej znaleźć wiele wartych przemyślenia sentencji. Tyle prawd psychologicznych w tak krótkiej powieści.. Wręcz niewiarygodne. Polecam szczególnie na niedzielne popołudnie.

Bardzo ciekawa literatura. Książka jest napisana lekko. Można w niej znaleźć wiele wartych przemyślenia sentencji. Tyle prawd psychologicznych w tak krótkiej powieści.. Wręcz niewiarygodne. Polecam szczególnie na niedzielne popołudnie.

Najsłabsza z książek tej autorki, moim zdaniem.

Najsłabsza z książek tej autorki, moim zdaniem.

Książka przydała mi się do napisania pracy na edukację filmową. Informacje zgrabnie wyselekcjonowane. Piękne zdjęcia. I ciekawe cytaty, które pozwalają nam się zbliżyć do sylwetki seksbomby.

Książka przydała mi się do napisania pracy na edukację filmową. Informacje zgrabnie wyselekcjonowane. Piękne zdjęcia. I ciekawe cytaty, które pozwalają nam się zbliżyć do sylwetki seksbomby.

Moja przygoda z tym autorem zaczęła się niedawno. Początkowo czytałam jego wiersze. Postanowiłam sięgnąć głębiej i tak o to dotarłam do opowiadań. "Eleonora" to jedno z najlepszych dzieł romantycznych! Wprost nie potrafię zrozumieć, dlaczego książki tak wspaniałych autorów nie znajdują się wśród obowiązkowych spisów lektur szkolnych. Nisko się kłaniam przed autorem i jego twórczością.

Moja przygoda z tym autorem zaczęła się niedawno. Początkowo czytałam jego wiersze. Postanowiłam sięgnąć głębiej i tak o to dotarłam do opowiadań. "Eleonora" to jedno z najlepszych dzieł romantycznych! Wprost nie potrafię zrozumieć, dlaczego książki tak wspaniałych autorów nie znajdują się wśród obowiązkowych spisów lektur szkolnych. Nisko się kłaniam przed autorem i jego...

Książka jest naprawdę ciekawa. Główna bohaterka ma barwną osobowość. Ponadto kto nie lubi czytać książek o femme fatale? Kobieta jest pewna siebie, wie czego chce. Przy okazji grzeszy urodą i inteligencją. Literatura ta jest napisana na faktach, co tylko dodaje pikanterii. Polecam.

Książka jest naprawdę ciekawa. Główna bohaterka ma barwną osobowość. Ponadto kto nie lubi czytać książek o femme fatale? Kobieta jest pewna siebie, wie czego chce. Przy okazji grzeszy urodą i inteligencją. Literatura ta jest napisana na faktach, co tylko dodaje pikanterii. Polecam.

Gorąco polecam. Książka jest fantastyczna. Czyta się jednym tchem. Fabuła jest bardzo intrygująca. Zmusza do refleksji. Ponadto autor posługuje się pięknym językiem.

Gorąco polecam. Książka jest fantastyczna. Czyta się jednym tchem. Fabuła jest bardzo intrygująca. Zmusza do refleksji. Ponadto autor posługuje się pięknym językiem.

Książka w mojej opinii jest fascynująca. Nie znosiłam czytać powieści fantastycznych, natomiast odkąd przeczytałam "Dyscyplina" Paco Ahlgrena pokochałam książki z wątkami fantastycznymi, szczególnie te, które opierają się na fizyce kwantowej, teorii, która zakłada istnienie równoległych światów. "Koniec Pana Y" co prawda porusza wątek klątwy, choć znajdują się w niej również wzmianki o fizyce i jej nieprawdopodobnych teoriach. Na rynku literackim wciąż brakuje jednak książek o powyższej tematyce. Jeśli ktoś zna jakieś pozycje o podobnej tematyce, poproszę o wiadomość, bo jednak czytanie o wampirach, demonach etc. to nie mój świat.

Książka w mojej opinii jest fascynująca. Nie znosiłam czytać powieści fantastycznych, natomiast odkąd przeczytałam "Dyscyplina" Paco Ahlgrena pokochałam książki z wątkami fantastycznymi, szczególnie te, które opierają się na fizyce kwantowej, teorii, która zakłada istnienie równoległych światów. "Koniec Pana Y" co prawda porusza wątek klątwy, choć znajdują się w niej...

Pomimo dość prostego języka (który w sumie w kryminałach nigdy nie jest zbyt wybitny) książka jest bardzo ciekawa. Wszystko nadrabia fabułą.-A ona jest nieprawdopodobna. Historia głównej bohaterki wywołała we mnie skrajne uczucia. Czytając o piekle przez jakie przechodziła jeszcze jako dziecko, chciałam ją ratować. Pomóc tej biednej dziewczynie przeciwstawić się fanatycznej matce i siostrze, która pożerała jej niewinność. Powieść ta w mojej ocenie nie jest do końca kryminałem, a jeśli już chcemy umieść tą lekturę w tej ramce to sklasyfikowałabym ją jako kryminał psychologiczny.

Pomimo dość prostego języka (który w sumie w kryminałach nigdy nie jest zbyt wybitny) książka jest bardzo ciekawa. Wszystko nadrabia fabułą.-A ona jest nieprawdopodobna. Historia głównej bohaterki wywołała we mnie skrajne uczucia. Czytając o piekle przez jakie przechodziła jeszcze jako dziecko, chciałam ją ratować. Pomóc tej biednej dziewczynie przeciwstawić się fanatycznej...