Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy mama opowiadała mi o tej książce i pokazywała w notesach cytaty z niej wypisane wiele lat temu dziwiłam się, że historia jakiegoś Egipcjanina tak ją urzekła. A potem sama ją przeczytałam i z radością odkrywałam w treści jej zapiski, nie dziwiąc się już dlaczego je robiła.

Kiedy mama opowiadała mi o tej książce i pokazywała w notesach cytaty z niej wypisane wiele lat temu dziwiłam się, że historia jakiegoś Egipcjanina tak ją urzekła. A potem sama ją przeczytałam i z radością odkrywałam w treści jej zapiski, nie dziwiąc się już dlaczego je robiła.

Pamiętam, że gdy otrzymałam tę książkę jako nagrodę w szkole, byłam na nią strasznie zła i chyba dlatego nie odczułam radości czytania. A zła byłam, gdyż dostałam ją kończąc drugą klasę podstawówki, a na jej okładce był zapis, że to lektura dla drugoklasisty. Byłam tak oburzona tym faktem, że przez długi czas nie sięgałam po nią. :)

Pamiętam, że gdy otrzymałam tę książkę jako nagrodę w szkole, byłam na nią strasznie zła i chyba dlatego nie odczułam radości czytania. A zła byłam, gdyż dostałam ją kończąc drugą klasę podstawówki, a na jej okładce był zapis, że to lektura dla drugoklasisty. Byłam tak oburzona tym faktem, że przez długi czas nie sięgałam po nią. :)

W biblioteczce mojej mamy to była jedna z niewielu książek dla dzieci, dlatego często po nią sięgałam. Na niej biłam moje rekordy szybkiego czytania, potrafiłam przeczytać "Dziewczynę i Chłopaka" w jeden dzień. :)

W biblioteczce mojej mamy to była jedna z niewielu książek dla dzieci, dlatego często po nią sięgałam. Na niej biłam moje rekordy szybkiego czytania, potrafiłam przeczytać "Dziewczynę i Chłopaka" w jeden dzień. :)