Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tak plułam jadem, a tom trzeci Ci wyszedł Królu. Wyszedł wspaniale, do tego stopnia, że kermitzaba dał się polubić. Szkoda, że tak późno.

Tak plułam jadem, a tom trzeci Ci wyszedł Królu. Wyszedł wspaniale, do tego stopnia, że kermitzaba dał się polubić. Szkoda, że tak późno.

No i nie wiem.
To nadal jest Chuck, nadal mamy mocny przekaz o konsumpcji i jej zgubnym wpływie, nadal szokuje, nadal.
I może zbyt wiele tych "nadali".

No i nie wiem.
To nadal jest Chuck, nadal mamy mocny przekaz o konsumpcji i jej zgubnym wpływie, nadal szokuje, nadal.
I może zbyt wiele tych "nadali".

Strona 256 i tu kończy się dla mnie genialna książka mojego mistrza, króla, cesarza, papieża literatury. Znów.
Przegenialna opowieść o mordercy - bibliofilu i młodym chłopcu zostaje brutalnie przerwana przez kolejny naiwny i słaby do bólu wątek detektywistyczny.
"-powiedziałaś, że któregoś dnia weszłaś do pokoju brata i zobaczyłaś u niego jakiś notes(...)
-zgadza się
(...)
-to był jego szkolny notes?
-nie. Był czarny i CHYBA DROGI. Miał taką elastyczną gumkę.
-Jerome ma takie notesy - wtrąca Barbara - to moleskiny."

Tak, do cholery, cały kraj, każda jedna osoba wie co to są moleskiny i jest w stanie rozpoznać kiedy notes jest drogi, a kiedy nie. Szczególnie mając na to ułamki sekund - jak wiemy z książki, chłopak natychmiast po wejściu siostry do pokoju ukrył moleskina. Poza tym, jak wiadomo, w Ameryce sprzedaje się tylko jeden rodzaj czarnych notesów z gumką. BŁAGAM, litości.
Do tego 13 i 14 latki zachowujące się jak dorosłe kobiety, stosunek Barbary do detektywa - przytulanie na dzień dobry?

Boże, mój, dobry Boże, gdyby wykroić ten wątek i pozostawić opowiadanie o Jimmim Goldzie samemu sobie nawet bez zakonczenia - byłoby najsłodsze.
Nie przerwę w połowie, skończę ten tom z wielką nadzieją, że kermitzaba19 zaniknie gdzieś w trakcie, choć to on tu jest głównym bohaterem.

Strona 256 i tu kończy się dla mnie genialna książka mojego mistrza, króla, cesarza, papieża literatury. Znów.
Przegenialna opowieść o mordercy - bibliofilu i młodym chłopcu zostaje brutalnie przerwana przez kolejny naiwny i słaby do bólu wątek detektywistyczny.
"-powiedziałaś, że któregoś dnia weszłaś do pokoju brata i zobaczyłaś u niego jakiś notes(...)
-zgadza...

Nie, nie i jeszcze raz nie. Nie zgadzam się na to, co przeczytałam.
Być może spodziewałam się czegoś, co trzyma poziom horrorów, opowiadań i fantastyki Króla, być może to sprawa słabego tłumaczenia książki, ale nie był to tom, którego się spodziewałam.

Brady zarysowany wspaniale, kermitżaba19 - również cudownie zarysowana postać byłego detektywa. I nagle Jerome i stara maleńka Holly pomagają rozwikłać szczęśliwie kończącą się sprawę. Takie rzeczy czytałam w podstawówce w Klubie Młodych Detektywów. Tak naiwne Parasole Debby, tak łatwe pozyskiwanie informacji od ludzi, tak niedorzeczna sytuacja na koncercie 'Round Here - "może nie jesteśmy prawdziwymi glinami, ale jesteśmy waszą jedyną nadzieję" - SERIO? Obcy ludzie zdemaskowani jako fałszywe gliny na koncercie w 4 tysięcznym tłumie mogą maszerować sobie po zapleczu i robić co im się podoba?

Mam nadzieję, że druga część okaże się ostatnią, ale dam jej szansę. Kochany i najdroższy memu sercu Stephenie Kingu - wróć do opowiadań, wróć do horrorów, pisz dalej thrillery, ale zostaw detektywistyczne powieści. Proszę.

Nie, nie i jeszcze raz nie. Nie zgadzam się na to, co przeczytałam.
Być może spodziewałam się czegoś, co trzyma poziom horrorów, opowiadań i fantastyki Króla, być może to sprawa słabego tłumaczenia książki, ale nie był to tom, którego się spodziewałam.

Brady zarysowany wspaniale, kermitżaba19 - również cudownie zarysowana postać byłego detektywa. I nagle Jerome i stara...

Chuck, jak mogłeś?!
Spodziewałam się naprawienia drobnych błędów z "Potępionych" i kolejnego gwałtu mózgu, a dostałam niespójną paćkę z wymyślonym na siłę nielogicznym plot twistem. A najgorsze jest słowo "koniec?" wieńczące to wątpliwe dzieło.
Proszę, przestań i rób dalej to, co robiłeś wcześniej. Proszę.

Chuck, jak mogłeś?!
Spodziewałam się naprawienia drobnych błędów z "Potępionych" i kolejnego gwałtu mózgu, a dostałam niespójną paćkę z wymyślonym na siłę nielogicznym plot twistem. A najgorsze jest słowo "koniec?" wieńczące to wątpliwe dzieło.
Proszę, przestań i rób dalej to, co robiłeś wcześniej. Proszę.

Książka jest tak fantastyczna, że postanowiłam wysmarować opinię.
Jako, że od kilku miesięcy jestem pogrążona w książkach Kinga, (które z resztą czytam od lat), zagłębiam się w coraz to starsze i mniej popularne dzieła. Na "Uciekiniera" trafiłam przypadkiem, nigdy nie słyszałam, nie widziałam filmu, ale opis na okładce wchłonął mnie w całości. Mimo tego, po przyjściu z biblioteki odłożyłam dzieło na stolik i zapomniałam o nim na kilka dni. Czytać zaczęłam 3 dni temu. Absolutnie nie żałuję, bo każda literka, każde zdanie było rozkoszą. Uwielbiam literaturę tego typu. Czuć tu było Orwella, "Rok 1984", jak i Kinga, w końcu to jego książka. Cały tom trzyma w napięciu, czyta się REWELACYJNIE, ciężko się oderwać. Każda z pożółkłych stron zapewniła mi to, czego chciałam, a nawet więcej.
Książka wysuwa się u mnie na czoło, jeśli chodzi o moje ulubione książki Króla. "Dallas", "Blaze" i cykl o Mrocznej Wieży są dla mnie, wraz z "Uciekinierem" kamieniami w koronie Króla Horrorów.

Książka jest tak fantastyczna, że postanowiłam wysmarować opinię.
Jako, że od kilku miesięcy jestem pogrążona w książkach Kinga, (które z resztą czytam od lat), zagłębiam się w coraz to starsze i mniej popularne dzieła. Na "Uciekiniera" trafiłam przypadkiem, nigdy nie słyszałam, nie widziałam filmu, ale opis na okładce wchłonął mnie w całości. Mimo tego, po przyjściu z...

"Dupy nie urywa, ale co Wiedźmin to Wiedźmin."
czyli warto, dla samego Geralta.

"Dupy nie urywa, ale co Wiedźmin to Wiedźmin."
czyli warto, dla samego Geralta.

Kiedy tylko zobaczyłam tę książkę - pomknęłam z nią do kasy, mimo astronomicznej ceny. Opis zapowiadał kolejną ucztę wydaną przez Króla. "Dopełnienie "Desperacji" - cudownie!" myślałam. Przez pierwsze rozdziały szło mi dobrze. "Jeszcze się rozkręci" - myślałam. Puls podniosłą mi postać Colliego Entragiana i Taka. Uwielbiam powiązania między książkami Kinga - zawsze przez to mam dreszcze. Czytam, czytam - dużo postaci każe mi wracać do mapki. Wszystko mi się miesza, dzieje się za szybko. Kilka rozdziałów - połowa postaci nie żyje, w sumie, to mógłby być już koniec. Jestem w połowie od kilku miesięcy - dalej nie mogę. Przerwałam na kilka dni, wróciłam. Nie udało się z powodu ilości postaci.
Czy polecam? Nie kupujcie. Wypożyczcie. Przeczytajcie pół i oddajcie.

Kiedy tylko zobaczyłam tę książkę - pomknęłam z nią do kasy, mimo astronomicznej ceny. Opis zapowiadał kolejną ucztę wydaną przez Króla. "Dopełnienie "Desperacji" - cudownie!" myślałam. Przez pierwsze rozdziały szło mi dobrze. "Jeszcze się rozkręci" - myślałam. Puls podniosłą mi postać Colliego Entragiana i Taka. Uwielbiam powiązania między książkami Kinga - zawsze przez to...

I kolejna Saga, która wciągnęła mnie całą.
Szkoda, że w domu mam tylko I tom, na resztę muszę polować w bibliotece.

I kolejna Saga, która wciągnęła mnie całą.
Szkoda, że w domu mam tylko I tom, na resztę muszę polować w bibliotece.

Warto, warto, warto.
Udało mi się nie przewidzieć akcji, jestem zadowolona z tej książki.
Uśmiałam się do łez przy przerobionych na porno tytułach filmów, nie zawiodłam się na treści, polecam.
Oraz, wielki + za okładkę polskiego wydania, która, jak zwykle, świetnie obrazuje treść książki.

Warto, warto, warto.
Udało mi się nie przewidzieć akcji, jestem zadowolona z tej książki.
Uśmiałam się do łez przy przerobionych na porno tytułach filmów, nie zawiodłam się na treści, polecam.
Oraz, wielki + za okładkę polskiego wydania, która, jak zwykle, świetnie obrazuje treść książki.

Książka jest fantastyczna, składa się ze zbioru kilkunastu krótkich opowiadań z różnych regionów świata. Czyta się szybko i lekko, w sam raz na przerwę między lekturami :)

Książka jest fantastyczna, składa się ze zbioru kilkunastu krótkich opowiadań z różnych regionów świata. Czyta się szybko i lekko, w sam raz na przerwę między lekturami :)

Szkoda, że ta książka została tak późno przetłumaczona... po "Rancie" ciężko mnie zachwycić.

Szkoda, że ta książka została tak późno przetłumaczona... po "Rancie" ciężko mnie zachwycić.

Jak tylko otworzyłam książkę, moje oczy ujrzały zdanie "Czy chwilami żałujesz, że się urodziłeś?". W tym momencie wiedziałam, że szykuje się kolejna uczta, którą zaserwuje mi Palachniuk. Przeczytałam 1/4 książki jednym tchem - zaraz zabieram się za ciąg dalszy. Kupcie, nie pożałujecie!
***
Książkę skończyłam. I jestem zachwycona, Palahniuk znów pokazał, że potrafi stworzyć wspaniałą książkę. Jest w niej to "coś", szokujące odkrycia, których sami dokonujemy oraz mnóstwo ciekawostek na tematy różne. Wciąż polecam!

Jak tylko otworzyłam książkę, moje oczy ujrzały zdanie "Czy chwilami żałujesz, że się urodziłeś?". W tym momencie wiedziałam, że szykuje się kolejna uczta, którą zaserwuje mi Palachniuk. Przeczytałam 1/4 książki jednym tchem - zaraz zabieram się za ciąg dalszy. Kupcie, nie pożałujecie!
***
Książkę skończyłam. I jestem zachwycona, Palahniuk znów pokazał, że potrafi stworzyć...

"PRzeczytane" to za dużo powiedziane. Już jako mała dziewczynka sięgałam po horrory z wysokiej półki w pokoju mamy. Czytałam książki Króla, czytałam Mastertona... Niestety (lub stety?)"Odraza" odrzuciła mnie od książek Smitha raz na zawsze. Jedyne co pamiętam z kilku kartek tej książki to robale zjadające ludzi, seks prawiczka z prostytutką (których następnie pożerają kleszcze-mutanty) i masturbującego się w ubraniach siostry chłopaka (którego następnie zjadają robale - mutanty). Nie polecam nawet oglądania okładki.

"PRzeczytane" to za dużo powiedziane. Już jako mała dziewczynka sięgałam po horrory z wysokiej półki w pokoju mamy. Czytałam książki Króla, czytałam Mastertona... Niestety (lub stety?)"Odraza" odrzuciła mnie od książek Smitha raz na zawsze. Jedyne co pamiętam z kilku kartek tej książki to robale zjadające ludzi, seks prawiczka z prostytutką (których następnie pożerają...

dzieciństwo... pamiętam, jak czytałam te komiksy jeden za drugim, dziesiątki razy :)

dzieciństwo... pamiętam, jak czytałam te komiksy jeden za drugim, dziesiątki razy :)