Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tak plułam jadem, a tom trzeci Ci wyszedł Królu. Wyszedł wspaniale, do tego stopnia, że kermitzaba dał się polubić. Szkoda, że tak późno.

Tak plułam jadem, a tom trzeci Ci wyszedł Królu. Wyszedł wspaniale, do tego stopnia, że kermitzaba dał się polubić. Szkoda, że tak późno.

No i nie wiem.
To nadal jest Chuck, nadal mamy mocny przekaz o konsumpcji i jej zgubnym wpływie, nadal szokuje, nadal.
I może zbyt wiele tych "nadali".

No i nie wiem.
To nadal jest Chuck, nadal mamy mocny przekaz o konsumpcji i jej zgubnym wpływie, nadal szokuje, nadal.
I może zbyt wiele tych "nadali".

Strona 256 i tu kończy się dla mnie genialna książka mojego mistrza, króla, cesarza, papieża literatury. Znów.
Przegenialna opowieść o mordercy - bibliofilu i młodym chłopcu zostaje brutalnie przerwana przez kolejny naiwny i słaby do bólu wątek detektywistyczny.
"-powiedziałaś, że któregoś dnia weszłaś do pokoju brata i zobaczyłaś u niego jakiś notes(...)
-zgadza się
(...)
-to był jego szkolny notes?
-nie. Był czarny i CHYBA DROGI. Miał taką elastyczną gumkę.
-Jerome ma takie notesy - wtrąca Barbara - to moleskiny."

Tak, do cholery, cały kraj, każda jedna osoba wie co to są moleskiny i jest w stanie rozpoznać kiedy notes jest drogi, a kiedy nie. Szczególnie mając na to ułamki sekund - jak wiemy z książki, chłopak natychmiast po wejściu siostry do pokoju ukrył moleskina. Poza tym, jak wiadomo, w Ameryce sprzedaje się tylko jeden rodzaj czarnych notesów z gumką. BŁAGAM, litości.
Do tego 13 i 14 latki zachowujące się jak dorosłe kobiety, stosunek Barbary do detektywa - przytulanie na dzień dobry?

Boże, mój, dobry Boże, gdyby wykroić ten wątek i pozostawić opowiadanie o Jimmim Goldzie samemu sobie nawet bez zakonczenia - byłoby najsłodsze.
Nie przerwę w połowie, skończę ten tom z wielką nadzieją, że kermitzaba19 zaniknie gdzieś w trakcie, choć to on tu jest głównym bohaterem.

Strona 256 i tu kończy się dla mnie genialna książka mojego mistrza, króla, cesarza, papieża literatury. Znów.
Przegenialna opowieść o mordercy - bibliofilu i młodym chłopcu zostaje brutalnie przerwana przez kolejny naiwny i słaby do bólu wątek detektywistyczny.
"-powiedziałaś, że któregoś dnia weszłaś do pokoju brata i zobaczyłaś u niego jakiś notes(...)
-zgadza...