Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To samo co część pierwsza , choć zakończenie dość zaskakujące

To samo co część pierwsza , choć zakończenie dość zaskakujące

Ciekawa wizja alternatywnego średniowiecza(?). Ksiązka szybko się czyta , nie nudzi . Zresztą chyba nie jestem zbyt obiektywny ... poprostu wszystko co stworzył Łukjenienko biore w ciemno

Ciekawa wizja alternatywnego średniowiecza(?). Ksiązka szybko się czyta , nie nudzi . Zresztą chyba nie jestem zbyt obiektywny ... poprostu wszystko co stworzył Łukjenienko biore w ciemno

Kolena nudna lektura przez którą ciężko było przebrnąć...

Kolena nudna lektura przez którą ciężko było przebrnąć...

SF , autorstwa mojego ulubionego rosyjskiego pisarza powieści tego gatunku ani troche mnie nie zawiodła . Tytułowy lord "Z planety której nie ma "- Ziemianin Siergiej , zostaje wplątany w kosmiczne porachunki między dwiema planetami zasiedlonymi przez ludzi (jak i cały wszechświat). Już na samym początku dowiadujemy się o istnieniu supercywilizacji Siewców którzy odeszli w niewyjaśnionych okolicznościach, zostawiając po sobie tylko ichnią technikę i Świątynie na każdej planecie na której istnieją dogodne warunki do rozwoju życia . Tylko Ziemia jako jedyna w całym wszechświecie została wyklęta z kręgu posiadaczy tejże świątyni ...
Zagmatwana fabuła , wciągająca i stawiająca masę pytań na temat człowieczeństwa , czyli coś co u Łukjenienki lubię najbardziej. Polecam wszytkim fanom SF na najwyższym ,światowym poziomie .

SF , autorstwa mojego ulubionego rosyjskiego pisarza powieści tego gatunku ani troche mnie nie zawiodła . Tytułowy lord "Z planety której nie ma "- Ziemianin Siergiej , zostaje wplątany w kosmiczne porachunki między dwiema planetami zasiedlonymi przez ludzi (jak i cały wszechświat). Już na samym początku dowiadujemy się o istnieniu supercywilizacji Siewców którzy odeszli w...

Bardzo dobra. Ponury i mroczny świat stworzony przez braci Strugackich fascynuje i wciąga , sprawiając że nie łatwo jest się od tej książki oderwać. Stwia wiele pytań na temat człowieczeństwa i zachowań ludzkości w obliczu nieznanego... Zmusza do refleksji ;]

Bardzo dobra. Ponury i mroczny świat stworzony przez braci Strugackich fascynuje i wciąga , sprawiając że nie łatwo jest się od tej książki oderwać. Stwia wiele pytań na temat człowieczeństwa i zachowań ludzkości w obliczu nieznanego... Zmusza do refleksji ;]

Niestety kontynuacja serii autorstwa Władimira Wasiljewa prezentuje się dość marnie w porównaniu do Patroli Łukjenienki .Język jakim operuje autor jest zbyt prosty i podwórkowy . Zabrakło mi też czegoś w strukturze/organizacji Ukraińskiego odpowiednika Moskiewskiego Dziennego lub też Nocnego patrolu . Tu praktycznie wszyscy Inni operują taką samą mocą i niczym się nie wyróżniają . Zamiast Wielkiego Zawulona/Hesera który snuł by wielkie intrygi ,mamy tu Like- "kolesia" ,który nie różni się tak naprawde wcale od swoich podwładnych ,który jest bezbarwny i nudny (tak jak większość postaci).
Deneruje też ciągłe ekploatowanie postaci stworzonych przez Siergieja. Heser/Zawulon/łas czy też Kostia są wogóle nie podobni do siebie z poprzednich części.
Książka najprawdopodobniej nie była by taka zła gdybym nie czytał wcześniej serii ... Dla fanów Patroli raczej nie polecam , bo mogą się bardzo zawieść ...

Niestety kontynuacja serii autorstwa Władimira Wasiljewa prezentuje się dość marnie w porównaniu do Patroli Łukjenienki .Język jakim operuje autor jest zbyt prosty i podwórkowy . Zabrakło mi też czegoś w strukturze/organizacji Ukraińskiego odpowiednika Moskiewskiego Dziennego lub też Nocnego patrolu . Tu praktycznie wszyscy Inni operują taką samą mocą i niczym się nie...

Świetna jak cała seria. Trzyma w napięciu do końca i sprawia że ciężko się od niej oderwać . Jedyne czego mi zabrakło to może rozbudowy wątku o Łasie poznanym w "Potrolu Zmroku" .Zamiast niego mamy tu jednak jeszcze bardziej tajemniczego ,pracownika Nocnego Patrolu - Aliszera , o uzbeckich korzeniach .
Zawiedziony jednak jestem najbardziej tym ,że to prawdopodobie ostatnia część "dozorów". Obawiam się ze kontynuacja serii, autorstwa Władimira Wasiliewa ("Oblicze Czarnej Palmiry") może nie sprostać poziomowi narzuconemu przez mistrza - Łukjenienke.

Świetna jak cała seria. Trzyma w napięciu do końca i sprawia że ciężko się od niej oderwać . Jedyne czego mi zabrakło to może rozbudowy wątku o Łasie poznanym w "Potrolu Zmroku" .Zamiast niego mamy tu jednak jeszcze bardziej tajemniczego ,pracownika Nocnego Patrolu - Aliszera , o uzbeckich korzeniach .
Zawiedziony jednak jestem najbardziej tym ,że to prawdopodobie ostatnia...

Jak dla mnie część I jednak nieco lepsza.

Jak dla mnie część I jednak nieco lepsza.

Świetna książka . Cała seria uzależnia i sprawia że nie mozna się od niej oderwać. Każda następna część z cyklu podnosi poziom coraz wyżej...

Świetna książka . Cała seria uzależnia i sprawia że nie mozna się od niej oderwać. Każda następna część z cyklu podnosi poziom coraz wyżej...

Nudne pierdoły

Nudne pierdoły

Troche słabsza od 2033 ale też niezła i posiada ten sam fascynujący klimat . Minus dla wydawców którzy , zrobili 3 centymetrowe akapity z każdej strony i czcionke 2x wieksza niz w 2033 tylko po to żeby wydawała się podobnych rozmiarów co część pierwsza.

Troche słabsza od 2033 ale też niezła i posiada ten sam fascynujący klimat . Minus dla wydawców którzy , zrobili 3 centymetrowe akapity z każdej strony i czcionke 2x wieksza niz w 2033 tylko po to żeby wydawała się podobnych rozmiarów co część pierwsza.

Strasznie sie namęczyłem z przeczytaniem tej książki. Spodziewałem sie fantastyki a dostałem nudne romansidło ,gdzie prawie w każdym rozdziale bohaterka kopuluje z innym facetem . Jednym słowem za dużo tu pier***enia .

Strasznie sie namęczyłem z przeczytaniem tej książki. Spodziewałem sie fantastyki a dostałem nudne romansidło ,gdzie prawie w każdym rozdziale bohaterka kopuluje z innym facetem . Jednym słowem za dużo tu pier***enia .

Ten sam klimat co tom 1 . Nie jest żle

Ten sam klimat co tom 1 . Nie jest żle