Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To przyjemna lektura. Prawie od pierwszego rozdziału trzyma tempo choć momentami na zbyt ostrych zakrętach za bardzo wypada z toru. Z resztą sama autorka nas przed tym "ostrzega" gdy główny bohater wspomina jak swojej żonie starał się "bezskutecznie wykazać luki w opisie fabuł" opowieści kryminalnych. Tutaj luka goni lukę. Choć często możemy dla większego dobra przymknąć oko na niedociągnięcia.
Nie mam żadnych zastrzeżeń co do klimatu opowieści. Często nawet zapominałam, że powieść jest polskiej autorki i jest współczesna. Nie da się ukryć, że inspiracją były powieści Agathy Christie oraz książki o Sherlocku Holmesie. Nie jest to zarzut, z resztą sama autorka bardzo często o nich wspomina.
Co jednak w tym wszystkim najmniej mi się podobało? Kreacje bohaterów. Wszyscy wydają się koszmarnie płytcy. Często powtarzano stwierdzenie, że ta "rodzina nie jest normalna". I może nie jest, ale raczej dlatego że zachowują się tak nijako. Gdy trzeba ktoś krzyknie, zrobi awanturę, żeby później schować się w pokoju i czekać na swoją kolej do kolejnej sceny. Nie wiem czy byłabym w stanie choć jednym pełnym zdaniem scharakteryzować kogokolwiek poza głównym bohaterem. Z resztą nic dziwnego - jest on również naszym narratorem. Jak na detektywa jest jednak bardzo bardzo mało spostrzegawczy.
I bardzo zirytowała mnie ilość cliffhangerów. Nasz bohater właśnie dowiedział się czegoś ważnego, ale ale czytelnik się nie dowie. Czytelnik musi czekać grzecznie na swoją kolej. Domyślam się że miało to obudzić ciekawość, u mnie jednak obudziło irytację.
I jeszcze te głupie błędy... Mimo ustaleń co do kontaktu i przygotowanych szyfrów, wszyscy otwarcie na prawo i lewo mówią co będą robić i co odkryli. Cóż w pewnym miejscu fabuła mocno wyminęła się z logiką.
Na szczęście książka jest króciutka, więc skończyła się szybciej niż pojawiło się poczucie zniesmaczenia. Dlatego uważam, że jest to przyjemna lektura, miła krótka i choć pogmatwana to jednak ostatecznie to lekkostrawna.

To przyjemna lektura. Prawie od pierwszego rozdziału trzyma tempo choć momentami na zbyt ostrych zakrętach za bardzo wypada z toru. Z resztą sama autorka nas przed tym "ostrzega" gdy główny bohater wspomina jak swojej żonie starał się "bezskutecznie wykazać luki w opisie fabuł" opowieści kryminalnych. Tutaj luka goni lukę. Choć często możemy dla większego dobra przymknąć...

Bardzo klimatyczna historia: małe miasteczko i do tego legendarna mgła pochłaniająca ludzi.
Trochę męczące mogą być przeskoki w czasie - choć i do nich można szybko przywyknąć.
Historia rozkręca się powoli - jednak w pewnym momencie historia nabiera tempa i ciężko się oderwać.

Bardzo klimatyczna historia: małe miasteczko i do tego legendarna mgła pochłaniająca ludzi.
Trochę męczące mogą być przeskoki w czasie - choć i do nich można szybko przywyknąć.
Historia rozkręca się powoli - jednak w pewnym momencie historia nabiera tempa i ciężko się oderwać.